Josef Stalin: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Die groot patriotiese oorlog: Verbeter |
|||
Lyn 139:
Voor Stalin aan die bewind gekom het, was die Sowjetunie se buitelandse beleid nie baie ideologies van aard nie. Daar is nie soseer na wêreldrevolusie gestreef nie, maar eerder na die normalisering van buitelandse betrekkinge. Stalin se beleid van "sosialisme in een land", en die feit dat die Sowjetunie sy invloed in [[China]] kwyt was na die magsgreep deur [[Chiang Kai-shek|Tsjiang Kai-sjek]] in [[1927]], het die neiging versterk. Die ontspanningspolitiek van die twintigerjare is deur die Sowjetunie gesteun.
Moskou het die betekenis van die opkomende [[Fascisme]] aanvanklik sterk onderskat. Die Duitse [[Kommunistiese Party van die Sowjetunie|Kommunistiese Party]] het in opdrag van die Komintern (die Sowjetliggaam wat die bande met die Kommunistiese beweging buite die Sowjetunie in stand gehou en die beleid bepaal het)
Die Russiese minister van buitelandse sake, [[Maksimowitsj Litwinof]] ([[1876]]-[[1951]]), het steun probeer werf vir 'n stelsel van kollektiewe beveiliging. Die Kornintern het hom beywer vir die vorming van anti-Fascistiese "volksfrontregerings" saam met Sosiaal-Demokrate (laasgenoemde is nog kort tevore as verraaiers van die arbeidersklas voorgehou). Die Sowjetunie se betrokkenheid by die Spaanse Burgeroorlog en die suiwerings binnelands het nie veel bygedra om die heersende wantroue teenoor die Sowjetunie uit die weg te ruim nie.
| |||