Haruki Murakami: Verskil tussen weergawes

''[[The Wind-Up Bird Chronicle]]'' (1995) versmelt die realistiese met die fantastiese gegewe en bevat elemente van fisiese geweld. Dit is ook meer maatskaplik bewusingesteld as sy vorige werk, en handel deels met die ingewikkelde onderwerp van [[Oorlogsmisdadeoorlogsmisdade in Mantsjoerye]] ([[Mantsjoerye]] (ook bekend as Noord-Oos Sjina). Die roman het die [[Yomiuri-prys]] gewen, wat toegeken is deur een van Murakami se felste voormalige kritici, [[Kenzaburō Ōe]], wat in 1994 die [[Nobelprys vir Letterkunde]] gewen het.<ref name=jarev>{{cite web|url=http://www.japannewsreview.com/society/kansai/20070705page_id=344|title=Haruki Murakami congratulated on Nobel Prize&nbsp;— only, he hadn't won it|work=Japan News Review|date=July 5, Julie 2007|accessdate=24 April 24, 2008|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20080430051938/http://www.japannewsreview.com/society/kansai/20070705page_id=344|archivedate=30 April 30, 2008|df=}}</ref>

Die verwerking van [[Kollektiewekollektiewe trauma]] het binnekortgou 'n belangrike tema in Murakami se skryfwerk geword, wat voorheen meer persoonlik van aard was. Murakami het na Japan teruggekeer in die nasleep van die [[Kobe-aardbewing]] en die [[Saringas aanval op die Tokio metrospoor|Aum Shinrikyo gasaanval]].<ref name="theguardian.com" /> Hy het hierdie gebeure probeer verwerk deur sy eerste nie-fiksie werk, getitel ''[[Underground (stories)|Underground]]'', en die kortverhaal bundel ''[[after the quake]]''. ''Underground'' bestaan grootliks uit onderhoude met slagoffers van die gasaanvalle in die Tokyo metrospoor sisteemstelsel.

Murakami self, noem self dat hy sy posisie verander het van een van "ingetrekdheidingetoënheid" na een van "toewyding" nadat hy gewoonin het1991 in die Verenigde State ingewoon 1991het. "Sy vroeë boeke," het hy gesê, het voortgekom uit 'n indiwiduele donkerte, terwyl sy latere werke stukrag kry uit die donkerte wat gevind word in die samelewing en geskiedenis."<ref name="theguardian.com" />

Engelse vertalings van baie van sy kortverhale wat geskryf wasis tussen 1983 en 1990 is versamel in ''[[The Elephant Vanishes]]''. Murakami het ook onder andere baie van die werke van [[F. Scott Fitzgerald]], [[Raymond Carver]], [[Truman Capote]], [[John Irving]], en [[Paul Theroux]] vertaal in Japannees<ref name=tele />

Murakami het 'n aktiewe rol gespeel in die vertaling van sy werke na Engels ,; en die aanpassing van sy tekste aantot Amerikaanse realiteite aangemoedig, eerder as om aan te dring op direkte en rigiede vertalings. Sommige van sy werke wat in [[Duits]] verskyn het wasis vertalingsvertaal vanuit die EngelsEngelse vergalings eerder as van die oorspronklike Japannees, (''South of the Border, West of the Sun'', 2000; ''The Wind-Up Bird Chronicle'', 2000s), wat deur Murakami self aangemoedig is. Beide die laasgenoemde twee boeke was later her-vertaal vanuit die oorspronklike Japannees.<ref>{{cite web|url=http://www.nippon.com/en/column/g00144/|title=Orchestrating Translations: The Case of Murakami Haruki|last=Hijiya-Kirschnereit|first=Irmela|date=10 Januarie 2014|publisher=Nippon Communications Foundation|accessdate=13 Januarie 2014}}</ref>