Proteaceae: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 37:
ʼn Dramatiese verhaal was die ontdekking van die ''[[Mimetes hottentoticus]]'' (Hottentotstompie), die skouspelagtigste van al die skaars, silwer ''Mimetes''-plante, wat heeltemal onbekend was tot dit in [[1922]] die eerste keer deur die bekende bergklimmer en plantversamelaar, P. Stokoe, in die [[Kogelberg-natuurreservaat]] ontdek is, net sowat 80 km van [[Kaapstad]] af. Dit  lyk ongelooflik dat een van die skouspelagtigste blomstruike van [[Suid-Afrika]], wat so naby Kaapstad wild groei, betreklik laat eers ontdek is. ''Mimetes hottentoticus'' is 'n goeie voorbeeld van 'n endemiese (inheemse) spesie wat net op ʼn klein kolletjie van enkele hektaar voorkom.
 
Sy naam kry hy van die [[Hottentots-Hollandberge]] waar by groei. Ook hierdie uiters seldsame protea is in [[1977]] in Jonkersboek deur die Departement van Natuurbewaring gekweek. ʼn Groot getal van die Wes-Kaapse proteas word net in 'n klein kolletjie aangetref en nêrens elders nie. Sommige is selfs tot 'n enkele bergreeks beperk. Die pragtige, wynkleurige ''[[Protea aristata]]'' kom net op die Klein-Swartberg naby [[Ladismith]], Kaap, voor.  Hierdie protea is eers in [[1941]] ontdek. Vandag kan dit in [[Kirstenbosch]] in die blom gesien word.
 
Die seldsame “sneeublom" is nog net deur enkele bergklimmers en geesdriftige plantkundiges gesien.  Dit groei op twee bergspitse van hoër as 1 850 m in die [[Sederberg (berg)|Sederberge]] naby [[Clanwilliam]]. Dit is spierwit en donsig met bloedrooi aan die binnekant van die skutblare. Die groot blomme groei plat teen die grond en het ses maande nodig om te ontluik. Die sneeublom se botaniese naam is ''Protea cryophila'', wat baie paslik is, want ''cryophila'' beteken “liefde vir koue". In die winter word die plante dikwels deur 'n kwaai sneeuval oordek en hulle kan net in die hartjie van die somer in blom gesien word.