Jameson-inval: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Tikfout Etikette: Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf |
→Die inval: Rooi word blou! |
||
Lyn 60:
Daardeur sou 'n pro-Britse regering aan die bewind kom wat ten gunste van 'n federasie sou wees. Die plan het berus op die veronderstelling dat die Uitlanders die Boere in getalle oortref het, wat in werklikheid nie die geval was nie. Om die opstand te laat slaag, het Rhodes die aktiewe steun van toonaangewende Uitlanders nodig gehad. Party van die mynmagnate het verkies om neutraal te bly, terwyl ander, soos Alfred Beit, slegs met groot moeite deur die TNU oorgehaal is om aan die opstand deel te neem. Rhodes se broer, Frank, 'n kolonel in die Britse leër, is as "militêre raadgewer" na Johannesburg gestuur.
Hy moes geesdrif vir die opstand aanwakker en toesien dat die Uitlanders bewapen word. Sowat 3 000 gewere is Johannesburg binnegesmokkel, asook 'n paar Maxim Nordenfeldt kanonne. Daar is ook beplan om die staatsmagasyn in Pretoria oor te neem wanneer die opstand eers begin het. Uit die geledere van die TNU is 'n sogenaamde Reform Committee saamgestel wat uit 64 lede bestaan het en leiding in die opstand moes gee. Die werklike leiers was Lionel Phillips, [[Frank Rhodes]], [[George Herbert Farrar|George Farrar]], [[John Hammond]] en Percy (later sir) Fitzpatrick.
Omdat Brittanje nie amptelik by Rhodes se planne betrokke kon raak nie, was dit nodig om van 'n private invalsmag gebruik te maak. Dr. Leander Starr Jameson (1853-1917), die administrateur van Rhodesië en 'n persoonlike vriend van Rhodes, sou 'n mag van 1 500 man op die been bring, saamgestel uit lede van die British South Africa Company se berede polisie in Betsjoeanaland en lede van ʼn Vrywilligerskorps wat pas in Salisbury gestig in [[Pitsani]], geleë op die Transvaalse grens in 'n deel van Betsjoeanaland wat aan Rhodes se BSA Company behoort het. sou as afspringplek dien.
| |||