'''Bonifatius IX''' ([[Latyn]]: ''Bonifatius IX''; gebore '''Pietro Tomacelli''', c. 1350 – 1 October 1404) was die 203de [[pous]] van die [[Rooms-Katolieke Kerk]] van [[1389]] tot [[1404]] en die tweede Romeinse pous gedurende die [[Westerse Skisma]]. Die [[Teenpous Clemens VII]] was pous in [[Avignon]] gedurende sy pontifikaat.
== Biografie ==
'''Pous Bonifatius IX'''<ref>Boniface IX. (2008). [[Encyclopædia Britannica]]. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.</ref> is gebore as '''Piero Tomacelli''' ongeveer in [[1356]] in [[Napels]], [[Italië]]. Volgens 'n vyandige tydgenoot Dietrich van Nieheim was hy ongeletterd en nie 'n teoloog nie. [[Pous Urbanus VI]] bevorder hom tot kardinaal op [[21 Desember]] [[1381]]. Voor sy verkiesing was kardinaal Tomacelli biskop van San Giorgio in Velabro. Op [[2 November]] [[1389]] volg hy [[Pous Urbanus VI]] en word in Rome gekroon op [[9 November]] [[1389]]. Hy regeer tot sy dood op [[1 Oktober]] [[1404]] en word opgevolg deur [[Pous Innocentius VII]]. Die naam ‘Bonifatius’ beteken 'weldoener'.
== Pontifikaat ==
'''Pous Bonifatius IX'''<ref>Oestereich, T. (1907). Pope Boniface IX. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Februarie 28, 2009 by: http://www.newadvent.org/cathen/02670a.htm</ref> is erken deur [[Duitsland]], [[Engeland]], [[Hongarye]], [[Pole]] en die grootste deel van Italië. Bonifatius en Clemens VII het mekaar oor en weer geëkskommunikeer. Clemens het Karel III tot koning van Napels gekroon, maar Bonifatius kroon Ladislaus in Gaeta op [[29 Mei]] [[1390]] ook tot koning van Napels.
Gedurende sy bewind het Bonifatius geleidelik beheer oor Rome verkry. Hy het die Engeleburg (Castel Sant’Angelo) en die brûe oor die Tiber versterk. Vir lang periodes moes hy egter nog in Perugia of Assisi bly. Hy het die hawe van Ostia oorgeneem van sy kardinaal-biskop en die pouslike staat gevestig vir die duur van die vyftiende eeu.
