Engelse nasionale rugbyspan: Verskil tussen weergawes

| toetse = [[Jason Leonard]] (114)<ref>{{en}} {{cite web|url=http://stats.espnscrum.com/statsguru/rugby/stats/index.html?class=1;orderby=matches;team=1;template=results;type=player |title=Most matches|publisher=ESPNscrum |accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

| toptoetspuntebehaler = [[Jonny Wilkinson]] (1&nbsp;179)<ref>{{en}} {{cite web|url=http://stats.espnscrum.com/statsguru/rugby/stats/index.html?class=1;orderby=points;team=1;template=results;type=player |title=Most points |publisher=ESPNscrum |accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

| meestedrieë = [[Rory Underwood]] (49)<ref>{{en}} {{cite web|url=http://stats.espnscrum.com/statsguru/rugby/stats/index.html?class=1;orderby=tries;team=1;template=results;type=player |title=Most tries |publisher=ESPNscrum |accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

Die '''Engelse nasionale rugbyspan''' is ’n sportspan wat [[Engeland]] in internasionale [[rugby]] verteenwoordig. Rugby word in Engeland deur die Rugbyvoetbalunie (RFU) geadministreer. Die Engelse rugbyspan is tans (613 Desember 2019) derde op [[Wêreldrugby]] se wêreldranglys gelys.<ref name="ranglys">{{en}} {{cite web |url=https://www.world.rugby/rankings/mru |title=World Rugby Rankings |publisher=[[Wêreldrugby]] |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Engeland neem jaarliks aan die [[Sesnasies-toernooi]] deel saam met [[Franse nasionale rugbyspan|Frankryk]], [[Ierse nasionale rugbyspan|Ierland]], [[Italiaanse nasionale rugbyspan|Italië]], [[Skotse nasionale rugbyspan|Skotland]] en [[Walliese nasionale rugbyspan|Wallis]]. Engeland het die kampioenskap reeds 28 keer gewen, insluitend 13 [[Grand Slam (Rugby)|Grand Slams]] – en het nog tien ander kere die titel gedeel. Engeland ding ook met Skotland om die Calcuttabeker mee – waarvan Skotland die huidige wenner is – as deel van die Sesnasies. Engeland is ook een van die lande wat deel uitmaak van die [[Britse en Ierse Leeus]] – spelers wat vir Engeland mag speel mag dus ook gekies word vir die Leeus.

Engelse rugby dateer terug na 1871 toe Skotland Engeland in die eerste internasionale rugbywedstryd op Raeburn Place verslaan het. Engeland het die Tuisuniekampioenskap ([[Engels]]: ''Home Nations Championship'', nou die Sesnasies) wat in 1883 begin het, gedomineer. NaNá die skeuring in rugbyvoetbal in 1895 het Engeland nie weer die kampioenskap gewen tot in 1910 nie. Engeland het die eerste keer teen die [[Nieu-Seeland]]se [[All Blacks]] in 1905 gespeel, teen [[Springbokke|Suid-Afrika]] in 1906, en [[Wallabies|Australië]] in 1909. Engeland was een van die spanne wat genooi is om aan die eerste [[Rugbywêreldbeker 1987|Rugbywêreldbeker in 1987]] te speel en het voortgegaan om in die eindstryd van die tweede [[Rugbywêreldbeker 1991|Rugbywêreldbeker in 1991]] te speel waar hulle teen Australië verloor het. NaNá die span se 2003-Sesnasies Grand Slam het Engeland die [[Rugbywêreldbeker 2003]] gewen deur Australië 20–17 in [[ekstra tyd]] te klop, tot dusver die eerste span van die [[Noordelike Halfrond]] wat dit kon vermag. Daarbenewens is dit ná [[sokker]] in [[FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1966|1966]] die tweede wêreldbekertrofee in een van Engeland se gewildste sportsoorte wat die onderskeidelike nasionale span kon inpalm; in [[Krieketwêreldbeker 2019|2019]] sal nog die [[Krieket|krieketwêreldbekertitel]] volg. Hulle het die eindstryd tydens die [[Rugbywêreldbeker 2007]] as verdedigende kampioen opnuut beklink, maar met 6–15 teen Suid-Afrika verloor; albei spanne het tydens die [[Rugbywêreldbeker 2019]] weer in die eindstryd ontmoet, en Engeland is weer deur die Springbokke 12–32 geklop.

Engelse spelers dra tradisioneel wit broeke, vlootblou kouse en wit truie met ’n rooi geborduurde rooi roos daarop. Die span se tuisstadion is [[Twickenham-stadion]] waar hulle vir die eerste keer in 1910 gespeel het. Sewe voormalige Engelse rugbyspelers is in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem.

Die verspreiding van rugby in die eerste helfte van die 19de eeu is teweeggebring deur voormalige leerlinge van Engeland se vele privaatskole, veral [[Rugby, Engeland|Rugby]], wat – nadat hulle skool verlaat het die– dié sport na universiteite, na [[Londen]], en na die graafskappe saamgeneem het.<ref name="OriginsofRugby">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbyfootballhistory.com/originsofrugby.htm |title=Origins of Rugby |publisher=rugbyfootballhistory.com |accessdate=16 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Engeland se eerste internasionale wedstryd is op Maandag, 27 Maart 1871, teen Skotland gespeel.<ref name="ShortHist">{{en}} {{cite web| url=http://www.rfu.com/microsites/museum/index.cfm?fuseaction=faqs.history |title=Short history of rugby |publisher=Rugbyvoetbalunie |accessdate=16 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Dit was nie net Engeland se eerste wedstryd teen ’n ander land nie, maar ook die eerste internasionale rugbywedstryd ooit.<ref name="ShortHist" /> Skotland het die kragmeting gewen met twee drieë en ’n verdoeling van een van die drieë; ’n 4–1 oorwinning voor ’n skare van 4&nbsp;000 mense by Raeburn Place, [[Edinburg]].<ref>{{en}} {{cite book|author=Marshall, Francis|title=Football; the Rugby union game|pages=140|year=1892|location=Londen, Parys, Melbourne|publisher=Cassell and company, limited}})</ref><ref name="Lewis">{{en}} {{cite book|title=One Among Equals: England's International Rugby Captains |first=Steve |last=Lewis |publisher=Vertical Editions |year=2008 |isbn=978-1-904091-31-8 |page=274}}</ref><ref name="Rugby1870s">{{en}} {{cite web |url=http://www.rugbyfootballhistory.com/timeline1870s.htm |title=Historical Rugby Milestones – 1870s |publisher=rugbyfootballhistory.com |accessdate=16 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> ’n Opvolg-internasionale wedstryd het by [[The Oval (Londen)|die Oval]] in Londen plaasgevind waar Engeland Skotland 8–3 geklop het.<ref name="First3Games">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbydata.com/england/scotland/gamesplayed/9 |title=England vs Scotland > Games Played |publisher=rugbydata.com |accessdate=16 Februarie 2006}} {{dooie skakel}}</ref><ref name="5Feb1872">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbydata.com/england/scotland/game/1872/02/05 | title=5 Februarie 1872 – The Oval, London, England |publisher=rugbydata.com |accessdate=16 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Die vroeë wedstryde het nie ’n gestruktureerde puntestelsel gehad nie; dit sou eers naná 1890 ingestel word nadat ’n geskikte formaat vir die puntestelsel ontwerp is.<ref name="Lewis" /> Tot in 1875 is internasionale rugbywedstryde deur die aantal doele wat aangeteken is beslis (beide doelskoppe en skepdoele), maar vanaf 1876 kon die aantal drieë ’n wedstryd beslis as die spanne gelykgelykop was.<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.scrum.com/statsguru/rugby/page/79004.html |title=Statistics explanation |publisher=Scrum.com |date=1 October 2008 |accessdate=7 Augustus 2011}} {{dooie skakel}}</ref>

In 1875 speel Engeland hulle eerste wedstryd teen [[Ierse nasionale rugbyspan|Ierland]] op die Oval en klop hulle 7–0.<ref name="Lewis" /> DieDié wedstryd was Ierland se eerste toets.<ref name="15feb1875">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbydata.com/england/ireland/game/1875/02/15 |title=15 Februarie 1875 – The Oval, London, England |publisher=rugbydata.com |accessdate=16 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref><ref name="IreFirstGames">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbydata.com/ireland/gamesplayed/37 |title=Ireland > Games Played |publisher=rugbydata.com |accessdate=16 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Engeland het Skotland in 1880 geklop om die eerste wenners van die Calcuttabeker te word.<ref name="28Feb1880">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbydata.com/england/scotland/game/1880/02/28 |title=28th Februarie 1880 Whalley Range, Manchester, England. |publisher=rugbydata.com |accessdate=19 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref><ref name="Timelines1880s">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbyfootballhistory.com/timeline1880s.htm |title=Historical Rugby Milestones – 1880s |publisher=rugbyfootballhistory.com |accessdate=19 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Hulle eerste wedstryd teen [[Walliese nasionale rugbyspan|Wallis]] is op 19 Februarie 1881 op Richardson’s Field in Blackheath gespeel.<ref name="Timelines1880s" /><ref name="19Feb1881">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbydata.com/england/wales/game/1881/02/19 |title=19th February 1881 Richardsons Field, Blackheath, England. |publisher=rugbydata.com |accessdate=19 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Engeland het hulle grootste oorwinning tot op daardie stadium behaal toe hulle Wallis 30–0 verslaan en in die proses 13 drieë gedruk het.<ref name="19Feb1881" /> Die opvolgwedstryd die volgende jaar by St Helens in [[Swansea]] was ’n nouer oorwinning; met Engeland wat 10–0 kon wen.<ref name="16Dec1882">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbydata.com/wales/england/game/1882/12/16 |title=16th December 1882 St Helens, Swansea, Wales. |publisher=rugbydata.com |accessdate=19 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Twee jaar later is die eerste tuisunieskampioenskap gehou met Engeland as die eerste wenner.<ref name="SixNationsWinners">{{en}} {{cite web| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/3422419.stm |title=Six Nations roll of honour |publisher=[[BBC]] |date=19 Januarie 2004 |accessdate=613 Desember 2019 }}</ref>

In 1889 het Engeland hulle eerste wedstryd teen ’n nie-tuisuniespan gespeel toe hulle die ''New Zealand Natives'' 7–0 by Rectory Field in Blackheath geklop het.<ref name="NativeTour1888">{{en}} {{cite web| url=http://www.nzhistory.net.nz/node/760 |title=Unsporting behaviour? - the New Zealand Natives' rugby tour of 1888/89 |accessdate=16 Februarie 2007 |publisher=nzhistory.net.nz}} {{dooie skakel}}</ref><ref name="NZNativesMatches">{{en}} {{cite web| url=http://www.nzhistory.net.nz/node/757 |title=Matches played – New Zealand Natives' rugby tour of 1888/89 |publisher=nzhistory.net.nz |accessdate=16 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> In 1890 het Engeland die Tuisuniestrofee met Skotland gedeel.<ref name="RugbyHist6N">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbyfootballhistory.com/6nations.htm |title=6 Nations History |publisher=rugbyfootballhistory.com |accessdate=2 September 2007}} {{dooie skakel}}</ref>

In 1905 het Engeland die eerste keer teen die Nieu-Seelandse All Blacks gespeel. Die All Blacks het vyf drieë gedruk, wat op daardie stadium drie punte getel het (vandaar die [[Afrikaans]]e term "drie"), om met 15–0 te wen.<ref name="ABGame79">{{en}} {{cite web| url=http://stats.allblacks.com/teamsheet.asp?MT_ID=1079 |title=6th All Black Test : 79th All Black Game |publisher=allblacks.com |accessdate=6 September 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Die jaar daarna het hulle vir die eerste keer teen Frankryk gespeel en later in dieselfde jaar het hulle die eerste keer teen [[Suid-Afrika]] se [[Springbokke]] gespeel in ’n wedstryd wat 3-elk gelykop geëindig het.<ref name="Darkie Peters">James Peters, ’n gekleurde speler van Devon is oënskynlik nie vir die Engelse span vir hulle wedstryd teen die Springbokke gekies is nie nadat die Suid-Afrikaners daar vroeër ’n bohaai opgeskop het oor sy insluiting in ’n Devonse span. {{en}} {{cite web| url=http://www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2006/11/17/srbren17.xml | title= Forgotten hero merits a lasting memorial | publisher=The Telegraph |date=14 Julie 2007 | accessdate=14 September 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Engeland het in 1907 vir die eerste keer teen Frankryk gespeel,<ref name="FraVEng">{{en}} {{cite web| url=http://2rugby.com/game/4551/ |title=France vs England |publisher=2rugby.com |accessdate=1 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref> en teen [[Wallabies|Australië]] (die ''Wallabies'') in 1909 toe Engeland met 3–9 oorrompel is.<ref name="1900s">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbyfootballhistory.com/timeline1900s.htm |title=Historical Rugby Milestones 1900s |publisher=rugbyfootballhistory.com |accessdate=1 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref>

In 1909 is [[Twickenham-stadion|Twickenham]] as die RFU se nuwe tuiste geopen wat ’n goue era vanin Engelse rugby ingelui het. Engeland se eerste internasionale wedstryd op Twickenham het aan hulle ’n oorwinning oor Wallis besorg en Engeland het voortgegaan om die Internasionale Kampioenskap vir die eerste keer te wen sedert die groot skeuring van 1895 wat gelei het tot die ontstaan van Rugby League. Alhoewel Engeland nie die titel in 1911 kon behou nie, het hulle dit in 1912 gedeel. Vyfnasie Grand Slams is daarna in 1913 en 1914 behaal sowel as in 1921 naná die [[Eerste Wêreldoorlog]].

=== TussenoorlogsetydperkTussenoorlogse tydperk ===

Na die Eerste Wêreldoorlog het die span weer in 1921, 1924 en 1925 Vyfnasie Grand Slams gewen.<ref name="SNHiistory">{{en}} {{cite web| url=http://www.rugbyfootballhistory.com/6nations.htm#1999 |title=6 Nations History |publisher=rugbyfootballhistory.com |accessdate=1 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Dit ondanks ’n nederlaag aan die begin van 1925 teen die All Black-span, wat as die ''Invincibles'' bekend gestaan het, voor ’n skare van 60&nbsp;000 op Twickenham.<ref name="Invincibles">{{en}} {{cite web|url=http://stats.allblacks.com/teamsheet.asp?level1=All_Blacks&Level2=ABC&MT_ID=1199 |title=30th All Black Test : 199th All Black Game |publisher=allblacks.com |accessdate=1 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref>

Nadat Engeland in 1928 nog ’n Grand Slam gewen het, het die span in 1931 voor ’n skare van 70&nbsp;000 teen die Springbokke op Twickenham gespeel. NaNá die uitskop van Frankryk uit die Vyfnasies as gevolg van beweerde professionalisme in 1930 en dit terug verander is na die Tuisnasiestoernooi,<ref name="SNHisBBC">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/1776391.stm | title=Six Nations history |publisher=[[BBC]] |date=28 Januarie 2002 |accessdate=2313 NovemberDesember 2019}}</ref> het Engeland voortgegaan om die 1934- en 1937-Tuisnasies met ’n ''Triple Crown'' (Driekroon) te wen,<ref>’n ''Triple Crown'' (Driekroon) word behaal wanneer ’n Tuisnasie al die ander drie Britse Tuisnasies in een toernooi verslaan.</ref> en in in 1935 hulle eerste oorwinning oor die All Blacks behaal.<ref name="ABGame311">{{en}} {{cite web| url=http://stats.allblacks.com/teamsheet.asp?level1=All_Blacks&Level2=ABC&MT_ID=1311 |title=52nd All Black Test: 311th All Black Game |publisher=allblacks.com |accessdate=19 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref><ref name="Polanski38-19">{{en}} Polanski (2003), bl. 38–39.</ref>

=== NaoorlogsetydperkNaoorlogse tydperk ===

Toe die Vyfnasies hervat is naná die hertoelating van Frankryk naná die [[Tweede Wêreldoorlog]] in 1947, het Engeland die kampioenskap met Wallis gedeel. Die span was nie suksesvol in die Vyfnasies aan die begin van die 1950’s nie en het slegs een wedstryd in die 1950- en 1951-kampioenskappe gewen.<ref name="SNHiistory" /> Engeland het in 1952 vir die eerste keer na [[Suid-Afrika]] getoer waar hulle met 8–3 teen die [[Springbokke]] verloor het. Engeland kon egter herstel om die 1953-Vyfnasies te wen en dit opgevolg met ’n Grand Slam in 1957, en nog ’n oorwinning in 1958. Engeland het Frankryk se vierkampioenskapwenreeks in 1963 gebreek deur die kampioenskap in die jaar te wen.<ref name="SNHiistory" /> NaNá die oorwinning het Engeland na die [[Suidelike Halfrond]] getoer waar hulle al drie toetse verloor het: 21–11 en 9–6 teen die All Blacks, en 18–9 teen Australië.<ref name="RugbyData22">{{en}} {{cite web|url=http://www.rugbydata.com/england/gamesplayed/22 |title=International Teams > England > Games Played |publisher=rugbydata.com |accessdate=2 Augustus 2007 }} {{dooie skakel}}</ref> Engeland kon in 1966 nie ’n enkele wedstryd wen nie en die beste uitslag wat hulle dié jaar kon behaal was ’n gelykopuitslag teen Ierland. Die span kon vir ’n dekade lank daarna nie weer ’n kampioenskap wen nie; ’n feit wat die amateurhistorikus F. W. P. Syms aangespoor het om hierdie periode "die treurigste in die Engelse rugbygeskiedenis" te noem.<ref>{{en}} {{cite book|author=Owen, N.S.|title=Swing Low, Sweet Chariot: A Concise History of the England National Rugby Union Team|location=Londen|year=2014}}</ref>

Don White is in 1969 as Engeland se eerste afrigter aangestel. Volgens die voormalige Northampton-speler Bob Taylor is "Don gekies omdat hy die mees vooruitdenkende afrigter in Engeland was".<ref>{{en}} {{cite news| url=https://www.theguardian.com/news/2007/jun/07/guardianobituaries.rugbyunion |title=Don White |work=The Guardian |location=UK |last=Stephens |first=Paul |date=7 Junie 2007 |accessdate=613 Desember 2019 }}</ref> Die eerste wedstryd onder sy beheer was ’n 11–8-oorwinning oor Suid-Afrika op Twickenham in 1969. Van die elf Engelse wedstryde onder White se beheer het hulle drie gewen, een gelykop gespeel en sewe verloor. Hy het in 1971 as Engeland se afrigter bedank.

In die 1970’s het Engeland ’n aantal oorwinnings oor spanne van die Suidelike Halfrond behaal insluitende oor Suid-Afrika in 1972, Nieu-Seeland in 1973 en Australië in 1976. Die 1972-Vyfnasies is nie voltooi nie as gevolg van die politieke probleme in [[Noord-Ierland]] (en Skotland en Wallis se weiering om hulle wegwedstryde in [[Ierland]] te speel). Engeland het ingestem om ’n ekstra wedstryd in [[Dublin]] te speel en het ’n staande applous van vyf minute lank ontvang. Nadat die span 18–9 byop Lansdowne Road met 18–9 verloor het, het Engeland se kaptein, John Pullin, verklaar, "We might not be very good but at least we turned up."<ref name="TurnedUp">{{en}} {{cite news| url=https://www.telegraph.co.uk/sport/rugbyunion/international/england/2350186/Breaking-the-losing-streak.html |title= Breaking the losing streak |publisher=The Telegraph |last=Ackford |first=Paul |date=12 November 2006 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

Engeland het die volgende dekade met ’n Grand Slam oorwinning in die 1980-Vyfnasies begin – hulle eerste in 23 jaar.<ref name="1980GS">{{en}} {{cite web| url=http://www.directart.co.uk/mall/more.php?ProdID=7798 |title= 1980 Grand Slam by James Owen. |publisher=directart.co.uk |accessdate=2 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref> In die 1983-Vyfnasies kon hulle weer nie ’n enkele wedstryd wen nie en het met die "houtlepeltoekenning" weggestap.<ref name="WoodenSpoon">{{en}} {{cite news| url=http://edinburghnews.scotsman.com/index.cfm?id=196312007 |title=Vandal-hit youth club gets a fresh start in new premises |publisher=edinburghnews.scotsman.com |last=Mather |first=Adrian |date=6 Februarie 2007 |accessdate=2 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref> In die [[Rugbywêreldbeker 1987|eerste Rugbywêreldbeker]] in Nieu-Seeland en Australië, was Engeland saam met Australië, Japan en die VSA in poel A geloot. Engeland het hulle eerste wedstryd 19–6 teen Australië met 19–6 verloor. Hulle het voortgegaan om [[Japanse nasionale rugbyspan|Japan]] en die [[Verenigde State se nasionale rugbyspan|VSA]] te klop om teen Wallis in die kwarteindstryd te speel, ’n wedstryd wat hulle met 16–3 verloor het.<ref name="1987RWC">{{en}} {{cite web| url=http://www.worldcupweb.com/WCrugby/1987.asp |title=1987 Rugby World Cup Results |publisher=worldcupweb.com |accessdate=2 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref>

Engeland het die nuwe dekade begin met oorwinnings in hulle eerste drie Vyfnasieswedstryde van 1990. Hulle het egter teen Skotland verloor wat Skotland toegelaat het om ’n Grand Slam in te palm. Engeland het die jaar daarna herstel deur hulle eerste Grand Slam sedert 1980 te wen. Engeland het as nominale gasheer vir die [[Rugbywêreldbeker 1991]] opgetree waar hulle in poel A saam met die All Blacks, Italië en die VSA gespeel het. Hoewel hulleEngeland teen die All Blacks verloor het, het hulle deurgedring na die kwarteindstryd waar hulle Frankryk 19–10 geklop het. Engeland het Skotland daarna 9–6 verslaan om ’n plek in die eindstryd teen Australië te verseker. Dié stryd het hulle egter met 12–6 verloor.<ref name="1991RWC">{{en}} {{cite web| url=http://www.worldcupweb.com/WCrugby/1991.asp |title=1991 Rugby World Cup Results |publisher=worldcupweb.com |accessdate=2 Augustus 2007}} {{dooie skakel}}</ref>

Die volgende jaar het Engeland nog ’n Grand Slam voltooi, die Springbokke geklop en nie een keer in die jaar verloor nie. In die opbou tot die [[Rugbywêreldbeker 1995]] in Suid-Afrika het Engeland nog ’n Grand Slam behaal – hul derde in vyf jaar. In die Wêreldbeker het Engeland [[Argentynse nasionale rugbyspan|Argentinië]], Italië en [[Samoaanse nasionale rugbyspan|Samoa]] in poelwedstryde geklop en Australië daarna met 25–22 in hulle kwarteindstryd gewen. Engeland se halfeindstryd is egter oorheers deur die All Blacks en [[Jonah Lomu]] se vier drieë in die wedstryd wat hulle met 45–29 verloor het.<ref name="ABGame992">{{en}} {{cite web| url=http://stats.allblacks.com/teamsheet.asp?MT_ID=1992 |title=289th All Black Test : 992nd All Black Game |publisher=allblacks.com |accessdate=6 September 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Engeland het daarna ook teen Frankryk verloor in die wedstryd om die derde plek, en het toe vierde geëindig.<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.worldcupweb.com/WCrugby/1995.asp |title=1995 Rugby World Cup Results |publisher=worldcupweb.com |accessdate=2 Augustus 2007 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070716021625/http://worldcupweb.com/WCrugby/1995.asp |archivedate=16 Julie 2007 }} {{dooie skakel}}</ref>

Engeland het in 1997 sy 20ste Driekroon ingepalm, maar die Vyfnasies-toernooi as naaswenner geëindig, naná ’n 20–23-nederlaag teen Frankryk op Twickenham. Later die jaar is Clive Woodward aangestel as Engeland se [[afrigter]]. Op 6 Desember 1997 het Engeland op Twickenham teen Nieu-Seeland gelykop gespeel nadat hulle die vorige week ’n swaar nederlaag in [[Manchester]] moes verduur. Engeland het in 1998 na Australië, Nieu-Seeland en Suid-Afrika getoer. Baie van Engeland se spelers het hulle nie vir die toer beskikbaar gestel nie en die toer het die bynaam die "toer uit die hel" gekry nadat Engeland ’n rekordnederlaag van 76–0 teen die Wallabies moes verduur.<ref>{{en}} {{cite news|url=https://www.thetimes.co.uk/article/tour-from-hell-that-left-some-players-burnt-bf39t5hgpgw |title=Tour from Hell that left some players burnt |newspaper=[[The Times]] |first=Mark |last=Baldwin |date=9 November 2002 |accessdate=613 Desember 2019 }}</ref><ref>{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/english/6703425.stm |title=How do England bounce back? |publisher=[[BBC]] |last=Hodgetts |first=Rob |date=30 Junie 2007 |accessdate=613 Desember 2019 }}</ref> In 1999 het Skotland se Scott Gibbs in die spanne se laaste Vyfnasieswedstryd, voordat dit die volgende jaar na die Sesnasies verander het, deur Engelse duikslae gesny om in die laaste minuut ’n drie te druk wat aan Skotland die trofee besorg het.

[[Lêer:England world cup.jpg|duimnael|Feesvieringe op Trafalgarplein naná Engeland se [[Rugbywêreldbeker 2003]]-oorwinning]]

Engeland het die nuwe millennium afgeskop met die eerste Sesnasiestitel.<ref name="2000SN">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/sport/rugby_union/698769.stm |title=Brave Scots defeat England |publisher=[[BBC]] |date=2 April 2000 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> In 2001 het Ierland Engeland ’n uitgestelde wedstryd 20–14 verslaan om hulle by Lansdowne Road van ’n Grand Slam te ontneem.<ref name="2001SN">{{en}} {{cite news| url=http://observer.guardian.co.uk/sixnationsrugby/story/0,,639954,00.html |title=The longest six nations … with a sting in the tail |publisher=[[The Guardian]] |last=Wilcox |first=Greg |date=27 Januarie 2002 |accessdate=17 Maart 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Alhoewel die 2002-Sesnasiestitel deur Frankryk gewen is het Engeland as troosprys die ''Triple Crown'' (Driekroon) gewen.<ref name="2002SN">{{en}} {{cite news| url=https://www.theguardian.com/sport/2002/mar/24/rugbyunion.sixnations |title=Clive is reluctantly happy |publisher=[[The Guardian]] |last=Aylwin |first=Michael |date=24 Maart 2002 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> In 2002 het Engeland Argentinië in [[Buenos Aires]] verslaan en daarna die All Blacks, Australië en Suid-Afrika op Twickenham.<ref name="Argentina2002">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/2060216.stm |title=Argentina beaten by England youngsters |publisher=[[BBC]] |date=22 Mei 2002 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref><ref name="ABs2002">{{en}} {{cite news| url=http://www.iht.com/articles/2002/11/11/rugby_ed3_.php |title=England make history as All Blacks plot future |publisher=iht.com |accessdate=17 Maart 2007| date=11 November 2002 |last=Berlin |first=Peter|archiveurl=http://web.archive.org/web/20071012154705/http://www.iht.com/articles/2002/11/11/rugby_ed3_.php|archivedate=12 Oktober 2007 }} {{dooie skakel}}</ref><ref name="Aust2002">{{en}} {{cite news|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/2484021.stm |title=England stun Aussies |publisher=[[BBC]] |last=Majendie |first=Matt |date=16 November 2002 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref><ref name="SA2002">{{en}} {{cite news|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/2506421.stm |title=England rout sorry Springboks |publisher=[[BBC]] |last=Standley |first=James |date=23 November 2002 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> In 2003 het Engeland vir die eerste keer sedert 1995 ’n Grand Slam gewen, gevolg deur oorwinnings oor Australië en die All Blacks in Junie.

In die aanloop tot die [[Rugbywêreldbeker 2003]] was Engeland een van die gunstelinge om die toernooi te wen.<ref name="RWC03Favourites">{{en}} {{cite news| url=http://www.nzherald.co.nz/event/story.cfm?c_id=522&objectid=10459885 |title=RWC 2003: The All Blacks peak too early |publisher=The New Zealand Herald |last=Paul |first=Gregor |date=26 Augustus 2007 |accessdate=2 September 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Hulle het die eindstryd op 22 November 2003 teen Australië bereik en vir die eerste keer Wêreldkampioen geword naná ’n wenskepskop deur Jonny Wilkinson in ekstra tyd vir ’n eindtelling van 20–17. Op 8 Desember het die Engelse span 750&nbsp;000 ondersteuners gegroet op hulle oorwinningsparade deur [[Londen]] oppad na hulle ontmoeting met [[Elizabeth II van die Verenigde Koninkryk|Koningin Elizabeth II]] by [[Buckingham-paleis]].<ref name="bigcrowd">{{en}} {{cite news| url=https://www.theguardian.com/uk/2003/dec/09/rugbyworldcup2003.rugbyunion |title=England 750,000, Australia nil |publisher=[[The Guardian]] |last=Anthony |first=Andrew |date=9 Desember 2003 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

In die 2004-Sesnasies het Engeland teen beide Frankryk en Ierland verloor en derde geëindig.<ref name="2004SN">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/3565059.stm |title=Six Nations: End of term report |publisher=[[BBC]] |last=Moore |first=Jonathon |date=27 Maart 2004 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Sir Clive Woodward het op 2 September bedank en Andy Robinson is as Engeland se hoofafrigter aangestel.<ref name="WoodResign">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/3613610.stm |title=Woodward quits England |publisher=[[BBC]] |date=3 September 2004 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Robinson se eerste Sesnasiesveldtog in 2005 het uitgeloop op ’n vierde plek vir Engeland,<ref name="2005SNTables">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/4366751.stm |title=Wonderful Wales exude joy of Six |publisher=[[BBC]] |last=Palmer |first=Bryn |date=21 Maart 2005 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> en alhoewel hulle Australië 26–16 kon klop,<ref name="AustEng051112">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/4420364.stm |title=England 26–16 Australia |publisher=[[BBC]] |date=12 November 2005 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> is die jaar afgesluit met ’n 23–19 -nederlaag teen die All Blacks.<ref name="ABEng051119">{{en}} {{cite news| url=http://www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml;jsessionid=3QTW31VVSRV1LQFIQMFSFF4AVCBQ0IV0?xml=/sport/2005/11/20/srengl20.xml |publisher=The Telegraph |title=England's onslaught ends in gallant failure |last=Ackford |first=Paul |date=19 November 2005 |accessdate=21 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref>

NaNá hulle nederlaag teen Suid-Afrika in die 2006-jaareindtoetse,<ref name="">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/6177734.stm |title=England 14–25 South Africa |publisher=[[BBC]] |last=Standley |first=James |date=25 November 2006 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> het Engeland agt van hulle laaste nege toetse verloor – hulle ergste verloorlopie ooit. Die afrigter Andy Robinson het hierna bedank en aanvalsafrigter Brian Ashton is in Desember 2006 as hoofafrigter aangestel.<ref name="AshtonCoach">{{en}} {{cite news| url=http://www.taipeitimes.com/News/sport/archives/2006/12/21/2003341389 |title=Ashton confirmed as new England rugby head coach |publisher=Taipei Times |date=21 Desember 2006 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Engeland het die 2007-Sesnasies met ’n Calcuttabekeroorwinning oor Skotland afgeskop.<ref name="EngSco1-07">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/6320339.stm |title=England 42–20 Scotland |publisher=[[BBC]] |last=Harlow |first=Phil |date=3 Februarie 2007 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> DieDié kampioenskap het ook ’n geskiedkundige wedstryd deur Croke Park teen Ierland ingesluit wat Engeland met 43–13 verloor het, hulle ergste nederlaag ooit teen Ierland.<ref name="RecordIreLoss">{{en}} {{cite news |url=http://www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2007/02/24/urrup24.xml | title=England suffer record defeat |publisher=The Telegraph |date=24 Februarie 2007 |accessdate=6 September 2007}} {{dooie skakel}}</ref>

Tydens die [[Rugbywêreldbeker 2007]] is Engeland in Poel A met Samoa, [[Tongaanse nasionale rugbyspan|Tonga]], Suid-Afrika en die VSA geloot. Hulle het vir die kwarteindrondte gekwalifiseer – nadat die Rose ’n verpletterende 36–0-nederlaag teen Suid-Afrika moes verduur – en Australië 12–10 kon klop, om in die halfeindstryd teen Frankryk te staan te kom. Engeland wen met 14–9 en vorder tot die eindstryd teen Suid-Afrika, wat hulle met 15–6 verloor het. NaNá die wêreldbeker eindig Engeland twee keer as naaswenner van die Sesnasies, agter Wallis en Ierland onderskeidelik. Die 2009-Sesnasies het ook gesien hoe die voormalige kaptein Martin Johnson as hoofafrigter aangestel is. Johnson kon egter sy sukses op die veld nie as afrigter herhaal nie en het in November 2011 naná ’n mislukte [[Rugbywêreldbeker 2011]] bedank, nadat Engeland in die kwarteindstryd deur Frankryk geklop is en die Engelse span verskeie skandes op en buite die veld beleef het.

Op 29 Maart 2012 is Stuart Lancaster, die voormalige Elite Rugby-direkteur van Leeds Carnegie, deur die Rugbyvoetbalunie as Engeland se hoofafrigter aangestel.<ref>{{en}} {{cite news |url=https://www.theguardian.com/sport/2012/mar/29/stuart-lancaster-appointed-england-coach-rfu |title=Lancaster appointed England Coach |publisher=[[The Guardian]] |newspaper=The Guardian |first=Robert |last=Kitson |date= 29 Maart 2012 |accessdate=613 Desember 2019 }}</ref> Lancaster is voorheen vir ’n kort tydperk as hoofafrigter benoem en deur die sittende aanvalafrigters Graham Rowntree en Andy Farrell bygestaan.

Lancaster is in sy eerste veldtog as Engelse afrigter as ’n sukses beskou – gedurende die 2012-Sesnasies het die verdedigende kampioen Engeland die tweede plek behaal nadat hulle met 19–12 teen Wallis op Twickenham verloor het, maar die Calcuttabeker teen Skotland 13–6 op Murrayfield suksesvol kon verdedig. Engeland het die jaar met ’n hoogtepunt afgesluit, nadat hulle met die 2011-wêreldbekerwenners Nieu-Seeland in November 38–21 afgereken het. Die All Blacks was vir 20 wedstryde onoorwonne, maar is deur Engeland heeltemal gedomineer.<ref>{{en}} {{cite news |url=https://www.telegraph.co.uk/sport/rugbyunion/international/newzealand/9718512/England-beat-the-All-Blacks-New-Zealand-media-reaction.html |title=England beat the All Blacks |publisher=The Telegraph|first=Emily |last=Benammar |location=Londen |date=3 Desember 2012 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

Tydens die 2013-Sesnasies het Engeland weer agter Wallis as naaswenner geëindig, nadat hulle die moontlikheid om Grand Slam-wenners vir die eerste keer sedert 2003 te wees misgeloop het, naná ’n 30–3-nederlaag teen Wallis in Cardiff. Engeland kon egter weer Skotland 38–18 op Twickenham klop en sodoende die Calcuttabeker behou. Dit was ook die eerste keer sedert 1974 wat elke span daarin kon slag om minstens drie toernooipunte in te palm (gelykstaande aan een wen en een gelykop of drie gelykop).

Tydens hul 2013-somertoer na Suid-Amerika waar Lancaster ’n eksperimentele span saamgeneem het, het Engeland ’n Suid-Amerikaanse verteenwoordigende XV geklop, voor hul 2–0 wenreeks oor Argentinië; die eerste wegwenreeks teen Argentinië in 32 jaar.<ref>{{en}} {{cite web|url=https://www.bbc.com/sport/rugby-union/22923002 |title=England defeat Argentina |publisher=[[BBC]] |date=16 Junie 2013 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Engeland het die [[Rugbywêreldbeker 2015]] aangebied maar is reeds in die poelfase uitgeskakel;<ref>{{en}} {{cite news|url=https://www.bbc.com/sport/rugby-union/34438147|title=England's Rugby World Cup: Where did it all go wrong?|publisher=[[BBC]]|last1=Fordyce|first1=Tom|date=4 Oktober 2015|accessdate=613 Desember 2019}}</ref> hulle was egter nie die eerste gasheer wat op hierdie manier ’n toernooi moes verlaat nie, nadat Wallis op soortgelyke manier tydens die Rugbywêreldbeker 1991 uitgeskop is.

NaNá die terugslag tydens die Rugbywêreldbeker 2015 is Eddie Jones as nuwe hoofafrigter aangestel en Engeland het toe die Grand Slam tydens die 2016-Sesnasies ingepalm, en die hele 2016 onoorwonne gebly, insluitende ’n suiwer wenreeks oor Australië in Sydney, en die wêreldrekord van 18 agtereenvolgende toetswenne met ’n indrukwekkende 61–21-oorwinning oor Skotland geëwenaar en gelyktydig die 2017-Sesnasiestoernooi ingepalm.

Die jaar 2018 het vir Engeland goed afgeskop, nadat hulle Italië 46–15 en ’n taai wedstryd teen Wallis 12–6 in die eerste twee rondtes van die Sesnasies kon wen. Hulle kon egter tot in Juniemaand nie ’n verdere wen aanteken nie, nadat Engeland hul ander wedstryde teen Skotland (13–25), Frankryk (16–22) en die latere Grand Slam-wenners Ierland (15–24) tuis op Twickenham verloor het. ’n Verlore nietoets teen die [[Britse Barbarians]] (45–63) het gevolg.<ref>{{en}} {{cite web|url=https://www.bbc.co.uk/sport/rugby-union/44273946 |title=England v Barbarians: Chris Ashton hat-trick inspires Baa-Baas to victory |work=[[BBC]] |date=27 Mei 2018 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

Tydens hul 2018-somertoer na Suid-Afrika het Engeland die eerste twee wedstryde 39–42 en 12–23 verloor, nadat hulle in albei wedstryde gedurende die eerste helfte voorgeloop het; hulle kon egter die derde toets 25–10 teen ’n meestal tweede Springbokspan met 25–10 wen. Daardie herfs, naná die aansluiting van die voormalige afrigter van beide die All Blacks en die VSA Arende, John Mitchell by die afrigtingspan, kon Engeland die terugwedstryd teen Suid-Afrika met ’n enkele punt 12–11 wen, en het ’n ewe taai wedstryd teen Nieu-Seeland met 15–16 verloor, albei in omstrede omstandighede.<ref>{{en}} {{cite news|url=https://www.theguardian.com/sport/2018/nov/03/england-south-africa-autumn-international-match-report |title=Owen Farrell's kicks and hits help England overcome South Africa |newspaper=[[The Guardian]] |first=Paul |last=Rees |date=3 November 2018 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref><ref>{{en}} {{cite news|url=https://www.theguardian.com/sport/live/2018/nov/10/england-v-new-zealand-all-blacks-rugby-union-international-live |title=England 15–16 New Zealand: rugby union international – as it happened |newspaper=[[The Guardian]] |first=James |last=Piercy |date=10 November 2018 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Engeland het die jaar met oorwinnings oor Japan (35–15) en Australië (37–18) afgerond. Hul wen oor Australië het ’n ononderbroke reeks van oorwinnings oor die Wallabies onder die voormalige Australiese afrigter Eddie Jones voortgesit.

Die [[Rugbywêreldbeker 2019]] betree Engeland weer as een van die gunstelinge om die toernooi te wen. In die poelfase kon Engeland al sy wedstryde wen en eindig eerste in hul poel bo Frankryk, danksy meer bonuspunte. Hul laaste poelwedstryd teen Frankryk is nes twee ander wedstryde weens [[tifoon]] Hagibis se verwoestinge afgelas en as ’n 0–0-gelykop geag.<ref>{{en}} {{cite web|url=https://www.bbc.com/sport/rugby-union/49995604 |title=Rugby World Cup: Typhoon Hagibis forces England-France off; Scotland wait & Ireland play |publisher=[[BBC]] |date=10 Oktober 2019 |accessdate=613 Desember 2019 }}</ref> Engeland kon die kwarteindstryd teen Australië met 40–16 wen en sodoende wraak neem vir die voortydige uitskakeling tydens die kwarteindstryd van die Rugbywêreldbeker 2015, en loop dan in die halfeindstryd voor teen die Nieu-Seelanders (19–7), wat as die grootste gunsteling van die toernooi beskou is. Die Engelse Rose kon egter nie in die eindstryd teen die Springbokke seëvier nie (12–32) en is soos twaalf jaar gelede deur Suid-Afrika geklop. Sedert 1999 het Engeland elk van sy vier konfrontasies teen Suid-Afrika in die laaste fase van ’n rugbywêreldbekertoernooi verloor.

[[Lêer:ArgentinaRed EnglandRose rugbyBadge of Lancaster.jpgsvg|duimnael|Die Poemasrooi tydens hul oorwinning oor Engeland (wit en rooi)roos opvan Twickenhamdie in[[Huis Novembervan 2006Lancaster]]]]

Engelse rugbyspelers draf gewoonlik in wit truie en ’n wit kortbroek, met oorwegend donkerblou sokkies op. Die embleem op die trui is ’n witrooi [[roos]], pleks van die drie leeus op die truie van die [[Engelse nasionale sokkerspan|sokkerspan]] en die [[Engelse nasionale krieketspan|krieketspan]]. Die klere word deur Canterbury vervaardig en die truiborg is O₂.<ref>{{en}} {{cite web |url=http://store.rfu.com/stores/rfu/products/product_browse.aspx?&category%7ccategory_root%7c22013=England+Rugby&category%7ccat_22013%7c22014=Kits&attribute_value_string%7cBrand=Nike |archive-url=https://web.archive.org/web/20120314120754/http://store.rfu.com/stores/rfu/products/product_browse.aspx?&category%7ccategory_root%7c22013=England+Rugby&category%7ccat_22013%7c22014=Kits&attribute_value_string%7cBrand=Nike |archive-date=14 Maart 2012 |publisher=Rugbyvoetbalunie |title=The Rugby Store |accessdate=16 Februarie 2012 }} {{dooie skakel}}</ref> Die wegtrui is algemeen rooi of donkergrys ("antrasiet" genoem); voor die bekendstelling van die grystrui was rooi die tradisionele tweede kleur. Donkerblou is voorheen ook gebruik en is vir die 2016–17-seisoen heringevoer. Pers is tydens die 2009-herfs-internasionale-toetse gebruik en het die tradisionele kleure van die oorspronklike Engelse sweetpakke uit die 1960’s, 70’s en 80’s versinnebeeld. Tydens die [[Rugbywêreldbeker 2011]] in Nieu-Seeland was die wegtrui vir die eerste keer swart.

Die Rugbyvoetbalunie (RFU) het die nasionale span se embleem ontwerp vir ’n Engelse span op pad na [[Edinburg]] om teen ’n Skotse span te speel. ’n Rooi roos – glo dié van die [[Huis van Lancaster]] – is as die span se embleem gekies.<ref name="rose">{{en}} {{cite web | url=http://www.sportnetwork.net/main/s245/st74325.htm | title=England's Rose – The Official History | author=the Museum of Rugby, Twickenham |date=3 Junie 2005 | publisher=Unofficial England Rugby Union | accessdate=15 Februarie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Die nasionale span se wit trui is ontleen aan dié wat by die Rugby-skool gedra is.<ref name="rose" /> Die ontwerp en standardisering van die roos – wat tot 1920 in verskeie variasies uitgebeeld is – word aan Alfred Wright, ’n werknemer by die Rugbyvoetbalunie, toegeskryf.<ref name="rose" /> Wright se ontwerp is glo tot in die laat 1990’s met min veranderinge gebruik.<ref name="rose" /> Die roos is eers in 1997 verander toe Nike die amptelike truiverskaffer geword het.

In 2003 het Engeland eers ’n baie nou trui gedra. Die doel was om dit vir die teenstander moeiliker te maak om aan die hemp tydens aksies vas te klou.<ref name="TightStrip">{{en}} {{cite news| url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/rugby_union/international/3190313.stm |title= England trial World Cup kit |work=[[BBC]] |date=29 Augustus 2003 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Die tuis- en wegtruie vir 2007 is op 15 Mei daardie jaar bekendgemaak. Die materiaal was beter en het ’n beter prestasie tenoor die 2003-trui gebied. ’n Ingrypende rooi merk op die wit agtergrond het links bo ’n Sint Joriskruis gevorm, en ’n veranderde wegtrui (donkerblou pleks van rooi), het kritiek ontlok omdat daar glo ’n klem op die Sint Joriskruis pleks van die tradisionele rooi roos geplas word.<ref name="UnhappyStrip">{{en}} {{cite news| url=http://www.dailymail.co.uk/pages/live/articles/sport/rugby.html?in_article_id=454438&in_page_id=1780 |title=Seeing red over England's new World Cup shirt |work=The Daily Mail |location=UK |date=13 Mei 2007 |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Die nuwe trui is tydens Engeland se tuiswedstryd teen Wallis op 4 Augustus ingevoer, terwyl die wegtrui vir die eerste keer teen Frankryk op 18 Augustus gebruik is.<ref name="NewStrip">{{en}} {{cite web|url=http://www.rfu.com/News/2007/May/News%20Articles/NewEnglandNikeRugbyKitLaunched.aspx |title=New England Nike Rugby Kit Launched |publisher=Rugbyvoetbalunie |accessdate=16 Februarie 2012 |date=15 Mei 2007 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130603122845/http://www.rfu.com/news/2007/may/news%20articles/newenglandnikerugbykitlaunched.aspx |archivedate=3 Junie 2013 }} {{dooie skakel}}</ref>

Die voormalige tuistrui van Engeland was wit met ’n rooi strook om die nek en die wegtrui was swart (wat groot omstredenheid weens die beroemde ''All Black''-trui van Nieu-Seeland veroorsaak het), albei truie het ’n baanbrekende nuwe tegnologie in die vorm van ’n grypdruk gehad. ’n Besondere trui, wat aan dié van 1910 herinner het, is tydens die wedstryd teen Wallis tydens die 2010-Sesnasies-toernooi ter herdenking van Twickenham se 100ste verjaarsdag gedra. Die huidige trui vir die 2018–19-seisoen word deur Canterbury vervaardig. Dit bevat ’n eenvoudige wit kortbroek en ’n gewone wit hemp met rooi nate aan die bokant. Die ontwerp bevat ook ’n verskeidenheid reliëfpatrone van die Sint Joriskruis met deurgaans rooi, titanium en platinumkleure. Die wapen is met 3D-inspuiting gevorm, en die neklyn is opnuut ontwerp. Die huidige alternatiewe stel is donkergrys en bevat dieselfde reliëf van die Sint Joriskruis. Die breukebroeke is ook donkergrys. Albei sokkies is donkergrys met ’n wit bopunt. In 2013–14 was die trui gewone wit breukebroeke en ook ’n wit hemp, maar met ’n swart streep langs elke mou. Die alternatiewe trui was ’n rooi en wit gestreepte hemp met ’n blou kortbroek. In 2014–15 was die tuistrui wit met ’n "halslyn" rondom die kraag. Die trui het ook klein Victoriakruise op die bors gehad. Dit het ook die O₂-borgskapmerke op die bors gehad. Die kortbroek was wit met die borgskap daarop. Die sokkies was donkerblou en het ’n wit streep aan die bokant gehad. Die alternatiewe hemp was presies dieselfde, maar was rooi pleks van wit. Die kortbroek was donkerblou en die sokkies was rooi met ’n wit streep bo-op. Die 2015–16-trui was soortgelyk, maar het nie die klein kruisies op die hemp gehad nie. Die Canterbury-kenteken was reguit en nie skuins nie, met wit lyne wat horisontaal oor die bors gaan. Vir die [[Rugbywêreldbeker 2015]] het die trui dieselfde gebly met die Rugbywêreldbeker-kenteken aan die regterkant en geen O2O₂-logo in die sentrum nie. Vir die tuistrui het die kortbroek en sokkies dieselfde gebly. Die 2015–16-wegtrui en die Wêreldbekertrui was rooi met donkerrooi- en maroenmoue. Die kortbroek was donkerrooi en die sokkies was rooi met ’n maroenstreep bo-op.

[[Lêer:Stade de Twickenham à Londres.jpg|duimnael|links|’n Lugaansig van Twickenham-stadion in Londen]]

Twickenham is die grootste suiwer rugbystadion wêreldwyd. In hul vroeë jare het die Engelse rugbyspan ’n aantal stadions dwarsdeur Engeland vir wedstryde ingespan, voordat Twickenham in 1910 hul tuiste geword het. NaNá uitverkope wedstryde op Kristalpaleis se Nasionale Sportsentrum teen Nieu-Seeland in 1905 en Suid-Afrika in 1906, het die Rugbyvoetbalunie (RFU) besluit om in sy eie stadion te belê en met die sportman en entrepreneur Billy Williams ooreengekom om ’n tuiste vir Engelse rugby te vind. Die grond vir die stadion is in 1907 vir £5&nbsp;572 12s en 6d aangekoop, en die bou het in die volgende jaar begin.<ref name="Twickenhamhist">{{en}} {{cite web|url=http://www.rfu.com/TwickenhamStadium/WorldRugbyMuseum/RugbyHistory/StadiumChronology.aspx |title=Twickenham Stadium Time Line |publisher=Rugbyvoetbalunie |accessdate=16 Februarie 2012 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120115050016/http://www.rfu.com/TwickenhamStadium/WorldRugbyMuseum/RugbyHistory/StadiumChronology.aspx |archivedate=15 Januarie 2012 }} {{dooie skakel}}</ref>

Die eerste internasionale toets op Twickenham was op 15 Januarie 1910 die wedstryd tussen Engeland en Wallis. Die tuisspan het naná ’n 11–6 met die wins weggestap, nadat hulle Wallis vir die eerste keer sedert 1898 kon klop.<ref name="FirstTest">{{en}} {{cite web |url=http://www.twickenham-museum.org.uk/detail.asp?ContentID=225 |title=The Rugby ground |publisher=twickenham-museum.org.uk |accessdate=31 Julie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> Die stadion is in 1927 en weer in 1932 uitgebrei; maar tot in die 1990’s is die stadion nie verder opgeknap nie, toe nuwe pawiljoens in die noorde, ooste en weste gebou is;<ref name="Twickenhamhist" /> in 2005 en 2006 is ’n pawiljoen in die suide opgerig, waardeur die stadion ’n volledige bak geword het. Engeland het sy eerste toetswedstryd in die herontwikkelde Twickenham op 5 November 2006 teen die All Blacks beslis,<ref name="CeleMatch">{{en}} {{cite news |url=http://www2.rugbynetwork.net/main/s245/st106836.htm |title=England v New Zealand Celebration Match Twickenham |publisher=rugbynetwork.net |date=29 Oktober 2006 |last=Price |first=Sally |accessdate=31 Julie 2007}} {{dooie skakel}}</ref> wat Nieu-Seeland met 41–20 kon wen, nadat hulle Engeland voor ’n rekordskare van 82&nbsp;076 gedomineer het.<ref name="RuthlessABs">{{en}} {{cite news |url=https://www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2006/11/06/nosplit/srengl06.xml |title=Ruthless All Blacks make England pay |work=The Daily Telegraph |location=Londen |last=Cleary |first=Mick |date=7 November 2006 |accessdate=31 Julie 2007 }} {{dooie skakel}}</ref>

Alhoewel Engeland sy tuiswedstryde sedert 1910 byna uitsluitlik op Twickenham beslis het, het hulle in 1998 twee keer op Huddersfield se [[Kirklees-stadion]], op [[Old Trafford]] teen Nieu-Seeland in 1997 en teen Kanada in 1992 op [[Wembley-stadion]] te staan gekom.<ref name="Trafford">{{en}} {{cite news |title=Eeh-bah-scrum, Woody;Rugby Union |publisher=The Sun |date=9 Desember 1997 |page=29}}</ref><ref name="Huddersfield">{{en}} {{cite news |title=England not good enough |work=The Sunday Times |location=Londen |last=Jones |first=Stephen |date=22 November 1998}}</ref> Hulle het in Junie 2009 ook die eerste toets van ’n twee-toetsreeks teen Argentinië op Old Trafford beslis; ’n wedstryd wat oorspronklik in Argentinië beplan was, maar deur dié land se rugbyunie weens finansiële omstandighede na Engeland verskuif is.<ref>{{en}} {{cite news |url=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/rugby_union/english/7867120.stm |title=England to play at Old Trafford |work=[[BBC]] |date=3 Februarie 2009 |accessdate=613 Desember 2019 }}</ref>

Die grond van Twickenham is in Junie 2012 deur ’n hibride ''Desso''-tipe vervang wat gebruik maak van kunsvesels verweef met egte gras. Dit maak dit baie moeiliker om in nat toestande te speel.<ref>{{en}} {{cite news|last=Mairs|first=Gavin|title=Editor|url=https://www.telegraph.co.uk/sport/rugbyunion/9327536/Twickenham-to-get-a-new-pitch-as-part-of-75m-makeover-in-major-modernisation-ahead-of-2015-World-Cup.html|newspaper=The Telegraph|location=Londen|date=12 Junie 2012|accessdate=613 Desember 2019}}</ref>

Engeland het teen 613 Desember 2019 411 van hulle 742 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 55%.<ref name="RugbyData">{{en}} {{cite web|url=http://stats.espnscrum.com/statsguru/rugby/stats/index.html?class=1;team=1;template=results;type=team;view=opposition |title=International Rugby Union Statistics – England |publisher=ESPNscrum |accessdate=613 Desember 2019}}</ref> Toe die IRR Wêreldranglys in Oktober 2003 ingevoer is was Engeland bo-aan die lys. Hulle het vlugtig na die tweede plek teruggesak in September van dié jaar voor hulle weer die eerste plek ingeneem het. Engeland het na die tweede plek en daarna na die derde plek teruggesak in Junie 2004. NaNá die 2005-Sesnasies het hulle na die sesde plek geval waar hulle gebly het tot hulle in Desember van daardie jaar na die vyfde plek geklim het. In 2006 het hulle rang weer geval en teen die einde van 2006 was hulle sewende op die lys. Hulle het in die sewende plek gebly tot Julie 2007.<ref name="ranglys" />

Engeland se toetsrekord teen alle lande: <small>''(Korrek op 613 Desember 2019)''</small><ref name="RugbyData" />