Abruzze: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 35:
Dikwels word na Abruzze verwys as die "wilde hart van Italië", gegewe die majestueuse, ontoeganklike bergmassiewe en digte bosse wat grotendeels nog nie deur massatoerisme geraak word nie en 'n habitat vir bedreigde dierspesies soos bere en wolwe vorm. Wilde diere was in die verlede ook een van die hoofredes hoekom mense die berglandskappe en bosse liefs vermy het. Die streek se tweede bynaam, "die groen hart van Italië", sinspeel op die feit dat 'n derde van die streek se natuurruimtes beskerming geniet as nasionale parke of natuurparke. Met drie nasionale parke en die streekspark Sirente-Velino word Abruzze deur die hoogste digtheid natuurparke in heel Italië gekenmerk.
Die grootste van hierdie nasionale parke met 1 410 km², die Nasionale Gran Sasso-park, is genoem na die Gran Sasso-massief waarna die digter [[Gabriele D'Annunzio]], 'n boorling van [[Pescara]] in Abruzze, verwys het as ''la bella addormentata'' - "die mooie slapende". Met pieke op hoogtes van byna 3 000 m bo seevlak is hier die hoogste punte van die Apennyne-bergreeks en die hele Italiaanse skiereiland geleë. Die hoogste bergpiek is die Corno Grande op 2 912 m.
Nie alle gebiede in Abruzze is meer of min ontoeganklik nie. Inderdaad is een van die opvallendste kenmerke van die streek die snelle afwisseling van landskapsvorme. 'n Motorrit van minder as twee uur oor 'n afstand van rofweg 50 kilometer neem 'n mens van die alpynse Gran Sasso-bergwêreld na uitgestrekte heuwellande en die Adriakus met sy breë sandstrande (waarvan baie blouvlagstatus het).
| |||