Ionosfeer: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 26:
== Gebiede in die ionosfeer ==
Die laagste gebied van die ionosfeer is die D-Iaag en dit kom op ʼn hoogte van ongeveer 70 tot 100 km voor. Die D-Iaag is swak geïoniseerd. Op 'n hoogte van 70 km is die konsentrasie ione slegs 'n paar honderd per cm<sup>3</sup>, en op 95 km, waar dit geleidelik in die E-Iaag begin oorgaan, is dit enkele tienduisende per cm<sup>3</sup>. Die ionisasie in die D-Iaag word hoofsaaklik deur ultraviolet strale veroorsaak, en veral deur die Lyman-alfastraling met 'n golflengte van 121,6 nm, wat sterk in die son se spektrum aanwesig is. Hierdie stralings ioniseer [[stikstofmonoksied]] (NO). Hierdie gas kom slegs in ʼn bale klein konsentrasie in die atmosfeer voor, maar dit is
Ionisasie word in mindere mate ook deur X-strale en kosmiese strale veroorsaak. Die gevormde ione se herkombinasietyd is bale kort, en ionisasie verdwyn by [[sonsverduistering]] 01 na sonsondergang binne enkele minute. Aan die onderkant van die D-Iaag bereik die temperatuur ʼn minimum van -70°C tot -80 °C en die gebied staan as die mesopouse bekend. Die D-Iaag weerkaats radiogolwe met baie lae frekwensies (10 kHz), maar dit absorbeer hoër frekwensies baie sterk. Die verdwyning van die D-Iaag in die nag gee dan ook aanleiding tot die verskynsel dat mediumgolfradio-uitsendings na sonsondergang drasties verbeter. Gedurende uitbarstings op die son kan die ionisasie van die D-Iaag sodanig toeneem dat alle radiogolwe geabsorbeer word.
| |||