Kwaito: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
kNo edit summary
Geskep deur die bladsy "Kwaito" te vertaal
Lyn 1:
{{Databoks}}
 
{{Infobox music genre <!-- See Wikipedia:WikiProject Music genres -->|name=Kwaito|bgcolor=silver|color=black|stylistic_origins={{hlist|[[Hip house]]|[[South African music]]|[[Hip hop music|hip hop]]|[[dancehall]]}}|cultural_origins=Late 1980s, South Africa|instruments={{hlist|[[Synthesizer]]|[[Sampler (musical instrument)|sampler]]|[[percussion]]|[[singing|vocals]]|[[drum machine]]}}|popularity=Medium|derivatives=|subgenrelist=|subgenres=|fusiongenres=|regional_scenes={{hlist|South Africa|Namibia|Botswana|Lesotho|Swaziland}}|other_topics=}}'''Kwaito''' is 'n musiek genre wat na vore gekom het in [[Johannesburg]], [[Suid-Afrika]], gedurende die 1990's. Dit is verwant aan huis-musiek met die gebruik van Afrika klanke. Die tempo is stadiger as ander huis-musiek genres, Kwaito het ook baie keer 'n kwistige melodie, diep bas en koorgedeelte. Ten spyte van die ooreenkomste met [[Hip-hop|hip hop musiek]], het Kwaito 'n eiesoortige wyse waarop die lirieke gesing, gekletsrym en geskree word. <ref name="VH">{{Cite web|url=https://kwaito.com/articles/a-chat-with-black-coffee-kwaito-is-still-around.html|title=A Chat with Black Coffee - Kwaito is Still Around|last=Coffee|first=Black|website=XLR8R|publisher=xlr8r.com|archive-url=https://web.archive.org/web/20080112225817/http://www.xlr8r.com/features/2007/08/new-world-music|archive-date=12 January 2008|access-date=5 December 2007}}</ref>
'''Kwaito''' - 'n samesmelting van ''kwai'' ("woede") en ''to'' (die afkorting van ''township'') - is sedert die negentigerjare die gewildste styl van die [[Suid-Afrika]]anse populêre musiek, veral onder die jeug van die ''townships''. Sy wortels is die musiek wat in die jare negentig - in die tyd van Suid-Afrika se eerste demokratiese verkiesing - die trefferslyste oorheers: Inheemse "bubblegum" diskomusiek, hip-hop, house, rap, reggae en tradisionele mbaqanga, wat langsamer gespeel en met hard klinkende Zoeloe-gesang vermeng is. Opvallend is dat die taal wat gebruik word vir die teks nooit Engels is nie. Die Afrikatale word liewer gebruik, maar ook [[Tsotsitaal]], wat op [[Afrikaans]] gebaseer is.
 
== Etimologie ==
Kwaito-partytjies het hulle eie modestyl - geskakeerde tekstielhoede, sportklere met skitterende kleure en ''converse''-stewels, wat van linne gemaak is. Dit is almal van die sestigerjare se modestyle ontleen.
Die woord ''kwaito'' is 'n Isicamtho term van die [[Gauteng]]<nowiki/>se informele nedersettings en sluit style in wat wissel van guz, d'gong, en isgubhu tot swaito.<ref>Impey, Angela. "Resurrecting the Flesh: Reflections on Women in Kwaito." Agenda 49 (2001): pp. 44–50.</ref> Die woord is afkomstig van die Afrikaanse ''kwaai'', wat gebruik word op 'n informele/''slang'' basis. Kwaito het 'n post-Apartheid township-subkultuur in die ten spyte van die feit dat die die [[Afrikaans|Afrikaanse]] taal is wat verband hou met die apartheids regime en rasse-onderdrukking, Afrikaanse woorde word dikwels by die Isicamtho woordeskat gevoeg, hervorm en gebruik in 'n verwante of nuwe konteks. M'du Masilela, 'n baanbreker Kwaito kunstenaar, het gesê, "Toe huis-musiek gewild geraak het, het mense van die ghetto dit Kwaito genoem, vernoem na die Afrikaanse slang woord ''kwai'' [''[[sic]]''], wat beteken dat dit musiek is waarvan hulle gehou het." Nog 'n Isicamtho woord wat afgelei is van die Afrikaanse woord ''kwaai'' is ''amakwaitosi'', wat ''bendelid'' beteken''.'' Die gewilde Kwaito kunstenaar en vervaardigerm, Arthur Mafokate, beskryf die verhouding tussen Kwaito en bendes soos musiek ontwikkel het rondom die informele nedersettings..
 
== Geskiedenis ==
Die kwaito-musiek het 'n eie klein ekonomiese bedryf met onafhanklike Swart musieketikette en modeontwerpers geword, en die nuwe musiekstyl raak vinnig ook in Europese lande soos [[Frankryk]] en [[Spanje]] gewild.
In die agtergrond van 'n veranderende [[Suid-Afrika]], het Kwaito ontstaan in [[Soweto]] teen dieselfde tyd wat [[Nelson Mandela]] oorgeneem het as die eerste demokraties president van Suid-Afrika.<ref name="autogenerated2">[http://www.insideout.org/documentaries/kwaito/documentary.asp The Kwaito Generation: Inside Out: a production of 90.9 WBUR Boston, MA] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110227003945/http://www.insideout.org/documentaries/kwaito/documentary.asp|date=27 February 2011}}</ref> Die verwydering van die politieke en ekonomiese sanksies het baie verandering meegebring tot die musiekbedryf in Suid-Afrika.<ref>http://www.southafrica.info/what_happening/news/features/kwaitomental.html{{Dead link|date=August 2018 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref>
 
Een van die eerste Kwaito liedjies wat 'n treffer in Suid-Afrika geword het, was die liedjie "Kaffir", deur die kunstenaar Arthur Mafokate, wat vryheid van spraak illustreer het in 'n meer liberale klimaat. Huis-musiek het in [[Kaapstad]] in die vroeë 1990's gewild geraak en kon by danse soos die ''World Peace Party'' en die oorspronklike ''Club Eden'' gehoor word. Die nuwe neiging het na die noorde versprei en teen die middel 1990's was die genre baie gewild in [[Johannesburg]] se nagklubs. [[Arthur Mafokate]], Oskido, Boom Shaka en Mdu Masilela was van die eerste kunstenaar wat kwaito musiek vervaardig het en dit gewild gemaak het in informele nedersettings. Eers teen [[2001]] het kwaito kunstenaars hul musiek internasionaal bekendgestel aan [[Europa]] en die [[Verenigde State van Amerika]].
[[Kategorie:Musiekgenres]]
 
 
Nuutgevonde vryheid het die Suid-Afrikaanse musikante makliker toegang gegee tot die internasionale mark. Die resultaat was dat die kwaito-klank ook bekend geraak het as die uitdrukking van hierdie nuwe vryheid, en baie anti-apartheid liedjies is gebruik as lirieke vir kwaito liedjies.<ref name="autogenerated1">Mhlambi, Thokozani. "'Kwaitofabulous': The study of a South African urban genre." Journal of the Musical Arts in Africa, vol 1 (2004): pp. 116–27.</ref> Kwaito staan bekend as die musiek wat die generasie definieer wat gekom het na apartheid.<ref name="autogenerated2">[http://www.insideout.org/documentaries/kwaito/documentary.asp The Kwaito Generation: Inside Out: a production of 90.9 WBUR Boston, MA] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110227003945/http://www.insideout.org/documentaries/kwaito/documentary.asp|date=27 February 2011}}</ref> Die musiek se polsende ritme het ontwikkel van style soos ''[[mbaqanga]]'' en ''[[dancehall]]'', asook huis en disko.
 
 
Skole in die informele nedersettings was nie in staat om programme soos musiek klasse te befonds of te verbeter vir die leerlinge nie. Kwaito het nie formele kennis van musiekteorie vereis nie, of selfs groot ruimtes om te oefen of duur instrumente nie. Dit was toeganklik vir individue om deel te wees van hierdie kuns en om dit self te kon ontdek en ontwikkle.<ref name="autogenerated12">Magubane, Zine. "Globalization and Gangster Rap: Hip-Hop in the Post-Apartheid City." In ''The Vinyl Ain’t Final: Hip Hop and the Globalization of Black Popular Culture'', ed. by Dipannita Basu and Sidney J. Lemelle, pp. 208–29. London; Ann Arbor, MI: Pluto Press.</ref>
 
Kwaito het vinnig die hoofstroom keuse van musiek in Suid-Afrika geword en samewerkings tussen die Suid-Afrikaanse R&amp;amp;B kunstenaars Danny K en [[Mandoza]], het meer algemeen begin word. Kwaito treffers het dikwels aandag van die media gelok, soos Arthur se vrystelling in Augustus 2005, "Sika Lekhekhe" ('n [[Zoeloe|Zulu]] frase wat [[Letterlike en figuurlike taalgebruik|letterlik]] beteken "Sny die koek" en figuurlik "Hê seks met my") het. Die lied is verbied deur 'n [[Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie|SAUK]] radiostasie en Arthur moes sy musiekvideo weer laat skiet om van die suggestiewe inhoud ontslae te raak. Ook het die kwaito groep, Boom Shaka, baie kritiek ontvang oor hul vertolking van die volkslied op 'n kwaito ritme.
 
In [[Durban]], [[KwaZulu-Natal]], het Sandy B het sy album, AmaJovi Jovi in [[1994]], vrygestel wat 'n groot nasionale treffer was en ook die eerste Kwaito album van daardie provinsie.<ref>{{Cite web|url=http://cd.co.za/beatspeak/beatspeak_980522.htm|title=Amuzine – Beatspeak|date=22 May 1998|archive-url=https://web.archive.org/web/20071006165254/http://www.cd.co.za/beatspeak/beatspeak_980522.htm|archive-date=6 October 2007|access-date=21 February 2008}}</ref>
 
Die kwaito-industrie het vinnig gegroei en daar was toenemende mededinging. Gewilde kunstenaars sluit in Zola, [[Mandoza]], Trompies, Mzekezeke, Brown Dash, Mahoota, Spikiri, Mzambiya, Chippa, Msawawa, Mshoza, Thembi Seite, Thandiswa Mazwai, Brikz, TKZee, Unathi, en die Afrika [[Popmusiek|pop -]] en kwaito ster [[Brenda Fassie]]. Die kwaito sterre van Suid-Afrika word gesien as die bekendes wat 'n invloed op die kultuur, taal, en die ekonomie van die land gehad het op 'n manier wat onmoontlik was om tydens die jare van segregasie dit te kon doen<ref>[http://www.insideout.org/documentaries/kwaito/ The Kwaito Generation: Inside Out:: A production of 90.9 WBUR Boston, MA] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100112033344/http://www.insideout.org/documentaries/kwaito/|date=12 January 2010}}</ref>
 
TS, Ghetto Ruff, Kalawa Jazmee, en Bulldogs is die hoof vervaardigers wat kwaito kunstenaars ontdek het. ''Jam Alley'' was 'n Suid-Afrikaanse talentkompeitise wat 'n plek was vir baie jong kwaito kunstenaars soos [[Mandoza]], Mzambiya, en Zola, asook ander pop sterre. Sommige kwaito kunstenaars het selfs 'n musikale loopbaan ontwikkel vanaf hierdie platform. Zola, byvoorbeeld, was gasheer vir 'n geselsprogram genaamd ''Zola 7'' op [[SABC|SABC1]].
 
Die geglobaliseerde musiekbedryf het 'n invloed gehad op die groei van kwaito. Hip hop het van die die Verenigde State van Amerika en die Verenigde Koninkryk na Suid-Afrika gekom en was veral aan die begin gewild onder die bruin mense, wat met die lirieke kon identifiseer.<ref name="autogenerated12">Magubane, Zine. "Globalization and Gangster Rap: Hip-Hop in the Post-Apartheid City." In ''The Vinyl Ain’t Final: Hip Hop and the Globalization of Black Popular Culture'', ed. by Dipannita Basu and Sidney J. Lemelle, pp. 208–29. London; Ann Arbor, MI: Pluto Press.</ref> Ooreenkomste van swaarkry en armoede in Suid-Afrika en die ghetto-leefstyl van New York, het gemaak dat mense die musiek in Suid-Afrika hul eie maak. Plaaslike klanke het ontstaan en so het kwaito ook begin vorm aanneem. Die ontwikkeling van hierdie genre het 'n groot hupstoot ontvang deur die ANC, om privaat radiostasies op te rig en om die musiek kwotas van 20 - 40 persent op die stasie te beheer.<ref>Arthur Goldstruck, "They Can See Clearly Now." ''Billboard'', Vol 269, No. 18 (29 November 1999 pp.60–65)</ref> Die gevolg was dat plaaslike musiek baie blootstelling gekry het en kon uitbrei en dat Kwaito in besonder baie kon uitbrei en ontwikkel.
 
 
Globale media korporasies besit die regte om musiek te versprei van die meeste van Suid-Afrika se musiek, maar bemark dit spesifiek aan die aan die plaaslike jeug.<ref name="autogenerated12">Magubane, Zine. "Globalization and Gangster Rap: Hip-Hop in the Post-Apartheid City." In ''The Vinyl Ain’t Final: Hip Hop and the Globalization of Black Popular Culture'', ed. by Dipannita Basu and Sidney J. Lemelle, pp. 208–29. London; Ann Arbor, MI: Pluto Press.</ref>
 
=== In Namibië ===
 
 
Dit het 'n ruk geneem, maar Kwaito het wel Suid-Afrika se buurland, Namibië, bereik en dit het die opkoms van The Dogg, Gazza, Matongo Family, EeS, Sunny Boy en Qonja beteken wat almal met hierdie genre geëksperimenteer het. Die kunstenaars was vasberade om Kwaito na 'n nuwe vlak te neem, maar sonder groot verspreidings maatskappye, was dit moeilik. Tussen Suid-Afrika en die kunstenaars was daar nie veel samewerking nie, behalwe vir een lied tussen Zola en B.O.G van Namibië.
<br /><br />
 
== Eienskappe ==
Hierdie genre het begin posvat in die 1990's. Dit is 'n mengsel van 'n aantal van die verskillende ritmes van marabi van die 1920's, kwela van die 1950's, mbaqanga/maskhandi van die hostelbewoners, ''bubblegum'' musiek van die 1980's, en Imibongo (Afrika poësie). Groot Suid-Afrikaanse musikante soos [[Miriam Makeba]] en [[Brenda Fassie]] het Kwaito beïnvloed. Ten tye was daar elemente van Afrika hip hop, dub, jazz en huis-musiek wat weer van die Verenigde Koninkryk afkomstig was.
 
Die kwaito klank het ontstaan uit die gebruik van die Europese instrumente wat Swart Afrika arbeiders tot hul beskikking gehad het nadat goud gevind is in Johannesburg.<ref name="autogenerated14">Mhlambi, Thokozani. "Kwaitofabulous: the Study of a South African urban genre." ''Journal of the Musical Arts in Africa'', Volume 1, pp. 116–127. University of Cape Town. 2004</ref> Nog 'n algemene kenmerk is die dialoog tussen 'n man en 'n vrou met die vrou wat grootliks die man se woorde herhaal. Dit is hoofsaaklik dans musiek met 'n ligte onderwerp. Kwaito word nie gewoonlik gesing nie, maar is 'n ritmiese toespraak.
 
Kwaito optredes vereis om met die gehoor te kommunikeer deur verbale response. Dit word gedoen in 'n roep-en-antwoord wyse. Die kunstenaar betrokke is die luisteraar, wat op sy beurt aandagtig luister en reageer wanneer dit nodig is.<ref>Thokozani, Mhlambi. "Kwaitofabulous: the study of a South African urban genre". ''Journal of the Musical Arts in Africa'', Volume 1 2004, pp. 116–127.</ref> Dit is ook gesing in een van Suid-Afrika se tale, waaronder Afrikaans, Zulu en Engels. Dit maak dit selfs meer gewild met sy gehoor.<ref>Swink, Simone. Kwaito: Much more than Music. 7 January 2003.</ref>
 
Instrumentaal is Kwaito maklik herkenbaar vir sy gebruik van 'n stadiger ritme as huis-musiek<ref name="autogenerated7">Robinson, Simon. "That's Kwaito Style." ''Time Magazine'', 11 April 2004.</ref>, elke vierde slag word beklemtoon met 'n trom. Van die mees opvallende kenmerke van Kwaito is afkomstig van huis-musiek, maar gedurende die 1990's was daar ook sterk invloede van hip-hop, disko en kontemporêre R&B genres.<ref name="autogenerated8">[http://www.southafrica.info/what_happening/news/features/kwaitomental.htm Swink, Simone. "Kwaito: Much More Than Music". ''South Africa''. 7 January 2003.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100317142457/http://www.southafrica.info/what_happening/news/features/kwaitomental.htm|date=17 March 2010}}</ref>
 
Terwyl baie mense glo dat Kwaito 'n eg Suid-Afrikaanse genre is, word daar ook geglo dat invloede vir hierdie genre reeds in die Verenigde State van Amerika en die Verenigde Koninkryk was. <ref>[http://www.tsotsi.com/english/index.php?m1=press&m2=kwaito Official TSOTSI Film Site] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080211101751/http://www.tsotsi.com/english/index.php?m1=press&m2=kwaito|date=11 February 2008}}</ref> <ref name="autogenerated1">Mhlambi, Thokozani. "'Kwaitofabulous': The study of a South African urban genre." Journal of the Musical Arts in Africa, vol 1 (2004): pp. 116–27.</ref> Die Amerikaanse Hip Hop musiek is die meeste sigbaar in Kwaitio in die goue simbool en die feit dat goud en diamante oral sigbaar is as 'n teken van welvaard en rykdom.<ref name="autogenerated15">Gavin Steingo, "South African music after Apartheid: kwaito, the 'party politic,' and the appropriation of gold as a sign of success."</ref> Om geklee in goud en diamante te wees en ook aan jou gehoor te noem dat jy hulle verteenwoordig, is 'n algemene verskynsel. Baie Kwaito kunstenaars het ook hul albums vanuit hul motors verkoop en nie noodwendig die weelderige leefstyl gehad as wat hulle voorgegee het nie.<ref>BBC, "Kwaito: The Voice of the Youth"</ref>
 
Baie kritici het 'n bevooroordeelde en Westerse oogpunt van die genre. Kwaito het opgestaan het uit 'n ''ghetto'' kultuur, en die meeste kritici kyk na Kwaito in 'n kulturele-studie konteks eerder as om te kyk na die musiektegnologie kant.<ref name="autogenerated1">Mhlambi, Thokozani. "'Kwaitofabulous': The study of a South African urban genre." Journal of the Musical Arts in Africa, vol 1 (2004): pp. 116–27.</ref> Wat Kwaito laat uitstaan is die feit dat die musiek altyd 'n kulturele konteks en boodskap bring. Kwaito word ook vergeleyk met Hip-hop, maar dit het intussen meer as net 'n genre geword en het ontaard in 'n beweging, met 'n eie identiteit en waardes.
 
 
Thokozani Mhlambi noem in sy artikel ''Kwaitofabulous'', "In kwaito musiek, lê die klem nie in die poëtiese essensie van die lirieke nie, maar eerder in die instrumentale gebruik en of mens daarop kan dans. Daarom stem ek nie saam met skrywers soos Maria McCloy, die skrywer van "Kwaito: its history and where it's at now" nie, wat kwaito kritiseer en wat sê dat baie min tyd en moeite in die vervaardiging ingesit word. Hierdie kritiek kyk verby die musiek se sosiale konteks, van huis partytjies en straat kuiers - dit is sosiale plekke waar mense nie net ontspan nie, maar intellektueel verkeer. Nie net het Kwaito 'n Westerse onderdrukking weerstaan in musiek nie, maar ook op 'n sosiale front. Kwaito is die jong mense se musiek, na die apartheidsera. In die musiek is daar geen gevoel van onderdrukking nie en dit skep 'n ruimte om voort te kan beweeg en nie in die verlede stil te staan nie.
<br />
 
== Impak en kulturele belang ==
Kwaito is 'n manier van uitdrukking en 'n soort leefstyl, dit kan gesien word in die manier hoe baie Suid-Afrikaners aantrek, praat en dans. Dit is 'n straat styl, wat as 'n leefstyl aangeneem is, wat die lewe in die informele nedersettings reflekteer. As 'n post apartheid genre, het dit ook 'n kulturele rol gespeel. Die modebedryf het 'n oplewing beleef, met ontwerpers soos Stoned Cherrie, Loxion Kulca en Sun Godd'ess wat klere begin ontwerpe het met neigings wat begin is deur kwaito kunstenaars. YFM, 'n jeug radiostasie wat in 1997 in Gauteng begin is, dit het die gewildste jeug radiostasie in Suid-Afrika geword, deur vir die jeug meer vryheid te gee.
 
 
Daar is voortdurende debat oor die vraag of kwaito 'n vorm van die Suid-Afrikaanse hip-hop is, en of die musiek in sy eie unieke kategorie is. Daar is baie maniere om dit te evalueer volgens die navorser Sharlene Swartz wat sê dat bykomend tot die musikale eienskappe van kwaito, dit belangrik is om te kyk na die produksie, verbruik en kultuur. Terwyl sommige sê dat kwaito 'n vorm van hip hop is, argumenteer Schwartz (en baie Suid-Afrikaners) dat dit wat kwaito beteken vir swart Suid-Afrikaners is wat hip hop beteken vir Afro-Amerikaners. In haar artikel ''Is Kwaito Suid-Afrikaanse Hip-Hop? ''verduidelik Schwartz dat "kwaito, soos hip hop, meer as musiek bied...dit bied die jeug die skep van 'n identiteit, die vestiging van nuwe maatskaplike norme en ekonomiese geleenthede."<ref>Is Kwaito South African Hip Hop? Why the answer matters and who it matters to, Sharlene Swartz The Youth Institute 14 May 2003</ref> Daarbenewens, verwys die kwaito kunstenaar Zola na die idee dat kwaito 'n inheemse Suid-Afrikaanse genre is in die dokumentêr ''Sharp Sharp!'' wanneer hy verduidelik hoe kwaito 'n kombinasie is van musiek wat afkomstig is van die antieke Nigeriese dromme en poësie wat kom uit die strate van die dorp.
 
 
Mhlambi se ''Kwaitofabulous'' beklemtoon dat hip hop en kwaito is beide genres van die Afrika Diaspora, maar hy wys hul ooreenkomste uit en maak nie voorsiening vir 'n oorsaaklike verhouding tussen die twee nie. Ja, beide kulture het gegroei uit swart onderdrukking deur blankes, in 'n wêreld waar verbruikers-kultuur 'n globale vlak bereik het. Aan die ander kant, is kwaito uniek as gevolg van die integrasie van die Afrikaanse taal en instrumente, en as gevolg van die Suid-Afrikaanse politieke, sosiale en ekonomiese toestande wat in kwaito gebore is.<ref>Mhlambi, Thokozani. 'Kwaitofabulous’: The study of a South African urban genre. Journal of the Musical Arts in Africa, vol. 1, 2004: 116–27.</ref> 'n Newsweek verslag beweer kwaito is Suid-Afrika se antwoord op hip hop musiek, en is anders, want dit het huis-musiek se tempo vertraag, met jazz, blues, R&B en reggae.<ref>{{Cite web|url=http://www.newsweek.com/id/86632|title=Kwaito Blows Up|last=|date=5 November 2000|website=Newsweek.com|access-date=13 February 2017}}</ref> Die titel van 'n verslag oor CNN.com lui: "Kwaito: Suid-Afrika se hip-hop?", noem dat daar ooreenkomste is, maar dat elke styl sy eie subkultuur het.
 
 
Die ontwikkeling van kwaito het 'n beduidende impak op die Suid-Afrikaanse kultuur en ekonomie gehad. Dit het die hoofstroom musiek geword en het op baie platforms verskyn, van televisie en radio tot die mode. Die helfte van die Suid-Afrikaanse bevolking is onder die ouderdom van 21 jaar; dus, die jeug kultuur is baie belangrik vir die land se ekonomiese welvaart. Kwaito bied 'n geleentheid vir die land se jeug aan om iets te vervaardig en te verkoop teen 'n wins.<ref>Swink, Simone. Kwaito: Much More Than Music. 22 December 2005. 28 February 2008. {{Cite web|url=http://www.southafrica.info/pls/procs/iac.page?p_t1=694&p_t2=1832&p_t3=0&p_t4=0&p_dynamic=YP&p_content_id=199547&p_site_id=38|title=Archived copy|archive-url=https://web.archive.org/web/20090211192109/http://www.southafrica.info/pls/procs/iac.page?p_t1=694&p_t2=1832&p_t3=0&p_t4=0&p_dynamic=YP&p_content_id=199547&p_site_id=38|archive-date=11 February 2009|access-date=2008-02-28}}.</ref> Dit kan veral gesien word in die mode-industrie waar verskeie Kwaito klerelyne na vore gekom het, onder andere <nowiki><i>Stoned Cherry</i></nowiki> en <nowiki><i>Black Coffee</i></nowiki>. Toe Kwaito na vore gekom het in die vroeë 1990's, was die algehele voorkoms gebaseer rondom lospassende Kangol hoede. Vandag is dit 'n kombinasie van swart stedelike styl en moderne invloede.<ref name="autogenerated7">Robinson, Simon. "That's Kwaito Style." ''Time Magazine'', 11 April 2004.</ref>
 
Hoewel daar 'n vrees bestaan omtrent die ekstra bykomstighede wat bemark word en die feit dat Kwaito musiek sy egtheid kan verloor, sal dit nie sommer gebeur solank as wat dit deur die Suid-Afrikaanse jeug beheer word nie. Kwaito het gekom uit die eerste swart rekord maatskappye in Suid-Afrika.<ref name="autogenerated15">Gavin Steingo, "South African music after Apartheid: kwaito, the 'party politic,' and the appropriation of gold as a sign of success."</ref> Die musiek sal voortgaan om winsgewend te wees en om 'n stem te wees vir die middelklas.
 
 
Kwaito musiek, in sy mees gewilde vorm, het 'n stempel afgedruk deur die Suid-Afrikaanse jeug wat 'n apolitiese standpunt ingeneem het in die post apartheidsera. Deur die ontkenning van politiek, het hulle eintlik 'n politieke standpunt ingeneem. Hoewel die oorhoofse tema van Kwaito musiek is om net pret te hê en te ontspan. Hierdie nuwe sentiment weerspieël die Suid-Afrikaanse jeug wat wegbreek van onderdrukking en apartheidswette.<ref>Steingo (2005–07). South African music after Apartheid: kwaito, the "party politic," and the appropriation of gold as a sign of success. Retrieved on 2008-02-28.</ref>
 
Die apolitiese houding van kwaito is deur die ouer geslag Suid-Afrikaners gesien as 'n teken van kontak en fokus wat verlore is met die belangrike politieke stryd wat plaasgevind het in die land. Kritici het beweer dat kwaito besig is om sy doel te verloor. Kunstenaars van kwaito het egter beweer dat die tyd het gekom om kwaito as 'n voertuig te gebruik om die vryheid van Suid-Afrikaners te vier.<ref>Gavin Steingo, [http://findarticles.com/p/articles/mi_m2822/is_3_28/ai_n15648564 "South African music after Apartheid: kwaito, the 'party politic,' and the appropriation of gold as a sign of success."] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20071208164012/http://findarticles.com/p/articles/mi_m2822/is_3_28/ai_n15648564|date=8 December 2007}} accessed on 29 February 2008</ref> Apolitiese kwaito in hierdie sin, hou verband met hip-hop soos dit nou is: 'n vorm van vermaak. Hoeweldie hip-hop van Amerika internasionale sukses geniet het en aangegryp is deur die Afrikaners, moes kwaito nog erkenning in die VSA kry, waarskynlik as gevolg van die taal. Die taal van kwaito ('n mengsel van Zoeloe, Afrikaans, en Xhosa) dit maak dat die klank nie soos die hoofstroom partytjie musiek klink nie, daarom word Kwaito meestal net in Suid-Afrika gehoor. <ref>SANNEH, KELEFA. "Hip-Hop Hybrids That Scramble Traditions." 25 August 2005. https://www.nytimes.com/2005/08/25/arts/music/25sann.html</ref>
 
Daar is 'n paar probleme wat kan gesien word in kwaito. Kwaito is nie baie produktief in die verskaffing van geslag verteenwoordiging nie. Dit gee die indruk dat 'n man die veld oorheers. o Volgens Thokozani Mhlambi se artikel ''Kwaitofabulous'', is kwaito ook gekritiseer vir sy gebrek aan "varsheid en innovasie" sowel as te veel vooraf opgeneemde liedjies wat gebruik is tydens konserte.
 
 
Kwaito word gesien as die ware kletsrym of hip hop van [[Suid-Afrika]]. Die musiek bevat boodskappe van die politiek en dinge wat in die wêreld, land of strate gebeur. Ondergrondse kwaito is gesien as vals kletsrym in Suid-Afrika, terwyl kommersiële kletsrym beskou word as die ware of egte kletsrym en hip hop.
 
== Album verkope ==
In 'n land waar byna die helfte van die bevolking onder 21 is, oefen die jeug kultuur dus 'n groot invloed uit op die sosiale lewe. Suid-Afrika het 'n bevolking van meer as 40 miljoen; 75% is swart en daar is baie wat in informele nedersettings woon. Dit is hierdie jeugdiges wat veral aanspraak maak op kwaito. Hul stories gee aanleiding tot dit, en die post-apartheid ekonomie het hulle die kans gegee om albums te vervaardig en te verkoop.<ref>Mhlambi, Thokozani. "'Kwaitofabulous': The study of a South African urban genre." Journal of the Musical Arts in Africa, vol 1 (2004): 123–124.</ref> Vandag koop Suid-Afrikaners kwaito albums in rekord getalle. Rekord getalle is onbeduidend in vergelyking met die Verenigde State van Amerika se rekord verkope. Die verkoop van 25,000 Cd's in Suid-Afrika beteken 'n album het "goue" status bereik, in teenstelling met die 500,000 rekordverkope wat dit neem om goud te bereik in die Verenigde State van Amerika.<ref name="autogenerated9">[http://www.southafrica.info/what_happening/news/features/kwaitomental.htm Kwaito: much more than music&nbsp;– SouthAfrica.info] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100317142457/http://www.southafrica.info/what_happening/news/features/kwaitomental.htm|date=17 March 2010}}</ref>
 
== Koning van kwaito ==
Daar is twee kunstenaars wat beweer om die kwaito stigters te wees: M'du Masilela, wat beweer hy was die eerste om ''bubble gum'' musiek met huis-musiek van die Verenigde Koninkryk en Amerika te meng in die 1980's. Die ander persoon is Arthur Mafokate, wat ook deur sommige as die koning van Kwaito geken word.
<br />
 
== Verwysings ==
{{Verwysings|2}}
 
== Verdere leesstof ==
 
* Gabin Steingo: ''[http://press.uchicago.edu/ucp/books/book/chicago/K/bo23290913.html Kwaito se Belofte: Musiek en die Estetika van Vryheid in Suid-Afrika]''. Universiteit van Chicago Press, 2016.
* Esinako Ndabeni & Sihle Mthembu: ''Gebore om te Kwaito: Refleksies op die Kwaito Generasie. '' BlackBird Boeke, 2018, {{ISBN|978-1-928337-67-6}}.
 
== Eksterne skakels ==
 
 
* [https://web.archive.org/web/20071109223256/http://findarticles.com/p/articles/mi_m2822/is_3_28/ai_n15648564/pg_4]
* [http://kaganof.com/kagablog/2006/10/18/the-kwaito-story-arthur-mafokate-interviewed-by-aryan-kaganof/ Makokate onderhoud]
* [https://web.archive.org/web/20100112033344/http://www.insideout.org/documentaries/kwaito/ Die Kwaito Generasie], die huis bladsy van'n in-diepte klank dokumentêre (51 minute, ONS, 2005).
* [https://web.archive.org/web/20051212223540/http://www.mweb.co.za/hubs/entertainment/search.aspx?keyword=Kwaito MWEB Musiek], Suid-Afrikaanse Webwerf met Kwaito CD-resensies en lied clips (Soekbare).
* [https://web.archive.org/web/20080619053115/http://www.museke.com/southafrica Suid-Afrikaanse musiek (insluitend Kwaito lyrics)]
* [http://theyouthinstitute.org/pubs/Is%20Kwaito%20South%20African%20Hip%20Hop.pdf Is Kwaito Suid-Afrikaanse Hip-Hop? Hoekom is die antwoord sake en wie dit sake te], Sharlene Swartz ''Die Jeug Instituut'' 14 Mei 2003
* [https://web.archive.org/web/20070109080246/http://www.findarticles.com/p/articles/mi_m2822/is_3_28/ai_n15648564 Suid-Afrikaanse musiek na Apartheid: kwaito, die "party politiek," en die aanwending van goud as'n teken van sukses], ''Populêre Musiek en die Samelewing'', julie, 2005
* [https://web.archive.org/web/20070613200035/http://videos.afriville.com/kwaito.html Kwaito Musiek Videos]
[[Kategorie:Pages with unreviewed translations]]