Oos-Afrika-veldtog: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
File renamed. (GlobalReplace v0.6.5)
opruim
Lyn 48:
Tydens die veldtog het hoofsaaklik die Duitse magte van Oos-Afrika aan die een kant teen troepe van [[Belgiese koloniale ryk|België]], die [[Britse Ryk]] en [[Portugese Ryk|Portugal]] op die ander kant geveg. Die meerderheid van die deelnemers aan albei kante was Swartes wat as koloniale soldate onder die bevel van die Europese offisiere teen mekaar geveg het of as draer vir die voorrade gebruik is. Tydelik is ook talle wit [[Unie van Suid-Afrika|Suid-Afrikaners]] en soldate van die [[Brits-Indië|Brits-Indiese]] weermag gebruik.
 
Die strategie van die Duitse koloniale troepe, wat deur Luitenant-generaal (later Generaal-majoor) [[Paul von Lettow-Vorbeck]] gelei is, was om magte van die Wes-Front na Afrika te dreineer en te leilok. Sy strategie het na 1916 misluk om hierdie resultate te bereik, nadat hoofsaaklik Indiese en Suid-Afrikaanse kragtemagte, wat deur die koloniale beleid verhinder is om in Europa te ontplooi, die res van die veldtog laat voortgaan.<ref>{{en}} Holmes 2001, bl. 359.</ref><ref>{{en}} Strachan 2003, bl. 642.</ref> Desondanks het die Duitsers vir die hele [[Eerste Wêreldoorlog]] geveg, totdat hulle die wapenstilstand op 14 November om 07:30 aanvaar het. Albei kante het vir 'n bevestiging gewag, en die Duitsers het amptelik oorgegee op 25 November. Duits-Oos-Afrika is uiteindelik in twee [[Volkebond]]-klas-B-mandate verdeel, naamlik die Britse [[Tanganjika]]-gebied en die Belgiese [[Rwanda]]-[[Burundi|Urundi]], terwyl die Kionga-driehoek deel van Portugees-Oos-Afrika geword het.
 
== Veldslae en veldtogte ==