Josef Stalin: Verskil tussen weergawes

Dit is tot stand gebring in reaksie op die [[Marshall-plan]], waarmee die [[VSA]] na die oorlog ekonomiese hulp aan Wes Europese state verleen het. Selfs vir Stalin se getrouste medewerkers was die laaste jare van sy bewind 'n onsekere tyd. Voordat hy egter sover kon kom om die bestuur van die party weer eens te suiwer, is hy op [[5 Maart]] [[1953]] dood weens breinbloeding. Die anti-Semitiese veldtog wat Stalin sedert 1949 beplan het en waarmee daar kort voor sy dood begin is, is na sy dood gestaak. Beria, die gevreesde leier van die geheime polisie, is in hegtenis geneem en tereggestel, en die verheerliking van persone is ook op die agtergrond geskuif.

 

 

Sy invloed in [[Oos-Europa]] en op die ontwikkeling van internasionale betrekkinge na die [[Tweede Wêreldoorlog]] kan nie onderskat word nie. Hy was nie ʼn kommunistiese ideoloog nie, maar 'n magspolitikus wat niks of niemand ontsien het nie. Sy teoretiese geskrifte was nie van enige wesenlike belang nie. Oor die kolossale totalitêre magsapparaat wat hy in die [[USSR]] agtergelaat het, bestaan daar groot misnoeë. Dit het hom egter een van die hooffigure van sy tyd en een van die belangrikste, hoewel nie die inspirendste nie, leiers in die Russiese geskiedenis gemaak.