Ostia Antica: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 40:
'''Ostia Antica''' is 'n antieke [[ruïne]]stad, geleë naby die monding van die [[Tiber]]rivier en sowat 25 km suidwes van die [[Italië|Italiaanse]] hoofstad [[Rome]], wat tans deel uitmaak van die ''Parco Archeologico di Ostia Antica'', een van die belangrikste en grootste argeologiese terreine in Italië. Die stadsnaam is afgelei van die meervoudsvorm van die [[Latyn]]se ''ostium'' («riviermonding»). Ter onderskeiding van die gelyknamige moderne nedersetting Ostia (of Lido di Ostia, aldus sy amptelike naam as voorstad van Rome), word na die Romeinse hawestad as Ostia Antica (Ou Ostia) verwys.
[[Lêer:46 Piazzale delle Corporazioni.JPG|duimnael|links|Die sypaadjie voor kantoorgeboue in Ostia se sakebuurt vlakby die teater, wat as forum of openbare plein aangelê is (in Italiaans tans bekend as ''Piazzale delle Corporazioni''), is met mosaïeke versier wat die 64 ondernemings se bedrywe of belangrikste handelsgoedere versinnebeeld het. Handelaars, wat in gildes georganiseer is, het hier vergader om handel te dryf met alledaagse goedere soos graan, olie, vis en vissous (''liquamen'' of ''garum''), maar ook meer eksotiese invoere soos [[olifant]]e en [[kameelperd]]e]]
[[Lêer:Shrine Caserma dei Vigili Ostia Antica 2006-09-08.jpg|duimnael|links|Die ''Caesarium'' of heiligdom vir die keiserkultus in die ''Caserma dei Vigili'', die hoofkwartier van Ostia se brandweer. Brandbestryding was essensieel in 'n stad met groot stoorhuise vir graan en ander invoergoedere. Hul verlies kon 'n hongersnood in Rome tot gevolg hê. Brandweermanne, in Latyn ''vigiles'' genoem (in moderne Italiaans: ''vigili del fuoco''), was op 'n militêre manier georganiseer en het snags - net soos in Rome - ook wet en orde in Ostia se strate gehandhaaf.
Volgens antieke oorlewerings is Ostia in die 7de eeu v.C. deur Ancus Martius, die vierde koning van Rome, gestig, alhoewel hierdie datum nie deur argeologiese opgrawings gesteun word nie. In die 4de eeu v.C. is Ostia as militêre buitepos ter verdediging van Rome uitgebou. Die seehawe het sy bloeitydperk tussen 100 v.C. en 200 v.C. beleef toe dit uitgebrei is. Die bevolking, wat op tussen 50 000 en 60 000 beraam is (moontlik 100 000 gedurende sy bloeitydperk), het veral uit lede van die middelklas bestaan (onder wie skeepsbouers, groothandelaars, handelaars en ambagslui) wat in Ostia 'n bestaan gemaak het uit die florerende in- en uitvoerhandel met nabygeleë Rome. Hulle is oorwegend in sogenaamde ''insulae'', woonstelgeboue met meerdere verdiepings, gehuisves. Die laer klasse het hawearbeiders en slawe ingesluit.
Veral gedurende die prinsipaat van Augustus het die stad 'n ekonomiese opswaai beleef as die seehawe waar invoergoedere soos wyn, olyfolie en graan vir die miljoenestad Rome hier gehanteer en gestoor is. Invoere is hier van skepe op kleiner rivierbote gelaai en op die Tiber na Rome vervoer. Die vaart rivierop oor 'n afstand van 23 km het destyds sowat drie dae geneem. Daarnaas is Ostia en Rome deur 'n pad, die ''Via
Ostia was daarnaas 'n gewilde woonplek langs die [[Tirreense See]] waar patrisiërs uit Rome hul seevilla's (''villae maritimae'') laat bou het. Hierdie gebouekomplekse, wat uit die tydperk tussen die 1ste en 3de eeu n.C. dateer en langs die kuspad Via Severiana ontstaan het wat in noord-suidelike rigting loop, maak eweneens deel uit van die ''Parco Archeologico di Ostia Antica'' en is op die landgoed Procoio geleë. In die Romeinse tydperk is hulle deur drie paaie, Via Ostiensis, Via Laurentina en Via Ardeantina, met Rome verbind.<ref>[https://www.ostiaantica.beniculturali.it/en/archaeological-sites-and-monuments/ostia-antica/seaside-villas-procoio/ ''Parco Archeologico di Ostia: Coastal villas of Procoio / Seaside villas of Procoio. Besoek op 9 Oktober 2019'']</ref>
|