Allegorie van die grot: Verskil tussen weergawes

Plato het hiedie denkwyse op verskeie van die terreine toegepas, wat daartoe lei dat die realiteit verdeel word in twee domeine. Daar was die wêreld van mense, oftewel die waarneembare wêreld wat ons daagliks beleef. In hierdie wêreld gaan alles verby en bly niks dieselfde nie, wat Plato self opsom met ‘alles word, niks is’. Dit is die wêreld van die sintuie waar die dimensies ruimte en tyd heers en waar ooglopend niks perfek is nie. In die wêreld van abstraksies[[abstraksie]]s daarenteen heers daar 'n perfekte orde en permanensie, ruimte en tyd bestaan nie daar nie. Deur die onveranderlikheid is dit die wêreld waar die “egte” werklikheid bestaan.