Marthinus Theunis Steyn: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Inligting bygewerk
Skryf afkortings uit, verwyder skakels na datums
Lyn 40:
}}
 
'''Marthinus Theunis Steyn''' (Rietfontein, [[Winburg]], [[Oranje-Vrystaat]] [[2 Oktober]] [[1857]] – [[Bloemfontein]], [[28 November]] [[1916]]) was 'n Suid-Afrikaanse politikus en staatsman, en die sesde en laaste [[Presidente van die Oranje-Vrystaat|Staatspresident]] van die [[Oranje-Vrystaat]] van 1896 tot 1902.
 
== Agtergrond ==
[[Lêer:President Steyn Deventer 2009.jpg|duimnael|links|220px|[[Standbeeld]] van M.T.Marthinus Theunis Steyn in [[Deventer]], [[Nederland]].]]
 
Hy is gebore op die plaas [[Rietfontein, Vrystaat|Rietfontein]] in die distrik [[Winburg]] op 2 Oktober 1857. Steyn is oorlede op 28 November 1916. Steyn se pa, Marthinus, was 'n lid van die Vrystaatse [[Volksraad]] en 'n vriend van President [[Jan Brand|J.H. Brand]]. Steyn het aan [[Grey-kollege]] in [[Bloemfontein]] sy skoolloopbaan ontvang en later in [[Nederland]] verder studeer aan die Universiteit van Leiden.
 
Steyn is in [[1882]] tot die balieraad toegelaat en teruggekeer na die Vrystaat. Sy praktyk in Bloemfontein het goed gedoen en in 1889 is hy aangestel as Prokureur-Generaal van die Oranje-Vrystaat. Hy is ook as regter aangestel in dieselfde jaar. Vroeë jare Marthinus Theunis Steyn was 'n afstammeling uit die boere-adel van Suid-Afrika.
Lyn 53:
Met die ontwikkeling van Bloemfontein het pres. Steyn se vader na die [[Oranje-Vrystaat]] verhuis en hom in die distrik Winburg gevestig. In die huis, wat vandag nog staan en tot nasionale gedenkwaardigheid verklaar is, is Marthinus Theunis Steyn op 2 Oktober 1857 as die 4e van 11 kinders gebore.
 
Reeds as jong seun het hy kennis gemaak met die vooraanstaande mense van Bloemfontein, aangesien sy vader lid van die Uitvoerende Raad was. Pres. [[J.H.Jan Brand]] was ook 'n huisvriend van die Steyns. Na sy skoolopleiding aan die [[Grey-kollege|Grey-Kollege]] in [[Bloemfontein]] het die jong Marthinus teruggekeer plaas toe en met die boerdery gehelp.
 
Steyn se skoolhoof, dr. Brill, en ene regter Buchanan het egter daarop aangedring dat die seun verder moet studeer en in Mei 1877 het Steyn en sy boesemvriend, Harry Vels, na Nederland vertrek en daar hulle skoolopleiding voltooi. Pres. Paul Kruger, as lid van die eerste afvaardiging van die gewese Zuid-Afrikaansche Republiek, waarvan Kruger die onderpresident was, het ook op dieselfde skip gereis.
Lyn 59:
Pres. Kruger en die 19-jarige Steyn het mekaar op die skip ontmoet. Steyn en Vels het in Deventer, Nederland, skoolgegaan en ook gekwalifiseer vir die toelatingseksamen vir studie in die regte aan die Universiteit van Leiden. Hy en Vels het na [[Londen]] vertrek, waar hulle hul studie in die regte aan die Inner Temple voltooi het.
 
Na bykans 7 jaar in die buiteland het Steyn in Desember 1883 as gekwalifiseerde regsgeleerde na die Vrystaat teruggekeer. Hy het vinnig opgang in die regswese gemaak, en na 5 jaar as briljante advokaat in die Rondgaande Hof is hy in Januarie [[1889]] as Staatsprokureur van die Vrystaat aangestel, en 7 maande later as strafregter. Sy regsloopbaan is in 1892 bekroon met die aanstelling as hoofregter. In Maart [[1887]] is Steyn met Rachel Isabella (Tibbie) Fraser getroud.
 
<br />
== President van die OVS ==
Toe President [[F.W.Francis William Reitz]] bedank het in 1895, was Steyn vir baie die logiese keuse as opvolger. Hy is geopponeer deur J.G. Fraser, toevallig sy vrou, Tibbie, se oom. Steyn is verkies as president nadat Fraser gekant was teen beter samewerking met die [[Zuid-Afrikaansche Republiek]]. Steyn het samewerking bepleit en die [[Jameson-inval]] in die ZAR het die kiesers beïnvloed om vir Steyn te stem. Steyn het 6877 stemme op hom verenig teenoor Fraser se [[1367]]. Hy is in Maart [[1896]] as president ingehuldig.
 
Beter verhoudinge met die ZAR het egter nie beteken Steyn het samewerking met die res van Suid-Afrika uitgesluit nie. Steyn het geglo dat die Boererepublieke baie simpatie uit die res van die kolonies kon ontvang vanweë die [[Jameson-inval]]. Die nuwe Britse hoë kommissaris, sir [[Alfred Milner]] het egter geglo in 'n federasie van Suid-Afrikaanse state onder die Britse vlag.
 
== Die Anglo-Boereoorlog ==
[[Lêer:Martinus Theunis Steyn, Vanity Fair, 1900-08-09.jpg|duimnael|links|220px|Karikatuur van M.T.Marthinus Theunis Steyn met die onderskif: "ex President Steyn".]]
 
President Steyn het op 22 September 1899 aan die Vrystaatse volksraad gesê: ''"Hulle [die Britte] wil die twee republieke, waar die Afrikanergees lewend gehou word, uitwis en sodoende die Afrikanervolk vernietig en indien moontlik uitroei. Kan die een Afrikaner neutraal bly terwyl die ander vir Afrika sterf? Ek weet wat dit vir twee swakke republieke is om te stry teen die magtigste ryk wat die wêreld ooit geken het, maar ek weet dat indien dit tot oorlog mag kom, ons nie stry vir die stemreg nie, maar vir die bestaan van die Afrikanervolk".''<ref>{{Boekverwysing|Titel='n Bittereinder aan die woord|Outeur=M.C.E. van Schoor|Jaar=1997|Uitgewer=Oorlogsmuseum van die Boererepublieke, Bloemfontein|Bladysye=152-165|ID=9781874979050}}</ref>
 
Voor die uitbreek van die [[Tweede Vryheidsoorlog]] op [[11 Oktober]] [[1899]], het Steyn alles in sy vermoë gedoen om dit te verhoed. Nadat dit wel uitgebreek het, het hy egter geweier om in te gee.<ref name=":0">{{Boekverwysing|Outeur=J.C. Steun|Titel=Ons gaan 'n taal maak. Afrikaans sedert die patriotjare.|ID=978-0-9870256-9-2|Uitgewer=Kraal Uitgewers|Jaar=2014}}</ref> Hy was versetlik gekant teen oorgawe aan Brittanje en het het pogings van die Transvaalse kant om dit te doen, teengestaan. <ref name=":0" />
 
As hoof van die regering moes hy vlug nadat Bloemfontein deur Britse troepe oorgeneem is, maar het steeds as reisende regeringshoof die oorlog aan die gang gehou.
Lyn 83:
 
== Na die oorlog ==
In Julie [[1902]] het die verlamde oud-president met sy vrou vir behandeling na [[Europa]] vertrek. Toe hy in [[1905]] na sy vaderland en sy plaas Onze Rust terugkeer, het hy die beheer oor sy ledemate herwin, maar sy ooglede en handspiere het nooit volkome herstel nie. In die heropbou na die oorlog het M.T.Marthinus Theunis Steyn, hoewel met 'n verswakte gestel, 'n vername rol gespeel. Met sy insig en oordeel het hy steeds ʼn vader vir sy volk gebly.
 
Hy was ten gunste van 'n verenigde [[Suid-Afrika]], mits die Afrikanervolk as 'n volwaardige vennoot erken word. Met die Nasionale Konvensie van 1908/1909 om die [[Unie van Suid-Afrika]] tot stand te bring, is daar dikwels na die oud-president opgesien om leiding. Agter die skerms was hy die vaderlike raadsman, maar hy het hom veral vir gelyke taalregte (Engels en Nederlands) beywer. Teenoor die wordende taal (Afrikaans) was hy baie simpatiek.
 
Vanweë sy swak gesondheid moes M.T.Marthinus Theunis Steyn die premierskap in die eerste Uniekabinet in [[1910]] van die hand wys. Toe die [[Eerste Wêreldoorlog]] in [[1914]] uitbreek, het genl. [[Louis Botha]] die [[Britse]] kroon gesteun en teen die raad van M.T.Marthinus Theunis Steyn Duits-Wes-Afrika binnegeval. Hy was gekant teen Botha se optrede - eerder vanweë anti-Britse as pro-Duitse gevoel. Na die Rebellie het Steyn om verdraagsaamheid gepleit. Onderwyl hy op [[28 November]] [[1916]] die Oranje-Vrouevereniging in die Gedenksaal in [[Bloemfontein]] toegespreek het, het hy inmekaargesak en gesterf. Hy is aan die voet van die Vrouemonument, wat 3 jaar vantevore onthul is, begrawe.
<br />