Argaïese Griekeland: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 11:
Die [[Miceense Griekeland]] van die [[Bronstydperk]] was verdeel in koninkryke, met elk ’n gebied en bevolking wat verdeel was in klein dorpe en groot landgoede wat aan die adel behoort het. Elke koninkryk het ’n koning gehad wat hom geroem het op afstamming van ’n heroïese voorouer wat regeer het vanaf ’n paleis wat in ’n vesting of [[akropolis]] geleë was. Tydens die Donker Eeue het die paleise, konings en landgoede verdwyn, die bevolking het afgeneem, dorpe is verlaat of het vervalle geraak, en regerings het ontstaan onder minder belangrike amptenare volgens ’n stamstruktuur.
 
Teen die middel van die [[8ste eeu v.C.]] het die gemeenskapstruktuur van Griekeland onder geweldige druk verkeer, en die polis het gedreig om tot niet te gaan. Elk van die drie vlakke van die gemeenskap – die boere, aristrokrasie en gewone burgers – het ’n ander soort druk ondervind. Dié drie faktore het vererger met die toename in die bevolking en het mekaar aangevuur.<ref name="vv">{{cite book|author=Peter Funke et al.|title=Alte Geschichte, ein Studienbuch.|publisher=Verlag J.B. Metzler, Weimar|pages=106–187}}</ref>
 
Griekse boere het onder die broodlyn geleef en hul oeste het dikwels misluk. [[Hesiodus]] het geskryf oor al die risiko's wat ’n boer in die gesig gestaar het; enige daarvan kon hom daartoe gedryf het om goed van sy bure te leen. As hy dit nie kon terugbetaal nie, kon hy sy plaas verloor of ’n slaaf word. Weens die skerp toename in die bevolking het die bewerkbare grond, wat altyd skaars was, onvoldoende geraak om in die behoeftes van al die Grieke te voorsien. In [[750 v.C.|750]] tot [[600 v.C.]] was daar wydverspreide [[hongersnood]] en teen 600 v.C. het feitlik al die boere in [[Athene]] hul grond verloor en was hulle slawe op hul plase.