S.D. Fourie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Etikette: Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf |
→Skryfwerk: Skakel |
||
Lyn 5:
== Skryfwerk ==
In 2004 debuteer sy as skrywer van radiodramas toe haar “''Roep van die potjieriet''” die derde plek in die kategorie vir beginners behaal in die RSG-Sanlam Radiodramakompetisie. Sy verower in 2008 die eerste prys in die kategorie vir gevestigde skrywers in hierdie kompetisie met “''Droomskip''”. Hierdie radiodrama word opgeneem in die versamelbundel “''Droomskip en ander radiodramas''”. Dit behandel ’n groep mense op ’n afgeleë ghwano-eiland wat deur ’n ongeluk gekonfronteer word, waardeur hulle onderlinge verhoudings en drome in die kalklig geplaas word. Op die eiland is elkeen so op hulleself aangewese dat hulle figuurlik eilande word, met die hoop dat die droomskip hulle sal kom haal en na hulle drome toe vat. Die hoofman Elias en sy vrou Annie dryf in hierdie verlatenheid uitmekaar. Hulle dogter Sophie is verlief op die werker Daantjie, wat saans sit en gedigte skryf om sy verlange te probeer verwerk. Kat is heldersiende en in sy nagmerries sien hy die spookskip, die Vlieënde Hollander. Coen droom van die Birkenhead wat meer as honderd jaar gelede gestrand het se goud, wat hy glo op die eiland begrawe is. Een stormnag is die vistreiler Gelderland by die eiland in die moeilikheid en almal probeer help. Kat glo dit is die spookskip wat hom kom haal en hy verdrink saam met die drie vissers op die Gelderland. Voor hy sterf sê hy vir Coen dat hy daardie nag sy goud sal kry en Coen oorleef die storm, met die lewe wat sy goud is. Elias en Annie besef weer wat hulle in mekaar het en Daantjie skraap eindelik genoeg moed bymekaar om vir Sophie te sê dat hy verlief is op haar. “''Helderfontein''” word in 2011 uitgesaai. Die storie gaan rond dat op Helderfontein ’n ongetroude meisie is wat meer as dertig jaar gelede in die kontrei oorlede is, waarna gerugte van ’n singende spookvrou die rondte doen. Die skrywer Jehan en sy neef Koos gaan in die nag op soek na hierdie meisie met die stem van ’n engel. Jehan pluk jasmyn en kanferfoelie vir haar hare en sy nooi hom om heelnag met haar te dans, maar dan word Jehan op geheimsinnige wyse geskiet deur ’n antieke [[Voorlaaier (geweer)|voorlaaier]]. Die geskiedkundige radiodrama “''John Birkenhead''” wen in 2012 die derde prys in die RSG-Sanlam Radiodramakompetisie. Die troepeskip HMT Birkenhead vertrek vroeg in 1852 vanaf Cork na Algoabaai. Aan boord is tien regimente, vroue, kinders en agt trommels goud, wat as soldy vir die soldate bedoel is. Op 26 Februarie 1852 strand die skip by Danger Point, maar daar word vandag nog gewonder oor wat van die goud geword het.
Haar eerste roman is “''Die lanternswaaier''”,<ref>Van Rensburg, Cas “Beeld” 19 September 2011</ref> ’n historiese liefdesverhaal wat in die laat negentiende eeu in die Strandveld afspeel. Die Noorweegse bark Galera strand op ’n stormnag op die riwwe tussen Dyer-eiland en Geraamtebaai nadat hulle ligte op die strand gesien het. Dit was ’n lantern wat geswaai is deur Sophie Lourens in opdrag van haar pa. Die lantern laat die skepe veilig voel, maar as hulle nader kom strand hulle teen die doodsgevaarlike riwwe, waarna die strandjutters die goedere en hout van die gestrande skepe buit. Die erg beseerde Robert MacFarlane, kaptein van die Galera, beland dan by Sophie aan huis en word versorg deur haar en tant Sefietjie, die plaaslike vroedvrou en natuurgeneser. Die verhaalgegewe is gegrond op ’n ware verhaal en munt uit in sy deeglike navorsing van die geskiedenis en die mense van die tyd met hulle gebruike en bygelowe. Hierdie boek word in Nederlands vertaal en op Radiosondergrense voorgelees.<ref>Cloete, Alta Bookslive: http://altacloete.bookslive.co.za/blog/2014/09/27/die-dooies-leef-sd-fourie/</ref>“''Die dooies leef''”<ref>Ferreira, Louise “Beeld” 13 Oktober 2014</ref> is ’n vervolg van “''Die lanternswaaier''” en neem Sophie Lourens se verhaal verder, maar hierdie keer maak die leser ook kennis met haar agterkleindogter, Hanna Bagiano. Hanna is ’n navorser en skrywer wat die kultuurhistoriese geskiedenis van die Strandveld navors en so onverwags by haar eie familie se geskiedenis betrek word. Drie vroue uit verskillende generasies vertel dan die verhaal, naamlik Sophie en haar dogter Maryna primêr deur middel van hulle dagboeke en Hanna in die hede. Dit is drie uiteenlopende karakters wat aan die woord kom en hulle eiesoortigheid gee dan ook ’n wye perspektief op die familiesage en die tragedies, romanses, legendes en klaarblyklike vloek wat op die familie rus. Deur die verweefdheid van hulle verhale word die dooies inderdaad figuurlik weer lewend, in aansluiting by die titel. Dit is ’n meesleurende verhaal met ’n onverwagte kinkel.
| |||