Sicherheitsdienst: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Wwikix (besprekings | bydraes) kat |
Sobaka (besprekings | bydraes) Bygewerk |
||
Lyn 1:
[[Image:SDInsig.png|duimnael|135px|regs|Die ''Sicherheitsdienst'' se embleem.]]
Die '''''Sicherheitsdienst''''' ('''SD''', "Sekuriteitsdiens")
== Agtergrond ==
Die ''Sicherheitsdiens''t is in Maart 1931 gestig deur [[Heinrich Himmler]] onder die naam ''Ic-Dienst''. Die voorganger van die SD het vanuit 'n woonstel gewerk en direk aan Heinrich Himmler gerapporteer. Voordat die Duitse nasionale sosialiste aan bewind gekom het, was die doel van die Ic-diens om politieke teenstanders te monitor, die veiligheid van die Nazi-partyleiers te verseker en interne partye-opstand te voorkom.
Met die bewindsoorname van die Nazi's in Duitsland in 1933, was die diens bekend as die ''SD-Amt'' en het 'n sekere kompetisie ontstaan met die ''Sturmabteilung'' (SA). 'n Enkele party-intelligensiediens is op 9 Junie 1934 gestig, die sogenaamde ''Sicherheitsdienst'' (SD), gebaseer op die ''SD Amt'' en onder bevel van Reinhard Heydrich.
Die SD het gegroei tot 'n invloedryke partyorganisasie waarvan die [[Schutzstaffel]] (SS) en die Nasionaal-Sosialistiese regering gretig gebruik gemaak het. Die SD werk nou saam met die Sicherheitspolizei (die ''Gestapo'' en die ''Kriminalpolizei'').
Daar was baie ooreenkomste tussen die ''Sicherheitsdienst'' en die Gestapo. Albei intelligensiedienste is deur dieselfde persone gelei (Reinhard Heydrich was die bevelvoerder van die SD en die Gestapo en het verslag gedoen aan Heinrich Himmler, hoof van die Duitse polisie; die sogenaamde ''Chef der Deutschen Polizei im Reichsministerium des Innern'') en albei organisasies het hulself besig gehou met dieselfde take. Daar kan egter gesê word dat die SD die inligting dikwels ingesamel het terwyl die Gestapo en tot 'n sekere mate die ''Kriminalpolizei'' die uitvoerende dienste was.
In 1938 het die SD gegroei van 'n party-inligtingsdiens tot die intelligensiediens van die Duitse staat, wat ook die Gestapo ondersteun het en met die Duitse Binnelandse Sake saamgewerk het. So word die SD belas met die waarneming van die politieke teenstanders van die Derde Ryk, die voorsiening van politieke nuus van binne en van die buiteland, insameling van die indrukke van die burgers oor politieke besluite, die voorbereiding van [[sabotasie]]-optrede en rebellies in die buiteland. Om hierdie taak te verrig, is 'n netwerk van werknemers in die Derde Ryk opgerig en in die gebiede wat Nazi-Duitsland geannekseer of beset het. Die NSDAP-blokleier (laagste vlak van die NSDAP-hiërargie) is ontplooi om die Duitse bevolking te kontroleer.
Die SD-organisasie het self uit etlike duisende agente bestaan. Die inligting wat ingesamel is, is twee tot drie keer per week in alle SD-departemente voorsien en aan die belangrikste staatsmanne en partyamptenare oorhandig. Die SD was ook besig om senior offisiere en partyleiers te beoordeel vir hul politieke betroubaarheid.
Vanaf 27 September 1939 is die SD sentraal gekoördineer vanaf die ''Reichssicherheitshauptamt'' (RSHA) en onderverdeel in twee kantore; die binnelandse-SD-kantoor (bekend as ''Amt III'') vir binnelandse sake en die buitelandse-SD-kantoor (bekend as ''Amt VI'') vir buitelandse sake. Reinhard Heydrich was in bevel totdat hy in 1942 vermoor is. Op 30 Januarie 1943 het Ernst Kaltenbrunner die leierskap oorgeneem en, net soos Heydrich, direk aan Heinrich Himmler gerapporteer. Kaltenbrunner het tot die einde van die [[Tweede Wêreldoorlog]] in die pos gebly.
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
{{Normdata}}
| |||