Coureur de bois: Verskil tussen weergawes

[[Lêer:FAH Voyageurs.jpg|duimnael|Voyageurs teen sononder<br /><small>Skildery deur Frances Anne Hopkins (1871)</small>]]

In [[1681]] het die Franse owerhede besef dat die bedryf beheer moes word om winsgewend te kan bly. Hulle het die coureurs de bois dus gewettig en hulle getalle tegelykertyd beperk deur 'n stelsel van permitte (Frans: ''congés'') in te stel. Die wettiging van die koloniale handelaars het 'n nuwe soort coureur de bois laat ontstaan, die ''voyageurs'' (letterlik: "reisigers"). Voyageurs was in besit van 'n permit of het met 'n handelaar in Montréal saamgewerk wat vir homself 'n lisensie gekry het.

Die handel was nou onder die beheer van 'n klein aantal handelaars uit Montreal. Terselfdertyd het Nieu-Frankryk 'n beleid van gebiedsuitbreiding begin in 'n poging om die handel te oorheers. Die Franse invloed is in westelike, noordelike en suidelike rigtings uitgebrei. Forte en handelsposte ter ondersteuning van die verkenners en handelaars is opgerig. Handelsooreenkomste is met die inheemse bevolking gesluit, en die georganiseerde pelshandel het sodoende winsgewend geword, maar ook steeds meer ingewikkeld, en die voyageurs, wat aanvanklik onfhanklike handelaars was, moes geleidelik as betaalde werknemers begin optree.

[[Beeld:DSCN4868 nwcompanyfurpostvoyageur e.jpg|duimnael|'n Akteur op 'n historiese terrein in [[Minnesota]] (VSA) tree in die gedaante van 'n voyageur op]]