Grammofoonplaat: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
"Grammo1.png" is verwyder omdat dit in Commons deur Storkk verwyder is omrede: per c:Commons:Deletion requests/Files uploaded by Elana Barker
"Grammo2.png" is verwyder omdat dit in Commons deur Storkk verwyder is omrede: per c:Commons:Deletion requests/Files uploaded by Elana Barker
Lyn 34:
 
Die eerste plate het teen 78 omwentelinge per minuut gedraai. Hulle het 'n diameter van 30 cm gehad waarin slegs 4 groewe per millimeter gesny kon word. Die speelduur was daarom hoogstens 4 minute. Die oudste grammofoonplaat is waarskynlik die een waarop Emile Berliner die Onse Vader voordra. Die plaat word nou bewaar in die [[BBC|British Broadcasting Corporation (BBC)]] se plateversameling. Die ontwikkeling van 'n fyner plaatmateriaal, naamlik plastiek (geharde polivinielchloried, meestal kort viniel genoem), na die Tweede Wêreldoorlog, het dit moontlik gemaak om klankspore met kleiner uitwykings in te sny. Daardeur is die aantal groewe per millimeter vermeerder tot 12 en die speelsnelheid is in 1948 tot 45 en 33⅓ omwentelinge verminder.
 
[[Lêer:Grammo2.png|duimnael|Die kontrolekamer en die opneemruimte word deur 'n dubbele glasvenster geskei. Kommunikasie vind plaas met behulp van mikrofone en luidsprekeers.]]
Die 78-omwenteling-plate is vinnig deur 45- en 33⅓-omwenteling-plate vervang. Die 45-omwenteling-plate met 'n deursnee van 17 cm word as EP ("Extended Play"), met 'n speelduur van 8 minute aan elke kant) of as 'n solus-sewe (4 minute speelduur aan elke kant) bemark. Die 33⅓ ot langspeelplate het ʼn diameter van 17,5 of 30 cm. Die 30-cm-plaat, wat verreweg die meeste gebruik word, het 'n speelduur van 15 tot maksimaal 50 minute per kant. Sedert 1958 is die mono-langspeelplate verdring deur die stereoplate, terwyl die solus-sewe steeds as monoplate bemark word. Daar is ook 16⅓-omwenteling-plate, maar dit word net vir spraak gebruik.