Vlag van Palestina: Verskil tussen weergawes

vlag
Content deleted Content added
Nuwe bladsy geskep met '{{Inligtingskas Vlag | Naam = Palestina | Artikel = | Beeld = Flag of Palestine.svg | Beeldgrootte = 210px | Geen_grens = | Bynaam =...'
(Geen verskil)

Wysiging soos op 14:29, 16 Maart 2020

Die Palestynse vlag is op 28 Mei 1964 deur die Palestynse Bevrydingsorganisasie in gebruik geneem en op 15 November 1988 deur die Staat Palestina. Die vlag vertoon drie horisontale bane in swart, wit en groen met ’n rooi gelyksydige driehoek aan die vlagpaalkant.

Vlag van Palestina
Vlag van Palestina
Vlag van Palestina
Gebruik Nasionale vlag en vaandel Nasionale vlag en vaandel
Verhouding 1:2
Goedgekeur 28 Mei 1964 (PBO)[1]
15 November 1988 (Staat Palestina)
Ontwerp Drie horisontale bane in swart, wit en groen met ’n rooi driehoek aan die vlagpaalkant.

Geskiedenis

Die vlag is byna identies aan dié van die Hasjemiete Koninkryk Hidjaz wat die westelike gedeelte van die Arabiese Skiereiland uitmaak, die Arabiese Sosialistiese Ba’ath-party (albei gebruik ’n vlagverhouding van 2:3 teenoor die 1:2 van die Palestynse vlag) asook die kortstondige Arabiese Federasie van Irak en Jordanië (wat elk ’n gelyksydige driehoek aan die vlagpaalkant gebruik het)

Die vlag wat in die eerste helfte van die 20ste eeu deur die Arabiese Palestyne gebruik is, is die vlag van die Arabiese Opstand van 1916. Die oorsprong van die vlag is onduidelik. ’n Weergawe wil dit hê dat die kleure in 1909 deur die Arabiese nasionalistiese ‘Literêre Klub’ in Istanboel gekies is na aanleiding van die woorde van die 13de-eeuse Arabiese digter Safi al-Din al-Hili:

Vra die hoogreikende lanse na ons aspirasies
Bring die swaard aan getuies, het ons hoop verloor
Ons is ’n groep, eer halt ons siele
Van oorsprong met leed, dié wat ons nie leed aandoen nie
Wit is ons dade, swart is ons gevegte
Groen is ons velde, rooi is ons swaarde

’n Ander weergawe meen weer dit is te danke aan die Jong Arabiere-genootskap wat in 1911 in PArys gestig is. Nóg ’n weergawe lui dat die vlag deur sir Mark Sykes van die Britse Ministerie vir Buitelandse Sake ontwerp is. Wat die regte weergawe ook al mag wees, die vlag is ten minste teen 1917 deur Sharif Hussein gebruik en dit het vinnig bekendheid begin verwerf as die vlag van die Arabiese nasionale beweging in die Masjriek.[2]

Op 18 Oktober 1948 is die vlag van die Arabiese Opstand aangeneem. ’n Gewysigde weergawe (wat die volgorde van die horisontale bane verander het) is amptelik in 1964 deur die ]]Palestynse Bevrydingsorganisasie]] as die vlag van die Palestynse volk aanvaar. Op 15 November 1988 het die PBO die vlag ook as die vlag van die Staat Palestina aanvaar.

Op voetsoolvlak is die vlag sedert die Oslo-akkoord, met die stigting van die Palestynse Owerheid in 1993, wydverspreid gebruik met die. Die vlag word vandag dikwels deur Palestyne en hul ondersteuners vertoon.[3][1][4]

Ander vlae

Soortgelyke vlae

Die vlae van Jordanië en Wes-Sahara is ook deur die Arabiese Opstand (1916-1918) teen Ottomaanse oorheersing geïnspireer. Die vlag van die Arabiese opstand het dieselfde grafiese vorm gehad maar die kleure is anders gerangskik.

Verbanning

Onmiddellik na die Sesdaagse Oorlog in 1967 het die Israelse Staat die Palestynse vlag in die besette Gasastrook en Wesoewer verbied. In 1980 het ’n wet kunswerke van “politieke noemenswaardigheid” waarin die vier kleure gebruik is, verbied en Palestyne is gearresteer indien hulle sulke kunswerke sou vertoon.[5][6][7]

Die verbanning is sedert die ondertekening van die Oslo-akkoorde in 1993 opgehef.

Verwysings

  1. 1,0 1,1 (en) "Palestina". Flags of the World. Besoek op 16 Maart 2020.
  2. (en) Tamir Sorek, The orange and the ‘Cross in the Crescent’: imagining Palestine in 1929, Nations and Nationalism, Vol 10 (2004) 269-291.
  3. (en) VN Veiligheidsraad: Die situasie in die Midde-Ooste, insluitend die Palestynse kwessie (S/PV.5077 Geargiveer 2 Junie 2008 op Wayback Machine)
    Mnr. Terje Roed-Larsen, spesiale koördineerder vir die Midde-Oosterse Vredesproses en Persoonlike Verteenwoordiger va ndie Sekretaris-Generaal: “[Arafat] met die kenmerkende kaffijeh het Palestynse identiteit en nasionale strewe verpersoonlik, selfs meer as die Palestynse vlag of nasionale lied.”
  4. (en) AmericanDiplomacy.org: Palestynse Sielkundige Operasies: Die eerste intifada deur Jamie Efaw
    Aanhaling: “’n Voorbeeld van ’n gemene, voor die hand liggende simboliek het in die vorm van die Arabiese vlag gekom. […] die vlag en die kleure het die boodskap van die onderliggende tema van gehele Intifada-Palestynse nasionalisme aan elke teikengehoor oorgedra. Die vlag, simbool van Palestynse nasionalisme, is alomteenwoordig in die besette gebiede.”
  5. (en) Kifner, John (16 Oktober 1993). "Ramallah Tydskrif; 'n Palestynse weergawe van die Oordeel van Salomo". The New York Times. Besoek op 21 Mei 2010.
  6. (en) Dalrymple, William (2 Oktober 2002). "'n Kultuur onder vuur". The Guardian. Londen. Besoek op 21 Mei 2010.
  7. (en) "Die waatlemoen gee 'n kleurvolle intermezzo". The Age. Melbourne. 12 September 2004.

Eksterne skakels

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.