Nero: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 61:
Sienings oor Nero is grootliks beïnvloed deur propaganda en - in die moderne tydperk - deur uitbeeldings in die media (soos die Britse akteur [[Peter Ustinov]] se paraderol as waansinnige keiser wat vioolspeel terwyl Rome gebrand het in 'n Hollywood-rolprent van 1951). Nero was egter nie 'n violis nie, maar 'n lierspeler (die viool sou nie vir minstens 'n verdere vyftien honderd jaar uitgevind word nie). Ook was hy nie in Rome aanwesig toe die brand gewoed het nie.
 
Suetonius meld dat Nero die lier bespeel het terwyl Rome gebrand het<ref>Sien Suetonius, ''Die Lewens van die Twaalf Keisers'', Lewe van Nero [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Nero*.html#38 38]; Vir 'n gedetaileerde uiteensetting van hierdie oorgang, sien M.F. Gyles "Nero Fiddled while Rome Burned", ''The Classical Journal'' (1948), pp. 211–217 [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/secondary/journals/CJ/42/4/Nero_Fiddled*.html].</ref> en asdat 'neen vroeëvan vervolgerdie vroegste vervolgings van [[Christene]] - destyds 'n radikale sekte wat net soos Jode vanweë hul kompromislose monoteïstiese geloofsoortuigings nie ingepas het in die kollektiewe religieuse kultus van Rome nie. HyNet soos in die latere Groot Brand van Rome is bekenddie daarvoorheerser datdeur die bevolking genoodsaak om skuldiges te vind vir die brandramp wat as 'n ongeluk beskou moes word. Aanhangers van 'n ongewilde oosterse sekte was welkome sondebokke. Volgens oorlewerings het hyNero gevange Christene in sy tuin verbrand het vir nagtelike beligting. Hierdie siening berus op die geskrifte van [[Tacitus]], [[Suetonius]] en [[Cassius Dio]], die vernaamste behoue bronne vir Nero se bewind.
 
Min ekstante bronne vermeld Nero in 'n positiewe lig.<ref>Dit sluit in Lucan se ''Burgeroorlog'', Seneca die jongere se ''Oor Barmhartigheid'' en Dion Chrysostomos se ''Besprekings'' benewens verskeie Romeinse munte en inskrifte.</ref> Sekere bronne egter, insluitend sekere van die bogenoemdes, beeld hom uit as 'n keiser wat gewild was onder die gewone Romeinse mense, veral in die Ooste.<ref>Tacitus, ''Geskiednisse'' I.4, I.5, I.13, II.8; Suetonius, ''Die Lewens van die Twaalf Keisers'', Lewe van Nero [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Nero*.html#57 57], Lewe van Otho 7, Lewe van Vitellius 11; Philostratus II, ''Die Lewe van Apollonius'' 5.41; Dion Chrysostomos, ''Bespreking XXI'', Oor Skoonheid.</ref>