Vliegdekskip: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Bygewerk, nog besig
Sobaka (besprekings | bydraes)
Bygewerk, nog besig
Lyn 32:
Omdat die belang van vliegdekskepe so groot was, is baie handelskepe, [[kruiser]]s en slagskepe gedurende die oorlog in vliegdekskepe omgeskakel. Die [[Britse Vloot]] het aanvanklik ongeveer twintig handelskepe van 'n vliegdek en 'n klein vliegtuigloods vir drie tot vier vliegtuie voorsien. Dit was die Merchant Aircraft Carriers (MAC) wat aangehou het om onder die burgerlike vlag te seil. Later is handelskepe heeltemal herbou tot vliegdekskepe en het tot die einde van die oorlog onder die vlag van die vloot as konvooibegeleiers gevaar. Weens die gebrek aan 'regte' vliegdekskepe en die traagheid waarmee die snelbouprogramme skepe geloods het, is hierdie skepe op alle groot fronte ontplooi. Aan die einde van die [[Tweede Wêreldoorlog]] het die Britte ongeveer vyftig vliegdekskepe in gebruik gehad en die Amerikaners ongeveer 100.
 
Verskeie bouprogramme vir nuwe vliegdekskepe is in sowel die Verenigde Koninkryk as die VSA van stapel gestuur. Kort voor die oorlog het die Britte reeds die Illustrious-klas (6 skepe) begin bou en tydens die oorlog het die Britse Vloot beveel dat die bou van die Kolossus (10 skepe), Majestic (6), Centaur (8), Audacious (4) en Gibraltar (3) -klasse. Die Amerikaanse vloot het die klasse Essex (24 skepe) en Midway (3) gebou en het planne gehad vir die Amerikaanse super-vliegdekskepe. In 1949, vyf dae nadat die eerste skip se kiel gelê het, is hierdie projek egter gekanselleer. Verskeie bouprogramme vir nuwe vliegdekskepe is in sowel die Verenigde Koninkryk as die VSA van stapel gestuur. Kort voor die oorlog het die Britte reeds die Illustrious-klas (6 skepe) begin bou en tydens die oorlog het die Britse Vloot beveel dat die bou van die Kolossus (10 skepe), Majestic (6), Centaur (8), Audacious (4) en Gibraltar (3) -klasse. Die [[Amerikaanse Vloot]] het die klasse Essex (24 skepe) en Midway (3) gebou en het planne gehad vir die Amerikaanse super-vliegdekskepe. In 1949, vyf dae nadat die eerste skip se kiel gelê het, is hierdie projek egter gekanselleer.
 
=== Na die Tweede Wêreldoorlog ===
Oortuig van die belangrikheid van vliegdekskepe, het verskillende lande sulke skepe ná die Tweede Wêreldoorlog begin gebruik: [[Kanada]] (1946-1970), [[Australië]] (1948-1982), [[Nederland]] (1946-1968), [[Argentinië]] (1958-1985), [[Frankryk]] (1945) , [[Spanje]] (1967), [[Brasilië]] (1956) en [[Indië]] (1957). Gewoonlik is daar surplus Britse of Amerikaanse skepe aangekoop. Die vier eersgenoemde lande het sedertdien hul vliegdekskip ontrek aan diens.
 
Spanje het in 1988 'n vliegdekskip met sy eie ontwerp (''Principe de Asturias'') in gebruik geneem om die oorspronklike (''Dédalo'') te vervang. Brasilië en Indië het hul ou skepe nou vervang met 'n voormalige Franse (''Foch'', wat nou vaar as ''São Paulo'') en die Britse (HMS ''Hermes'', wat nou as ''Viraat'' vaar). Indië sal die skip binne enkele jare vervang met 'n eie ontwerpskip wat in 2005 te water gelaat is.
 
Sedert 1985 en 1997 het [[Italië]] (''Giuseppe Garibaldi'') en [[Thailand]] (''Chakri Naruebet'') ook hul eerste vliegdekskip bekom. Die ''Chakri Nareubet'' is in Spanje gebou volgens die verminderde ontwerp van die ''Principe de Asturias''. Die [[Volksrepubliek China]] het sedert 2012 sy eerste vliegdekskip (''[[Liaoning]]'') in gebruik, 'n opgeknapte Sowjet-model.
 
== Sien ook ==