'''2018''': Herman Cronjé word op 30 November as naaswenner bekroon in die Sanlam-Radiodramakompetisie met sy manuskrip, ''Die selle''.<ref>[https://www.rsgplus.org/kuns/drama/rsg-sanlam-radiodrama-wenners/ RSG: Joernalis wen radiodrama kompetisie].</ref>
'''2020''': Op [[PRAAG]] verskyn 'n artikel wat uitvaar teen die utopiese Solarpunk as subgenre van wetenskapsfiksie en spekulatiewe fiksie: dit moet maar liefs uit Afrikaansdie Afrikaanse boekewêreld bly. Die hoofrede wat aangevoer word is die materialistiese ingesteldheid van die politieke beweging wat uit hierdie genre tot stand gekom het en neerslagtot vinduiting kom in die literatuur, d.w.s. dat gelyke mag, gelyke hulpbronne, anti-kapitalistiese ingesteldheidantikapitalisme en teenwerking van die hiërargie onder die mensdom wat deur hernieubare energie daargestel sal word, noodwendig die menslike gees of sosiale struktuur positief sal beïnvloed. Die politieke beweging is daarby ook nie daadwerklik inklusief soos hy voorgee nie, dit stel onrealistiese verwagtinge daar wat reeds in die werklike lewe verkeerd bewys is (selfs op straatvlak in Suid-Afrika). Dit toon ook suiwer blinde optimisme wat hom hoofsaaklik op die estetika verlaat, watmet tydrowende gevolge het wat strydig is met die [[modernisme]] en ekonomie, watwaarvan laasgenoemdes se hoofdoel dit is om die meeste met die minste geld en tyd te bereik. Dit politiek van 'solarpunk' is revolusionêr van aard, nie evolusionêr nie. Die uiteinde kweek 'n benepe parogiale ingesteldheid (wat nader lyk op 'n kommune uit 'n distopie). OokTe wordmidde van die paradyslike mooi voorkoms, word die ontginning van grondstowwe elders steeds benodig om hernieubare energie op te wek, wat die omgewing steeds bly skaad (maar wel: uit die oog, uit die hart); ook dwelms, korrupsie en besoedeling op ander vlakke is nie noodwendig gevrywaar in hierdie utopie nie.<ref>[http://praag.co.za/?p=47244 Suidpunt. 2020. Nee, Afrikaans het nie 'Solarpunk' nodig nie. PRAAG, 9 Mei.]</ref>
