Pendeltuig: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
k →‎Navorsing: skakel
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 10:
 
Militêre satelliete word onder andere gebruik vir waarneming en vroeë waarskuwing teen moontlike aanvalle. Sommige satelliete monitor oormatige besoedeling, ander spoor nuwe mineraalbronne op of bepaal waar geologiese verskuiwings kan plaasvind. Die koste om hierdie satelliete een-een in 'n baan om die aarde te plaas, het buitensporig hoog geraak. Teen 1968 het verskeie privaatmaatskappye reeds die resultate gepubliseer van navorsing oor ruimtevervoerstelsels wat telkens herbruik kon word.
[[Lêer:The Shuttle Enterprise - GPN-2000-001363.jpg|duimnael|419x419px|Die pendeltuig Enterprise nadat dit vervaardig is saam met die [[Star Trek]] televisie akteurs. Van links na regs: Dr. James C. Fletcher (NASA Administrator), DeForest Kelley (Dr. "Bones" McCoy), [[George Takei]] (Mr. Sulu), [[James Doohan]] (Hoof Ingenieur Montgomery "Scotty" Scott), [[Nichelle Nichols]] (Lt. Uhura), [[Leonard Nimoy]] (Mr. Spock), Gene Roddenberry (skepper van die Star Trek konsessie), Demokratiese lid van die Kongres Don Fuqua, en [[Walter Koenig]] (Ensign Pavel Chekov).]]
Tot in daardie stadium moes 'n nuwe vuurpyl vir elke lansering van ʼn'n satelliet gebou word. Een dramatiese ontwerp se voorstel was dat 'n 5 km lange spoor teen 'n hoë, steil berg gebou word. 'n Groot ruimteskip, die ''Hyperion'', sou dan teen 1 000 km/h deur ʼn vuurpylaangedrewe "slee" van die spoor af gelanseer word.
 
Die slee sou teruggly op die spoor en ''Hyperion'', toegerus met groot truvuurpyle, sou later terugkeer aarde toe. In 1969 het [[Nasa]] (National Aeronautical and Space AdminitrationAdministration) 'n aantal groot vliegtuigmaatskappye, soos Rockwell International, [[Boeing]], [[Lockheed C-130 Hercules|Lockheed]], ensovoorts, genader om navorsing te doen oor 'n herwinbare pendeltuig, en gedurende die volgende paar jaar is 'n hele reeks ontwerpe vir oorweging aan Nasa voorgelê.
 
Sommige ontwerpe was gebaseer op 'n bemande deltavlerklanseerder wat 'n deltavlerkpendeltuig tot bo in die atmosfeer geskiet en dan teruggekeer het aarde toe. Die grootte van die pendeltuig in 'n ander ontwerp was amper twee keer so groot soos 'n Boeing 747. Teen 1972 was die meeste probleme uitgestryk en kontrakte vir die bou van die pendelstelsel is met Rocketdyne, Rockwell International, Martin Mariette en Thiokol gesluit. Elke vervaardiger was verantwoordelik vir 'n bepaalde aspek van die pendelstelsel. Rockwell International moes die pendeltuig self bou en die hele program integreer.