Amerikaanse Onafhanklikheidsoorlog: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Skakel |
|||
Lyn 32:
Die Amerikaners het geglo dat dit onregverdig is om aan Brittanje belasting te betaal, aangesien hulle geen verteenwoordig in die Britse parlement gehad het nie. Wedersydse ongelukkigheid het tot die [[Bostonslagting]] en die [[Boston Teeparty]] aanleiding gegee, wat uiteindelik tot 'n volskaalse rewolusie geëskaleer het. Genl. [[George Washington]] het die Amerikaanse magte gelei.
In [[1778]], [[1779]] en [[1780]] het die [[Europa|Europese]] magte [[Frankryk]], [[Spanje]] en [[Republiek van die Sewe Verenigde Nederlande|Nederland]] met die ondersteuning van die rewolusie begin, wat die oorlog tot 'n globale konflik verhef het. In Februarie 1782 het Spanje Port Mahon op die eiland [[Menorca]] verower, terwyl die Spaanse beleg van [[Gibraltar]] misluk het. Groot-Brittanje het in dieselfde jaar die Deense en Nederlandse [[Goudkus (streek)|Goudkus]] (die huidige [[Ghana]]) beset. Daarop het Franse troepe in die Nederlandse [[Kaapkolonie]] geland, om tesame 'n Britse aanval af te weer.<ref>Sien [[Geskiedenis van die ekonomiese ontwikkeling van Suid-Afrika#Tien jaar van kunsmatige welvaart]]: "''Toe Nederland tot die oorlog toegetree het, het die Franse vloot onder Suffren ’n poging van die Britte om die Kaap te verower, verydel.''"</ref> Die poging, om die Rewolusie ná die Britse gebiede [[Florida]] en [[Quebec]] uit te brei, was nie suksesvol nie, maar Spanje het Florida van Groot-Brittanje verower.
Die oorlog is in 1781 beëindig nadat die Britse magte oorgegee het, en in 1783 is die Vrede van Parys onderteken. In hierdie vredesooreenkoms word die gebied van die onafhanklike VSA erken, begrens deur die Britse [[Kanada]] in die noorde, die Spaanse Florida in die suide en die Franse gebiede wes van die [[Mississippirivier]]. Met 'n wyer internasionale vrede is ander gebiede tussen die Europese magte uitgeruil.
| |||