Geskiedenis van geneespraktyk in Suid-Afrika: Verskil tussen weergawes

 

Geneeshere was baie skaars in die binneland. Getuienis van enkeles word genoem. Die mediese dienste wat die sendelinge gedurende die 19de eeu gelewer het, moet nie uit die oog verloor word nie. Al die sendelinge wat in Duitsland gestudeer het, het ook mediese opleiding ontvang. ʼn Voorbeeld van so ʼn persoon is Johann August Ludwig Zerwick, wat op 1 Junie 1885 op Middelburg, Transvaal, oorlede is.

Daar was nie net ʼn ernstige tekort aan geneeshere in die binneland nie; apteke en opgeleide aptekers was net so skaars. Aan die begin van die 19de eeu was daar nege apteke in Kaapstad. In April 1807 is ʼn proklamasie uitgevaardig waarvolgens nie net regulasies vir geneeshere neergelê is nie, maar ook vir aptekers. A.L. Emerson en L.G. Biccard sou elke kwartaal alle apteke besoek en verouderde en ongewenste medisyne vernietig. Aptekers en handelaar in medisyne is ook aanspreeklik gehou vir die uitreiking van opium, arseen en ander skadelike stowwe. Dit moes in ʼn veilige plek bewaar word en gevaarlike hoeveelhede mag net met geskrewe verlof van die fiskaal uitgereik gewees het. Die bekende dr. [[James Barry]] het in 1823 sterk te velde getrek teen die onverantwoordelike verspreiding van medisyne onder die dekmantel van Patente Medisyne, Halliese medisyne ens. Verskaffers is persoonlik vir die verspreiding verantwoordelik gehou en sou vervolg word indien medisyne verkoop is wat nie eers deur die Koloniale Mediese Inspekteur goedgekeur is nie.