Novalis: Verskil tussen weergawes

Aanvanklik is huisleraars vir hom aangestel, waaronder Christian Daniel Erhard Schmid (1762-1812) wat later, aan die begin van sy akademiese opleiding in [[Jena]], ook een van sy dosente was. In 1790 het Novalis by die gimnasium in Eisleben onder leiding van rektor C. D. Jani skool gegaan. Hier het hy volgens die destydse kurrikulum onder meer onderrig in retoriek en antieke literatuur ontvang. In die ouderdom van twaalf het Novalis byna een jaar op die landgoed van sy oom Friedrich Wilhelm Freiherr von Hardenberg, 'n kommandeur van die [[Duitse Orde]], in Lucklum deurgebring nadat sy ma ná die geboorte van haar sesde kind ernstig siek geword het.

In 1790 het hy sy studies in die regte aan die Universiteit van Jena begin en dit later in [[Leipzig]] en [[Wittenberg]] voortgesit. As deel van sy akademiese opleiding het hy in 1791 [[Friedrich Schiller]] se lesing oor geskiedenis bygewoon. Tydens Schiller se siekte het hy persoonlike kontak met dié befaamde skrywer gehad. Ander bekende persoonlikhede van sy tyd, met wie hy as student kennis gemaak het, sluit [[Johann Wolfgang von Goethe]], Johann Gottfried Herder en Jean Paul in. Hy het vriendskapsbande met Ludwig Tieck, Friedrich Wilhelm Joseph Schilling en die gebroeders Friedrich en [[August Wilhelm Schlegel]] gesluit. In Junie 1794 het hy sy studies met die beste finale eksamen voltooi.

In Oktober 1794 is Novalis, anders as wat oorspronklik beplan is, nie in die [[Pruise|Pruisiese]] staatsdiens aangestel nie, maar het 'n pos as aktuarius (sekretaris) by die distriksamptenaar Coelestin August Just in Tennstedt aanvaar. Volgens sy leuse ''Jeder Anfang ist ein Akt der Freiheit'' ("Elkeelke begin is 'n daad van vryheid") het Just nie net sy baas geword nie, maar ook sy vriend en latere biograaf. In sy tyd as aktuarius het Novalis in die nabygeleë kasteel Grüningen kennis gemaak met Sophie von Kühn. Op 15 Maart 1795, haar dertiende verjaardag, het die twee verloof geraak. In Januarie 1796 het Novalis 'n pos as juris in die hoofkantoor van die soutmyn in Weißenberg an der Saale aanvaar, die stad wat sy gesin in 1785 as woonplek gekies het.

In Desember 1798 het hy vir die tweede keer verloof geraak metaan Julie von Charpentier (1778-1811), die dogter van die mynbou-hoofinspekteur en Freibergse professor Johann Friedrich Wilhelm von Charpentier (1738-1805).

Op 25 Maart 1801 is Friedrich von Hardenberg om eeneenuur uurdie smiddagsmiddag in Weißenfels, in die aanwesigheid van sy broer Karl en sy vriend Friedrich Schlegel, weens bloeding dood wat hy as gevolg van tuberkulose opgedoen het. Vermoedelik is hy deur Friedrich Schiller aangesteek terwyl hy hom versorg het. Waarskynlik het hy al in Augustus 1800 'n ongeneesbare longsiekte opgedoen sodat hy sy beroep nie meer sy beroep kon uitoefenbeoefen nie. Onlangse navorsing dui daarop dat hy moontlik aan sistiese fibrose, 'n genetiese siekte, oorlede is. Hierdie hipotese word gesteun deur die feit dat Novalis reeds van kindsbenekindsbeen af aan longontstekings en liggaamsverswakking gely het.