Vlag van Duitsland: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in. |
|||
Lyn 37:
}}
Die '''nasionale [[vlag]] van [[Duitsland]]''' ([[Duits]]: ''Flagge Deutschlands'') bestaan uit drie ewe groot horisontale bane in die nasionale kleure [[swart]], [[rooi]] en [[goud]] (Duits: ''Schwarz-Rot-Gold'').<ref name="Grondwet">
[[Lêer:Image Germania (painting).jpg|duimnael|links|''Germania'', nasionale personifikasie van [[Duitsland]] en die [[Duitsers]] – skildery deur Philipp Veit in 1848 vir die Frankfurtse Parlement van 1848/1849]]
Lyn 50:
Die kleure van die moderne vlag word met die republikeinse [[demokrasie]] wat in 1848 vir die eerste keer voorgestel is, ná die Eerste Wêreldoorlog opgerig en ná die Tweede Wêreldoorlog herstel is, geassosieer en verteenwoordig Duitse eenheid en vryheid.<ref>{{de}} {{cite web | url = http://webarchiv.bundestag.de/cgi/show.php?fileToLoad=2446&id=1195 | title = Schwarz Rot Gold. Symbol der Einheit | author = Federale Parlement van Duitsland | date = 15 Desember 2004 | accessdate = 16 Desember 2018 }}</ref> Tydens die Republiek van Weimar verteenwoordig swart-rooi-goud die demokratiese, sentralistiese en republikeinse politieke partye, soos binne die ''Reichsbanner Schwarz-Rot-Gold'' wat deur lede van die Sosiaaldemokratiese, Sentrum en die Demokratiese partye ter verdediging van die [[republiek]] teen regse en linkse ekstremiste gestig is.
Die 19de-eeuse Rewolusioniste wat die vlagkleure as klere gedra het, het na die vlag as "Dreifarb" verwys, die Duitse vertaling van die term "Trikolore". Die vlag van Duitsland het geen amptelike naam nie, maar word algemeen net ''Schwarz-Rot-Gold'' ("swart-rooi-goud") genoem. Daarbenewens is die [[sinoniem]] ''Bundesfarben'' ("federale kleure") gebruiklik;<ref>
== Oorsprong ==
Lyn 62:
=== Burgerlike vlag ===
[[Lêer:Berlin reichstag CP.jpg|duimnael|Die Duitse vlag van eenheid is ’n nasionale gedenkteken vir die Duitse Hereniging en is op 3 Oktober 1990 gehys. Dit wapper by die [[Reichstag (gebou)|Reichstaggebou]] in [[Berlyn]], die setel van die Duitse regering]]
Die Duitse nasionale vlag of ''Bundesflagge'' ([[Afrikaans]]: "Federale vlag") vertoon net die swart-rooi-goue kleure en is as deel van die (Wes-)Duitse grondwet op 23 Mei 1949 goedgekeur.<ref>
=== Regeringsvlag ===
[[Lêer:State flag of Germany.jpg|duimnael|links|''Bundesdienstflagge'' by die Duitse Ambassade in [[Canberra]], [[Australië]]]]
Die regeringsvlag staan amptelik bekend as ''Dienstflagge der Bundesbehörden'' ("staatsvlag van die federale owerhede") of kort ''Bundesdienstflagge'' ("federale diensvlag"). Dit is in 1950 goedgekeur en toon die burgerlike vlag met die ''Bundesschild'' ("federale wapen") daarop, wat die swart en goue bane tot een vyfde oorvleuel.<ref>
=== Vertikale vlae ===
[[Lêer:Flag of Germany (Hanging).svg|duimnael|links|upright|{{FIAV|normal}} Burgerlike vlag (hangend)]]
[[Lêer:Flag of Germany (Hanging state flag).svg|duimnael|upright|{{FIAV|normal}} Regeringsvlag (hangend)]]
Bykomend tot die gewone horisontale vorm gebruik baie openbare geboue soos stadsale en skole vertikale vlae. Die meeste stadsale toon hul vlae langs die nasionale vlag op hierdie manier; baie dorpsvlae in Duitsland bestaan slegs in ’n vertikale vorm. Die verhoudings van hierdie vertikale vlae is nie gespesifiseer nie. Op 13 November 1996 is ’n ontwerp vir ’n vertikale vorm van die regeringsvlag goedgekeur wat toevallig met die patroon van die "konvensionele" swart-rooi-goue vlag van die Prinsdom Reuß-Gera van 1806–1918 ooreenstem: Die ''Bundesschild'' word in die middel van die vlag vertoon en oorvleuel tot een vyfde die swart en goue bane.<ref name="vlag1950">
{{Caanhaling|Wird die Bundesdienstflagge in Bannerform verwendet, ist der Bundesschild, den Adler zum schwarzen Streifen hin gewendet, parallel zu den Längsstreifen ausgerichtet, etwas zum Mast verschoben, in den schwarzen und den goldfarbenen Teil je bis zu einem Fünftel übergreifend.<ref>
{{Caanhaling|Indien die die ''Bundesdienstflagge'' in ’n baniervorm gebruik word, is die federale wapen, die arend tot die swart baan toegewend, parallel tot die vertikale bane gerangskik, effens tot die vlagpaal verskuif, die swart en die goudkleurige deel elk tot ’n vyfde oorvleuelende.}}
Lyn 86:
{{Caanhaling|Die diensvlag het dieselfde dwarsstrepies soos die Federale vlag, daarop, effens tot die vlagpaal verskuif, in die swart en die goudkleurige streep elk tot ’n vyfde oorvleuelende, die federale skild, die arend tot die vlagpaal toegewend. Die verhouding van die hoogte tot die lengte van die vlagdoek is 3:5.}}
Die ongemagtigde gebruik van wapen en diensvlag van die Bond kan as ’n wandaad gestraf word (§ 124 OWiG). Dit is om te verhoed dat hierdie simbole deur ’n onbehoorlike gebruik afgegradeer word. Daarbenewens sal die reputasie van die staat moet beskerm word. Die gebruik is nie ongemagtig nie indien die verantwoordelike gesag dit toelaat of indien dit as sosiaal aanvaarbaar beskou kan word.<ref>
Verteenwoordigers van die Duitse Bondsdag en die Bondsraad gebruik dikwels die federale vlag in plaas van die federale diensvlag. Hierdeur sal hul legitimasie deur die en hul solidariteit met die volk, wat die federale vlag, maar nie die federale diensvlag mag gebruik, uitgedruk word. Die diensvlag van die Duitse Federale Pos was van 7 Junie 1950 tot 31 Desember 1994 ’n selfstandige federale diensvlag wat net deur die Duitse Federale Pos en die sy bogeskikte federale departement sou gebruik kon word.
Lyn 99:
=== Militêre vlae ===
[[Lêer:Köhler-Bw-DJI.jpg|duimnael|Vlag van die Duitse Vloot: Toespraak van die bondspresident [[Horst Köhler]] tydens ’n Bundeswehr-sending na die buiteland in 2004]]
Sedert die Duitse gewapende magte (''Bundeswehr'') ’n federale owerheid is, word die ''Bundesdienstflagge'' as Duitse oorlogsvlag op land gebruik. In 1956 is die ''Dienstflagge der Seestreitkräfte der Bundeswehr'' ("vlag van die [[Duitse Vloot]]") goedgekeur: Die regeringsvlag eindig in ’n swaelstert.<ref name="vlootvaandel">
==== Vlae van die vlootmagte ====
Lyn 125:
Heraldies word die vlag soos volg beskryf: "verdeel in swart, rooi en goud". Die handelsvlag stem ooreen met die federale vlag.
Volgens spesifikasies wat deur die Wes-Duitse regering op 7 Junie 1950 gedefinieer is,<ref>{{de}} Abschnitt I Nr. 1 der Anordnung über die deutschen Flaggen vom 7. Juni 1950, Bundesgesetzblatt I, bl. 205</ref> vertoon die vlag drie bane van gelyke breedte – met swart bo, rooi in die middel en goudkleurig onder – en het ’n breedte-lengte-verhouding van 3:5;<ref name="vlag1950" /> die driekleur wat tydens die Republiek van Weimar gebruik is, het ’n verhouding van 2:3 gehad.<ref name="vlag1921">
=== Kleur ===
[[Lêer:Flag of Germany (unoff).svg|duimnael|{{FIAV|variant}} Algemene nieamptelike vlagvariant met die [[wapen van Duitsland]] (wanordelik,<ref>
[[Lêer:Schwarz Rot Gold.svg|duimnael|{{FIAV|variant}} ’n Weergawe van die Duitse vlag waar die goue baan van ’n metaal-goue kleur is. Hierdie weergawe is soms in amptelike publikasies voor die bekendstelling van die federale regering se korporatiewe ontwerp in 1999 gebruik. Let ook op die effens helder rooi.]]
Die presiese kleure wat vir die Duitse vlag gebruik word is ten tye van sy goedkeuring nie amptelik gedefinieer nie en het sedertdien verander.<ref name="FOTWcolor">
Die vlagreëling praat nie net van die goudkleurige baan nie, maar ook van die onderste baan wat die heraldies omstrede, maar histories verantwoordbare metalliese kleur gebruik.<ref>{{de}} Bundesgesetzblatt I, 1996 Aanhangsel I, bl. 1730.</ref> Vir die kleure van die vlagmateriaal het die Federale Ministerie van Binnelandse Sake RAL 9017 (vervoerswart), RAL 3020 (vervoerrooi) en RAL 1028 (meloengeel) aanbeveel. Op grond van die federale kabinet se besluit van 2 Junie 1999 is die federale regering se korporatiewe ontwerp ontwikkel.<ref name="regeringsontwerp">
{| border="1" cellpadding="2" cellspacing="0" style="width:60%; background:#f9f9f9; border:1px solid #aaa; border-collapse:collapse; white-space:nowrap; text-align:left;"
Lyn 178:
In vlagkunde word selde tussen goud en geel onderskei; in heraldiese opsig is albei ''or''-kleure. Vir die Duitse vlag word hierdie onderskeiding getref: Die kleur wat in die vlag gebruik word, is goud, nie geel nie.
Toe die swart-rooi-goud-driekleur deur die Republiek van Weimar as sy vlag goedgekeur is, is dit deur konserwatiewe, [[Monargie|monargiste]] en verregses beveg, wat na die kleure met kwaadwillige name soos ''Schwarz-Rot-Gelb'' ("swart-rooi-geel"), ''Schwarz-Rot-Senf'' ("swart-rooi-[[mosterd]]) of selfs ''Schwarz-Rot-Scheiße'' ("swart-rooi-kak") verwys het.<ref name="Dreyhaupt2000">{{de}} {{cite journal | last = Dreyhaupt | first = Rüdiger F. | year = 2000 | title = Flags of the Weimar Republic | journal = Der Flaggenkurier | volume = 11 | pages = 3–17 }}</ref><ref>
Op 16 November 1959 het die Federale Geregshof (''Bundesgerichtshof'') gesê dat die gebruik van "swart-rooi-geel" "deur jare se Nazi-agitasie die betekenis van ’n kwaadwillige laster teen die demokratiese simbole van die staat bereik het" en nou ’n misdryf is.<ref name="hof1959" /> Soos opgesom deur die heraldis Arnold Rabbow in 1968 is "die Duitse kleure swart-rooi-geel, maar hulle is swart-rooi-goud genoem".<ref>{{de}} {{cite journal | last = Rabbow | first = Arnold | year = 1968 | title = Schwarz–Rot–Gold oder Schwarz–Rot–Gelb? | journal = Neue Heraldische Mitteilungen / Kleeblatt-Jahrbuch | place = Hannover | volume = 6+7 | pages = 30–32 }}</ref> Die vlagwet van 1848 het egter eksplisiet die laagste strook van die vlag as ''geel'' aangedui.<ref>{{de}} Gesetz betreffend die Einführung einer deutschen Kriegs- und Handelsflagge vom 12. November 1848, Reichs-Gesetz-Blatt, 5. Stück, ausgegeben Frankfurt a. M., den 13. November 1848. Art. 3: „Die deutsche Handelsflagge soll aus drei gleich breiten, horizontalen, schwarz, roth, gelben Streifen bestehen, wie die Kriegsflagge, jedoch mit dem Unterschiede, daß sie nicht das Reichswappen trägt.“</ref>
Lyn 225:
| Ter nagedagtenis aan almal wat tydens oorloë gesterf het (halfmas)
|-
| colspan="3" | Bron: Federale Regering van Duitsland<ref name="vlagdag">
|}
Tydens sittingsdae van die Bundestag word die Federale vlag langs die hoofingang gehys.<ref>{{de}} {{cite book | author = Wolfgang Zeh | title = Dienste zur Unterstützung der Abgeordneten | work = Der Deutsche Bundestag | publisher = Deutscher Bundestag. Presse- und Informationszentrum (Referat Öffentlichkeitsarbeit) | location = Bonn | year = 1985 | pages = 62–78, hier: bl. 62 }}</ref> Verkiesingsdae vir die Bundestag en die Europese parlement is ook in sommige deelstate vlagdae, bykomende tot ander staatspesifieke vlagdae. Die openbare vertoning van vlae om ander geleenthede te merk, soos die verkiesing van die president of die dood van ’n bekende politikus (waarna vlae halfmas sal wees), kan van die Federale Departement van Binnelandse Sake na goeddunke verklaar word.<ref name="vlagdag" /> Wanneer vlae halfmas gevlieg word, word vertikale vlae nie verlaag nie. ’n Swart roulint word in plaas daarvan aangeheg, óf bo-op die vlag (indien dit aan ’n vlagpaal hang) óf aan elke einde van die vlag se ondersteunende dwarsbalke (indien dit soos ’n banier gevlieg word).<ref name="vlagprotokol">
== Geskiedenis ==
Lyn 235:
[[Lêer:Albrecht Altdorfer 044.jpg|duimnael|links|Keiserlike banier en swaard, Heilige Romeinse Ryk van die Duitse Nasie (1410–1806, skildery deur Albrecht Altdorfer)]]
[[Lêer:Virgil Solis HWG Wappen des HRR mit Putti.jpg|duimnael|Virgil Solis, HWG, rondom 1540/45: ''Die Heilige Romeinse Ryk se wapen''. Die "heilige" dubbelarend met ’n stralekrans]]
Die heraldiese kombinasie van swart, rooi en goud is sedert die Middeleeue bekend. Die Heilige Romeinse Ryk (800/96–1806, vanaf 1512 Heilige Romeinse Ryk van die Duitse Nasie genoem) het nie ’n nasionale vlag gehad nie, maar swart en goud is as die kleure van die Heilige Romeinse Keiser gebruik en op die keiserlike banier vertoon: ’n Swart arend op ’n goue agtergrond. Na die laat 13de of vroeë 14de eeu is die kloue en bek van die arend rooi gekleur. Vanaf die vroeë 15de eeu is ’n Dubbelkop-arend gebruik.<ref name="HRE">
* Hoog-Middeleeue tot 1410: ’n Swart eenkoppige arend met rooi wapens (bek en kloue) op ’n geelgoue agtergrond (heraldies: "in goud ’n swart arend met rooi wapens"). Hierdie arend was, saam met die daarop gebaseerde kleurkombinasie swart-geel die embleem van die Romeins-Duitse koning, en die rykskleure. Sedert die 13de/14de eeu is sy kloue en bek in rooi gekleur. Die oudste getuienis hiervan is die [[Heidelberg, Duitsland|Heidelbergse]] ''Codex Manesse''.
Lyn 256:
Toe Heinrich XI, Prins Reuß van Greiz, deur Keiser Josef II van die Heilige Romeinse Ryk van die Duitse Nasie op 12 Mei 1778 as opperhoof van die destydse nuwe Prinsdom Reuß-Greiz aangewys is, het die vlag wat deur dié Prinsdom aangeneem is, die eerste in die moderne rangskikking van die swart-rooi-goud-driekleur in enige soewereine staat binne die hedendaagse Duitsland geword. Die Reuß van die ouer dinastiese lyn (Reuß-Gera) wat die Prinsdom regeer het, het ’n vlag met ’n amper vierkante verhouding van 4:5 gehad, in plaas van die moderne Duitse vlag se 3:5.
In 1814 het die prins van Waldeck-Pyrmont, Georg II Heinrich, vir sy burgermag bepaal, dat hulle as kenteken ’n swart-goud-rooi kokarde moes dra. Goud en swart is reeds in die 17de eeu as kleure van dié prinsdom gebruik. ’n Illustrasie van ’n vlag in die argief van Bad Wildungen toon ’n rooi-goud-swart-vlag met ’n geel ster in die middel en die jaartal 1775. Volgens bewerings het Bad Wildungen oor geen eie vlag beskik nie en in plaas daarvan die vlag van die prinsdom gebruik, dus word hierdie vlag as die prinsdom s’n beskou. In 1830 het Waldeck-Pyrmont ’n bataljon vir die bond se weermag gestuur. Dit het die swart-rooi-goue horisontale driekleur gebruik. Vanaf omtrent 1890 is die wapen van die Prinsdom bykomend in sy standaard gebruik. Die vlag is ook vervolgens na die omskepping van die prinsdom in ’n vrystaat in 1918 gebruik, totdat dit in 1929 uiteindelik by Pruise ingelyf is.<ref>
Die kleure van die Reuß-dinastie, swart en goud, dateer reeds uit die 17de eeu. Sedert die tye van die Rynbond is ook rooi as derde bykomende kleur bevestig. In 1820 is swart-rooi-goud as nasionale kleure van die Reuß-prinsdomme bepaal. Terwyl die ouer dinastiese lyn die kleure in sy vlae in ’n horisontale rangskikking getoon het, het die jonger dinastiese lyn die driekleur in ’n Franse vorm – d.w.s. in ’n vertikale rangskikking – getoon. Die twee prinsdomme is in 1918 in vrystate omskep. In 1919 is uit albei Reuß-state die Volksstaat Reuß gestig, wat vervolgens die horisontale swart-rooi-goud driekleur gebruik het. In 1920 is dit by die nuwe deelstaat [[Thüringen]] ingelyf.<ref>
<center><gallery align="center" widths="150">
Lyn 275:
In 1804 het Napoleon Bonaparte die Eerste Franse Keiserryk uitgeroep. In reaksie hierop het [[Frans II]] van die Habsburg-dinastie die Keiserryk Oostenryk gestig en is tot keiser gekroon. Die kleure van die Heilige Romeinse Ryk se banner, swart en goud, is oorgeneem en het die kleure van die Keiserryk Oostenryk geword. Frans II was die laaste keiser van die Heilige Romeinse Ryk, toe dié ryk op druk van Napoleon Bonaparte in 1806 ontbind is. Vervolgens het die Keiserryk Oostenryk en toe die [[Oostenryk-Hongarye]] hierdie kleure tot in 1918 te gebruik.
Met die einde van die Heilige Romeinse Ryk in 1806 het baie van sy hertoë en vorste by die Rynbond, ’n konfederasie van Napoleontiese satellietstate, aangesluit. Hierdie lande het hul eie vlae gebruik. Die konfederasie het geen eie vlag gehad nie; in plaas daarvan het dit die blou-wit-rooi [[vlag van Frankryk]] en die Keiserlike Vaandel van sy beskermer, Napoleon Bonaparte, gebruik.<ref name="confR">
Tydens die Napoleontiese Oorloë is die Duitse stryd teen die besetting deur die Franse magte deur die kleure van swart, rooi en goud aansienlik gesimboliseer, en het na hul gebruik by die uniforms van die Vrye Lützowkorps, ’n vrywilliger-eenheid van die Pruisiese leër, gewild geraak. Hierdie eenheid het swart uniforms met rooi voorwerpe en goue knoppies gebruik. Die kleurkeuse het ’n pragmatiese oorsprong gehad, selfs al was swart-rooi-goud die voormalige kleure wat deur die Heilige Romeinse Ryk gebruik is.<ref name="Rabbow2007">{{de}} {{cite journal | last = Rabbow | first = Arnold | year = 2007 | title = Schwarz-Rot-Gold: Einheit in Freiheit | journal = Der Flaggenkurier | volume = 25 | pages = 41–45 }}</ref> Van die korps se lede moes hul eie klere voorsien: Ten doeleinde van ’n eenvormige voorkoms was dit die maklikste manier om al die klere, wat uit die verskeie dele van Duitsland saamgebring is, swart te kleur. Goudkleurige (messinggekleurde) knoppies was wyd beskikbaar en pennons wat deur die lansers in die eenheid gebruik is, was rooi en swart. Teen die tyd is die kleure soos volg voorgestel:
Lyn 295:
=== Duitse Bond (1815–1866) ===
{{Hoofartikel|Duitse Bond}}
[[Lêer:Hambacher Fest 1832.jpg|duimnael|Vlag by die Hambachfees met goud op (1832). Die prentjie is waarskynlik verkeerd gekleurd. Die oorspronklike litografie is monochroom.<ref>
[[Lêer:Hambach Fest 4 Fahne.JPG|duimnael|Die ''Ur-Fahne'' van die Hambachfees, soos vertoon by die Hambach-kasteel]]
Die [[Kongres van Wene]] van 1815–16 het tot die stigting van die Duitse Bond gelei, ’n losse unie van alle oorblywende Duitse state ná die Napoleontiese Oorloë. Die Bond is geskep as ’n plaasvervanger vir die nou-ontbonde Heilige Romeinse Ryk met [[Frans II]] van Oostenryk – die laaste Heilige Romeinse Keiser – as sy president. Die Bond het nie ’n eie vlag gehad nie, hoewel die swart-rooi-goud-driekleur soms verkeerdelik as sulks beskou is.<ref name="Duitse Bond">
Na hul terugkeer van die oorlog het die veterane van die Vrye Lützowkorps in Junie 1815 die ''Urburschenschaft'' in Jena gestig. Die Jena ''Urburschenschaft'' het uiteindelik ’n vlag met drie gelyke horisontale bane van rooi, swart en rooi met ’n goue trim en ’n goue eiketak oor die swart baan goedgekeur, na aanleiding van die kleure van die Vrykorps se uniforms.<ref name="Rabbow2007" /> Aangesien die studente wat in die Vrye Lützowkorps gedien het, uit verskeie Duitse state afkomstig was, het die idee van ’n verenigde Duitse staat begin om binne die ''Urburschenschaft'' momentum te kry en soortgelyke Burschenschaften is daarna dwarsdeur die Bond gevorm.
Lyn 303:
Op die vierde herdenking van die Slag van Leipzig en die Protestantse Hervorming se 300ste herdenking op 18 Oktober 1817 het sowat 500 studente van die Urburschenschaft en sommige professore uit verskeie Duitse deelstate onder die slagspreuk ''Nur im Ganzen ist Heil'' ("Slegs in die geheel is verlossing") met die rooi-swart-rooi-vlag (goud was net die randjies en ’n eiketak in swart strepe) na die Wartburg by Eisenach in Sakse-Weimar-Eisenach (in die hedendaagse [[Thüringen]]) opgeruk, om tydens die Wartburgfest vir vryheid en ’n verenigde ryk te demonstreer. As ’n toevlugsoord vir [[Martin Luther]] in 1521/22 is die Wartburg as ’n Duitse nasionale simbool beskou, waar hy die [[Latyn]]se [[Bybel]] na Duits vertaal het.
Die goud-rooi-swart-vlag van die Jena ''Urburschenschaft'' het prominent op hierdie Wartburg-fees verskyn. Vervolgens het die kleure swart, rooi en goud uiteindelik simbolies vir hierdie begeerte van ’n verenigde Duitse staat geword. Oostenryk, in sy vasbeslotenheid om die ''[[status quo]]'' te handhaaf,<ref>
Vanaf 27 Mei tot 1 Junie 1832 het sowat 30 000 mense by die Hambachfees vir vryheid, eenheid en [[burgerregte]] gedemonstreer en vir die eerste keer ’n swart-rooi-goud-kleurige vlag saamgeneem. Die kleure swart, rooi en goud het ’n goed gevestigde simbool geword vir die liberale, demokratiese en republikeinse beweging in die Duitse state sedert die Wartburgfees en vlae in hierdie kleure is heelwat by die Hambachfees vertoon. Terwyl kontemporêre illustrasies die prominente gebruik van ’n goud-rooi-swart-driekleur wys (’n onderstebo weergawe van die moderne Duitse vlag), is oorblywende vlae van die gebeurtenis in swart-rooi-goud. So ’n voorbeeld is die ''Ur-Fahne'', die vlag wat tydens die fees op die Hambach-kasteel gehys is: ’n Swart-rooi-goud-driekleur waar die rooi baan die opskrif ''Deutschlands Wiedergeburt'' ("Duitsland se hergeboorte") bevat, wat die doel van die deelnemers duidelik gemaak het: Die vestiging van ’n Duitse nasie. Hierdie vlag word nou permanent by die kasteel vertoon.<ref>
<center><gallery align="center" widths="150">
Lyn 316:
=== Rewolusie en die Frankfurtse parlement (1848–1850) ===
[[Lêer:Schlacht bei Kandern 1848.jpg|duimnael|Kontemporêre litografie van die Slag by Kandern vanuit die oogpunt van die rewolusionêres op 20 April 1848, waartydens die Hecker-opstand neergeslaan is]]
In die lente van die volke tydens die Rewolusies van 1848 het rewolusionêres na die strate opgeruk en baie van hulle het die driekleur vertoon. Liberale het die bewind oorgeneem en na langdurige beraadslaging is ’n nasionale vergadering geformuleer. Op 9 Maart het hierdie Frankfurtse parlement die kleure swart, rooi en goud as die amptelike kleure van Duitsland goedgekeur en ’n wet aangeneem waarin die horisontale swart-rooi-goud-driekleur as die burgerlike vaandel verklaar is.<ref name="vlag1848">
In die ontstaande Duitse Ryk van 1848/1849 het die Frankfurtse parlement op 13 November 1848 ’n rykswet rakende die instelling van ’n Duitse oorlogs- en handelsvlag goedgekeur. Vervolgens was swart-rooi-goud die kleure van die ryksvloot. Omdat die kleure so wyd gebruik en as algemeen beskou is, is hulle nie eens in die ryksgrondwet van Maart 1849 eksplisiet genoem nie. Na die onderdrukking van die rewolusie in Mei/Junie 1849 is die federale wet van Maart 1848 nie omgekeer nie, maar die kleure is vir ’n lang tydperk min in die openbaar gebruik. In 1863 het die vlag egter bo-op die Bondspalais in Frankfurt gewaai, toe die Frankfurtse prinsdag vergader het.
Lyn 337:
Pruise, sedert 1866 die toonaangewende staat, het daarin geslaag om die Duitse verenigingsbeweging sodoende te beïnvloed dat dit met sy eie belange ooreenstem. Na aanleiding van die ontbinding van die Duitse Bond het Pruise sy nieamptelike opvolger, die Noord-Duitse Bond, in 1866 met die ondertekening van die Bondverdrag van Augustus 1866 en die bekragtiging van die Grondwet op 1 Julie 1867 onder leiding van die eerste minister van Pruise, [[Otto von Bismarck]], gevorm. Hierdie koalisie het uit Pruise, die grootste lidstaat, en 21 ander Noord-Duitse state bestaan. Bismarck homself het op die goedkeuring van nuwe vaandels vir die handels- en oorlogsvloot aangedring: ’n Swart-wit-rooi-driekleur.
Die vraag oor watter vlag deur die nuwe Bond aangeneem moes word, is eerste deur die skeepsektor geopper in sy begeerte om ’n internasionaal herkenbare identiteit te hê. Feitlik alle internasionale skepe wat aan die Bond behoort het, was afkomstig uit Pruise of die drie voormalige Hansestede [[Bremen]], [[Hamburg]] en [[Lübeck]]. Vervolgens het Adolf Soetbeer, sekretaris van die Hamburgse Kamer van Koophandel, in die ''Bremer Handelsblatt'' van 22 September 1866 voorgestel dat enige beplande vlag die kleure van Pruise (swart en wit) met die Hansekleure (rooi en wit) moes kombineer. Op 9 Desember het Bismarck in ’n eerste ontwerp vir die Noord-Duitse Bond se grondwet vir hierdie kombinasie gepleit, en ook Prins Adalbert van Pruise, die Pruisiese Vlootminister van 1848 tot 1851, het in ’n toespraak voor koning en kroonprins op 25 Desember daarvoor gepleit, vervolgens het die horisontale swart-wit-rooi-driekleur met die Noord-Duitse grondwet se goedkeuring op 1 Julie 1867 as beide die burgerlike en die oorlogsvaandel amptelike status verkry.<ref name="Noord-Duitse Bond">
Die kleurkeuse het met koning [[Wilhelm I van Duitsland|Wilhelm I van Pruise]] se kleure saam gepas: Die rooi en wit is ook geneem om die [[Mark Brandenburg]] te verteenwoordig, die keiserlike kieserstaat en ’n voorganger van die Koninkryk Pruise.<ref name="Rabbow2007" /> Behalwe vir Wilhelm I self, wat die keisertitel net onwillig aanvaar en homself veral as ’n Pruis beskou het, was daar min weerstand teen die swart-wit-rooi-driekleur, ook vir die aanhangers van die Groot-Duitse-klere swart-rooi-goud was die eerste stap van vereniging belangriker as die vlag se kleure. Die afwesigheid van goud op die vlag het ook duidelik gemaak dat hierdie Duitse staat nie die "swart en goud"-monargie van Oostenryk ingesluit het nie. Na afloop van die [[Frans-Duitse Oorlog]] het die oorblywende suidelike Duitse state met die Noord-Duitse Bond geallieerd, wat gelei het tot die vereniging van Duitsland en die opheffing van die Pruisiese monarg tot keiser van hierdie nuwe staat in 1871. In sy grondwet het die Duitse Keiserryk swart, wit en rooi as sy nasionale kleure behou,<ref name="Duitse Keiserryk">
Die swart-wit-rooi-driekleur het die vlag van Duitsland tot die einde van die Duitse Keiserryk in 1918 tydens die laaste dae van die Eerste Wêreldoorlog gebly. Hierdie vlag is ook in al die [[Duitse koloniale ryk|Duitse kolonies]] – soos [[Duits-Oos-Afrika]] en [[Duits-Suidwes-Afrika]] – gebruik en aparte weergawes is vir elke kolonie beplan, maar as gevolg van die Duitse nederlaag tydens die Eerste Wêreldoorlog nooit goedgekeur nie.
Lyn 345:
<center><gallery align="center" widths="150">
Lêer:Kaiserstandarte.svg| {{FIAV|historical}} Standaard van Sy Majesteit die Duitse keiser
Lêer:Flag of the German Empire.svg|2:3 {{FIAV|historical}} {{FIAV|110110}} Vlag van die [[Noord-Duitse Bond]] (1866–1871)<ref>
Lêer:Kriegsflagge Entwurf 1867.svg| {{FIAV|proposal}} {{FIAV|001001}} Ontwerp vir ’n oorlogsvaandel van die Noord-Duitse Bond in 1867
Lêer:War Ensign of Germany (1867-1892).svg| {{FIAV|historical}} {{FIAV|001001}} Oorlogsvaandel van die Noord-Duitse Bond (1867–1871) en die Duitse Keiserryk (1871–1892)
Lyn 360:
Met die nederlaag in die Eerste Wêreldoorlog en die daaropvolgende Novemberrewolusie is die swart-wit-rooi-driekleur van die monargistiese, militaristiese en outoritêre stelsel weer deur die swart-rooi-goud-driekleur vervang. Die goedkeuring van die swart-rooi-goud-driekleur is deur ’n vlagstryd begelei, wat tot in die laat 1920's geduur en tussen die ondersteuners van die parlementêre republiek en verregse teenstanders gevoer is, terwyl verlinkses en die USPD die rooi rewolusievlag gebruik het.
As gevolg van die uitroeping van die Duitse Republiek in 1918 en die daaropvolgende rewolusionêre tydperk is die sogenaamde [[Republiek van Weimar]] in Augustus 1919 gestig. Om ’n kontinuïteit te vorm tussen die anti-outokratiese beweging van die 19de eeu en die nuwe demokratiese republiek is die ou swart-rooi-goud-driekleur in die Weimarse Grondwet van 1919 (Artikel 3 Satz 1 Weimarse grondwet) as die nasionale vlag van Duitsland aangewys.<ref name="Weimar Grondwet">
Hierdie veranderinge is nie deur baie mense in Duitsland verwelkom nie, wat hierdie nuwe kleure as ’n simbool van ’n onwettig ontluikende politieke omwenteling en vernedering na aanleiding van Duitsland se nederlaag tydens die Eerste Wêreldoorlog beskou het. Naas die militariste het ook baie nasionaalliberale vir ’n herinstelling van die swart-wit-rooi-vlag gepleit, waaronder [[Gustav Stresemann]] in 1921. In die ''Reichswehr'' is die ou kleure in verskeie vorme verder gebruik. Baie konserwatiewe wou die ou kleure terug hê, terwyl monargiste en verregses hul besware hard uitgespreek het en na die nuwe vlag met verskeie neerhalende name soos ''Schwarz-Rot-Senf'' ("swart-rooi-[[mosterd]]) verwys het. As ’n kompromie is die ou swart-wit-rooi-vlag in 1922 heringevoer om Duitse diplomatiese missies in die buiteland te verteenwoordig.<ref name="vlag1921" /> Die simbole van die Keiserlike Duitsland het kentekens van die monargistiese en nasionalistiese protes geword en is dikwels deur monargistiese en nasionalistiese organisasies (soos ''Stahlhelm, Bund der Frontsoldaten'') gebruik. Dit het die ''Reichskriegsflagge'' (oorlogsvlag van die Reich) ingesluit, wat vandag herleef is vir ’n soortgelyke gebruik. Baie nasionalistiese partye van die Weimarse tydperk – soos die Duitse Nasionale Volksparty en die [[Nazi-Party]] – het die keiserlike kleure gebruik, soortgelyk aan die hedendaagse Nasionaal-Demokratiese Party van Duitsland. Daarmee het die kleure van die Duitse Keiserryk van ’n oorspronklik net monargistiese tot ’n algemene kenteken van verregse anti-republikeine ontwikkel, terwyl swart-rooi-goud die belangrikste kenteken van die deur gematigde kragte ondersteunde republikeinse grondwet geword het. Dit het aan albei driekleure ’n politieke betekenis besorg, wat hulle voorheen nie in hierdie vorm gehad het nie.
Op 24 Februarie 1924 is die organisasie ''Reichsbanner Schwarz-Rot-Gold'' in [[Maagdeburg]] deur die lede van die Weimarse Koalisie (Sentrum, Duitse Demokratiese Party en Sosiaaldemokratiese Party van Duitsland) en die vakbonde gestig. Hierdie organisasie is ter verdediging van die Republiek van Weimar se fragile demokrasie, wat onder konstante druk deur beide die verregses en verlinkses was, gestig. Deur hierdie organisasie het die swart-rooi-goud-vlag nie net ’n kenteken van ’n Duitse demokrasie geword nie, maar ook van weerstand teen politieke ekstremisme. Dit is opgesom deur die organisasie se eerste voorsitter, [[Otto Hörsing]], wat hul taak as ’n "stryd teen die swastika en die [[Rooi Ster|Sowjetse ster]]" beskryf het.<ref name="rbanner">
In die lig van die toenemend gewelddadige konflikte tussen die Kommuniste en Nazi's, die groeiende polarisasie van die Duitse bevolking en ’n magdom ander faktore, hoofsaaklik die drastiese ekonomiese agteruitgang, uiterste hiperinflasie en korrupsie van die republiek, is die Republiek van Weimar in 1933 met die Nazi-"Magsoorname" (''Machtergreifung'') en die aanstelling van [[Adolf Hitler]] as Duitse kanselier beëindig.
<center><gallery align="center" widths="150">
Lêer:Flag of Saar 1920-1935.svg| <small>2:3</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110000}} Vlag van [[Saarland]] (1920–1935)<ref>
Lêer:Flag of Germany (3-2 aspect ratio).svg| <small>2:3</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110000}} Vlag van die [[Republiek van Weimar]] (1919–1933)<ref>
Lêer:Flag of the President of Germany (1919–1921).svg| {{FIAV|historical}} Standaard van die rykspresident (1919–1921)
Lêer:Flag of the President of Germany (1926–1933).svg| {{FIAV|historical}} Standaard van die rykspresident (1926–1933)
Lyn 386:
[[Lêer:Hitler Nürnberg 1935.jpg|duimnael|[[Adolf Hitler]] 1935 in [[Neurenberg]] met die ''Blutfahne'' ("bloedvlag") langs hom]]
[[Lêer:Unter den Linden, jobbra a Staatsbibliothek, háttérben a Brandenburgi kapu. Fortepan 17439.jpg|duimnael|Wydverspreide gebruik van Nazi-vlae tydens die [[Olimpiese Somerspele 1936]] in [[Berlyn]]]]
Nadat die Nazi-Party op 30 Januarie 1933 aan die bewind gekom het, is die gehate republikeinse swart-rooi-goud-vlag vinnig verwyder; ’n beslissing het op 12 Maart 1933 twee wetlike nasionale vlae goedgekeur: Die hervestigde keiserlike swart-wit-rooi-driekleur en die vlag van die [[Nazi-Party]].<ref name="vlag1933">
Die ontwerp van die Nazi-vlag wat sedert die middel-1920's as partyvlag gebruik is, is volgens Hitler deur homself ontwerp en ingevoer, ongeveer ’n jaar voordat (29 Julie 1921) hy die partyleier geword het: ’n Vlag met ’n rooi agtergrond, ’n wit skyf met ’n swart [[swastika]] ''(Hakenkreuz)'' in die middel. In ''[[Mein Kampf]]'' het Hitler die proses verduidelik waardeur die Nazi-vlagontwerp geskep is en toegegee, dat hulle glo deur ’n tandarts uit Starnberg – waarskynlik Friedrich Krohn – ontwerp is: Dit was nodig om dieselfde kleure as die Keiserlike Duitsland te gebruik, want in Hitler se mening was hulle "eerbiedige kleure wat uitdrukking gee aan ons eerbetoon aan die glorieryke verlede en wat eens soveel eer aan die Duitse nasie gebring het." Die belangrikste vereiste was dat "die nuwe vlag ... effektief op ’n groot plakkaat moet pronk" omdat "in honderde duisende gevalle sal ’n baie treffende embleem die eerste oorsaak van die ontwaking van belangstelling in ’n beweging wees." Nazi-propaganda het die simboliek van die vlag verduidelik: Die rooi kleur het vir die sosiale, wit vir die beweging se nasionale denke en die swastika vir die oorwinning van die "Ariese" volk oor [[Jode]] gestaan.<ref>
{{Caanhaling|Das rote Tuch, die Farbe der eisernen sozialen Gerechtigkeit, das Weiß, unsere heilige nationale Begeisterung, und das Hakenkreuz als Zeichen der Arbeit.<ref>{{de}} Adolf Hitler, Rede vom 9. Mai 1926 in Eutin, in: Anzeiger für das Fürstentum Lübeck vom 15. Mai 1926.</ref>}}
Lyn 394:
{{Caanhaling|Die rooi doek, die kleur van die yster-sosiale geregtigheid, die Wit, ons heilige nasionale entoesiasme, en die swastika as ’n kenteken van werk.}}
’n Afgesentreerde skywe weergawe van die swastika-vlag is gebruik as burgerlike wapen op Duits-geregistreerde burgerlike skepe en as vaandel op oorlogskepe van die ''Kriegsmarine''.<ref>
Die swastika was sedert die Eeuwisseling ’n gewilde kenteken onder die Nasionalistiese beweging se ondersteuners en het in die tydperk net na die Eerste Wêreldoorlog die kenteken van nasionalisties-gesinde soldate, vrykorpsvegters en jeugdiges geword. In daardie tyd is dit ook deur die Nasionaalsosialiste oorgeneem. Nog voor die Nazi-tydperk is dit ook in [[Letland]]<ref>{{en}} {{cite web | url = https://fotw.info/images/l/lv%5Eplnr.jpg | title = Latvia – Historical Military Flag | publisher = Flags of the World | accessdate = 16 Desember 2018 }}</ref><ref>
Op 15 September 1935, een jaar na die dood van rykspresident [[Paul von Hindenburg]] en Hitler se verkiesing as ''Führer'', is die dubbele vlagreëling beëindig, met die eksklusiewe gebruik van die Nazi-vlag (nou met ’n effens na links verskuifde swastika) as die nasionale vlag van Duitsland.<ref>{{de}} {{cite web | url = http://alex.onb.ac.at/cgi-content/alex?apm=0&aid=dra&datum=19350004&zoom=2&seite=00001145&x=10&y=7 | title = Deutsches Reichsgesetzblatt Teil I 1867–1945 | publisher = ÖNB-Alex | date = 16 September 1935 | accessdate = 16 Desember 2018 }}</ref> [[Hermann Göring]] het die afskaffing van die swart-wit-rooi-vlag soos volg geregverdig: "Dit moet verhoed word dat dit deur reaksionêre as ’n "partyvlaggie" "verdraai" word.<ref>{{de}} Redetext in: ''Völkischer Beobachter'' Nr. 260 vom 17. September 1935</ref> Deur hierdie proses het die toenemende samesmelting van staat en party onder ’n enkele diktatorskap ook simbolies sigbaar geword. Een rede mag die "''Bremen''-insident" van 26 Julie 1935 wees, waartydens ’n groep betogers in [[New York Stad]] aan boord van die oseaanliner SS ''Bremen'' tydens ’n handgeveg die Nazi-partyvlag van die vlagpaal verwyder, geskeur en in die [[Hudsonrivier]] gegooi het. Toe die Duitse boodskapper vier dae later protes aangeteken het, het Amerikaanse amptenare geantwoord dat die swart-wit-rooi Duitse nasionale vlag nie beskadig is nie, net ’n partysimbool.<ref>{{en}} {{cite book | author = Brian Leigh Davis | title = Flags & standards of the Third Reich | publisher = Macdonald & Jane's | location = London | year = 1975 | isbn = 0-356-04879-9}}</ref> Die nuwe vlagwet<ref name="vlag1935">
Van 1933 tot minstens 1938 het die Nazi's soms swastika-vlae "geheilig" deur hulle met die ''Blutfahne'' ("bloedvlag"), die swastika-vlag wat deur die Nazi-paramilitaries tydens die mislukte biersaal-staatsgreep van 1923 in München gebruik is, aan te raak. Hierdie seremonie het by elke ''Reichsparteitag'' in Neurenberg plaasgevind. Dit is nie bekend of hierdie tradisie na die laaste ''Reichsparteitag'' in 1938 voortgesit is nie.
Lyn 407:
Lêer:Flag of the NSDAP (1920–1945).svg| <small>3:5</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110000}} Vlag van die Nazi-Party (1920–1945)
Lêer:Flag of German Reich (1933–1935).svg| <small>3:5</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110110}} Nasionale vlag van Duitsland (1933–1935), saam met die swastika-vlag
Lêer:Flag of German Reich (1935–1945).svg| <small>3:5</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110110}} Nasionale vlag en vlootvaandel van Duitsland van Duitsland (1935–1945)<ref>
Lêer:Reichsdienstflagge 1933-1935.svg| {{FIAV|historical}} Nazi-Duitsland se diensvlag (1933–1935)
Lêer:Reichsdienstflagge 1935.svg| {{FIAV|historical}} Nazi-Duitsland se diensvlag (1935–1945)
Lyn 418:
[[Lêer:Broschüre NKFD 1943.jpg|duimnael|Stigtingsmanifes van die "Nasionale Komitee vir ’n Vrye Duitsland" (''Nationalkomitee Freies Deutschland'', NKFD), Julie 1943]]
[[Lêer:Stamp Germany 1998 MiNr1986 Parlamentarischer Rat.jpg|duimnael|[[Posseël]] van die Federale pos vir die 50ste herdenking van die Parlementêre Raad in 1998]]
Ná die nederlaag van Duitsland in die Tweede Wêreldoorlog is dié land onder geallieerde administrasie geplaas en al die vorige nasionale vlae deur die [[Geallieerdes van die Tweede Wêreldoorlog|Geallieerdes]] verbied. Alhoewel daar nie ’n nasionale Duitse regering of ’n Duitse vlag was nie, is Duitse skepe deur die internasionale reg verplig om ’n nasionale vlag van die een of ander aard te hê. As ’n voorlopige burgerlike vlag van Duitsland het die Geallieerde magte met die Beheerradswet No. 39 van 12 November 1946 die gebruik van die internasionale seinvlaggie Charlie aangewys wat die letter C in ’n swaelstert toon, bekend as die "C"-seinvlag (''C-Doppelstander'').<ref>
Wes van die Oder-Neiße-lyn is die Duitse state herorganiseer langs die grense van die besettingsone en nuwe deelstaatsregerings is gestig. Binne die Amerikaanse sone is die noordelike helfte van die voormalige deelstate van Württemberg en Baden in 1946 saamgesmelt om [[Württemberg-Baden]] te vorm. As sy vlag het Württemberg-Baden die swart-rooi-goud-driekleur goedgekeur.<ref>
Twee ander deelstate wat na die oorlog geskep is, [[Rynland-Palts]] (Franse sone) en [[Nedersakse]] (Britse sone), het verkies om die swart-rooi-goud-driekleur as hul vlag te gebruik, met elkeen deelstaat se wapen op.<ref>
Dit het tot die gebruik van die swart-rooi-goud weens twee redes gelei: Die kleure het veral nie betrekking tot enige van die vorige state nie en die gebruik van die ou vlag van die Republiek van Weimar is bedoel om ’n simbool van die nuwe demokrasie te kan wees.<ref name="Nedersakse">
Die voorbereidings vir die skepping van nuwe Duitse nasionale simbole het tydens die grondwetlike konvensie op Herrenchiemsee wat tussen 10 en 25 Augustus 1948 vergader het, begin. Hoewel oorweg is, om die vlagkwessie tot ’n hereniging van Duitsland uit te stel,<ref>{{de}} {{cite book | title = Der Parlamentarische Rat 1948–1949, Akten u. Protokolle | edition = 2 | location = Boppard/Rhein | year = 1981 | pages = 205}}</ref> is tog ’n besluit geneem. Dit was veral as gevolg van die ontwerp vir ’n grondwet wat deur die [[Sosialistiese Eenheidsparty van Duitsland]] (SED) op 22 November 1946 uitgevaardig is, waarvolgens swart-rooi-goud as die kleure van ’n toekomstige "Duitse Republiek" bepaal is.<ref>{{de}} {{cite book | author = Alois Friedel | title = Deutsche Staatssymbole | location = Frankfurt/Main, Bonn | year = 1968 | pages = 40}}</ref> Terwyl die Sosiaaldemokrate (SPD) vir die herinvoering van die ou Weimarse kleure swart-rooi-goud gepleit het, was die Christelik-Demokratiese Unie/Christelik-Sosiale Unie (CDU/CSU) en die Duitse Party ten gunste van die "Kruisvlag" (of "Wirmer-vlag") van die mislukte sluipmoordpoging op Adolf Hitler van 20 Julie 1944 as nuwe Duitse nasionale vlag. Hierdie ontwerpe vlag van Josef Wirmer, ’n weerstandsvegter van 20 Juli 1944, wat na die suksesvolle sluipmoord op Adolf Hitler as ’n voorlopige nasionale vlag sou gebruik het, was die grondslag vir ’n latere voorstel van die Uniepartye van 5 November 1948. Josef Wirmer se jonger broer Ernst was ’n lid van die Parlementêre Raad en het op 26 Oktober 1948 die afgevaardigdes van die CDU/CSU oortuig, om die oorspronklike ontwerp van sy broer te aanvaar. Josef Wirmer se gedagte, die nasionale kleure as ’n Skandinawiese Kruis te rangskik (Wirmer-vlag), was waarskynlik gebaseer op die idee, dat aan die een kant die [[Wehrmacht]] bevredig was (weens ooreenkoms met die oorlogsvaandel van die Ryk) en aan die ander kant die demokratiese kragte in ag geneem is (deur die gebruik van tradisionele demokratiese kleure). ’n Soortgelyke gedagte het sy broer Ernst gehad, wat ’n swart streep tussen die geel en rooi veld ingevoeg het, analoog tot die Balkenkreuz van die Wehrmacht. Maar hierdie toevoeging het die heraldiese probleem weer laat verskyn, wat Josef Wirmer wou vermy, waarvolgens swart aan rooi grens. Op 3 November 1948 is egter besluit om die tradisionele oorgang van rooi en swart te behou.<ref>{{en}} ''Flagmaster.'' The Flag Institute Bulletin Nr. 77, 1994, bl. 8/9.</ref> Die ontwerp se wetlike teks lui soos volg: "Die Bondsvlag toon op ’n rooi agtergrond ’n swart liggende kruis waarop ’n goue kruis." Wirmer se vlagontwerp word intussen oorwegend deur verregses misbruik, veral deur "Pegida", waarteen Wirmer se nageslag nou veg.<ref>
Ander politici, kunshistorici en kunstenaars het ook al die vlagkwessie aangespreek.<ref>{{de}} ''Sitzungsprotokolle der Unionsfraktion, Forschungen und Quellen zur Zeitgeschichte.'' Band 2, Stuttgart 1981, bl. 121.</ref> Robert Lehr, ’n lid van die Parlementêre Raad, het ’n vlag soortgelyk aan die [[Vlag van die Verenigde State|dié van die VSA]] voorgestel, waarvolgens vir elke deelstaat ’n goue ster in die swart skildhoek van die rooi vlag sou verskyn het. Die [[historikus]] Paul Wentzcke was ten gunste van ’n "republikeinse driekleur", wat soos die [[Vlag van Frankryk|Franse driekleur]] vertikaal sou verdeel was. Die kunshistorikus Edwin Redslob wou die Duitse verdeling deur ’n wit horisontale streep regdeur die swart-rooi-goue-driekleur verteenwoordig.<ref name="FOTW2">
<center><gallery align="center" widths="150">
Lêer:Proposed German National Flag 1944.svg| {{FIAV|proposal}} Vlagontwerp deur Josef Wirmer, voorstel vir ’n voorlopige vlag van Duitsland (1944)
Lêer:Flag of Germany (1946-1949).svg| <small>2:3</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|000100}} Die "C"-seinvlag (1946–1949)<ref>{{en}} {{cite web | url = https://fotw.info/flags/de1945.html | title = Occupied Germany 1945-1949 | work = Flags of the World | accessdate = 16 Desember 2018 }}</ref>
Lêer:Flag of Saar.svg| <small>2:3</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110000}} Vlag van [[Saarland]] (1947–1956)<ref>
Lêer:Flag De ewirmer.svg| {{FIAV|proposal}} Vlagontwerp deur Ernst Wirmer (1948)
Lêer:Proposed German National Flag 1948.svg| {{FIAV|proposal}} Voorstel van die CDU vir ’n vlag van Duitsland (1948)
Lyn 447:
[[Lêer:CDU Wahlkampfplakat - kaspl016.JPG|duimnael|links|Verkiesingsplakkat van die Christelik-Demokratiese Unie (CDU) in 1957]]
[[Lêer:Bundesarchiv Bild 183-34861-0007, Caroli, Langhammer, Nitzschke, Motzkus.jpg|duimnael|Oos-Duitse vlag tydens ’n internasionale [[boks]]byeenkoms in 1955]]
Met die verslegtende betrekkinge tussen die [[Sowjetunie]] en die [[Verenigde State van Amerika|Verenigde State]] het die drie westelike Geallieerdes in Maart 1948 vergader om hul besettingsones saam te smelt en die vorming van die latere Federale Republiek Duitsland, algemeen bekend as Wes-Duitsland, goed te keur. Intussen het die oostelike Sowjetse besettingsone die Duitse Demokratiese Republiek geword, algemeen bekend as Oos-Duitsland. Tydens die voorbereiding van die nuwe grondwet vir Wes-Duitsland het besprekinge in verband met sy nasionale simbole tydens ’n byeenkoms by Herrenchiemsee in Augustus 1948 plaasgevind. Hoewel daar besware teen die skepping van ’n nasionale vlag vóór die hereniging met die oostelike deel was, is besluit om voort te gaan. Hierdie besluit was hoofsaaklik gemotiveer deur die voorgestelde grondwet deur die Oos-Duitse [[Sosialistiese Eenheidsparty van Duitsland|SED]] in November 1946,<ref>{{de}} {{cite book | last = Friedel | first = Alois | title = Deutsche Staatssymbole | year = 1968 | publisher = Athenäum-Verlag | isbn = 978-3-7610-5115-3}}</ref> waarin swart-rooi-goud as kleure van ’n toekomstige Duitse republiek voorgestel is.<ref>
Terwyl daar ander voorstelle vir die nuwe vlag van Wes-Duitsland was,<ref name="voorstelle">
In 1955 het die bevolking van die Frans-geadministreerde Saar-protektoraat daarvoor gestem om by Wes-Duitsland aan te sluit.<ref>{{en}} {{cite web | url = http://www.ena.lu/saar-referendum-23-october-1955-022100041.html | title = The Saar referendum | work = European Navigator | date = 23 Oktober 1955 | accessdate = 24 Februarie 2008 }}</ref> Sedert sy stigting as ’n aparte Franse protektoraat in 1947 het die Saar ’n wit Nordiese kruis op ’n blou en rooi agtergrond as sy vlag gebruik.<ref>{{de}} {{cite web | url = http://www.documentarchiv.de/de/saar/saarland47-index.htm | title = Grondwet van die Saarland | work = documentArchiv.de | date = 15 Desember 1947 | accessdate = 24 Februarie 2008 }}</ref> Om die verbintenis van die Saar met Wes-Duitsland te toon, is op 9 Julie 1956 ’n nuwe vlag goedgekeur: Die swart-rooi-goud-driekleur versier met die nuwe wapen wat ook op hierdie dag ingestel is.<ref>{{de}} Regering van die Saarland (9 Julie 1956) Gesetz Nr. 508 über die Flagge des Saarlandes en Gesetz Nr. 509 über das Wappen des Saarlandes</ref> Hierdie vlag het op 1 Januarie 1957 amptelike status verkry, met die stigting van die [[Saarland]] as ’n deelstaat van Wes-Duitsland.
Lyn 463:
<center><gallery align="center" widths="150" caption="Vlae van die Duitse Demokratiese Republiek">
Lêer:Flag of German Democratic Republic.svg| <small>3:5</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110110}} Vlag van die Duitse Demokratiese Republiek (1959–1990)<ref>
Lêer:Flag of East Germany - merchant 1959-1973.svg| {{FIAV|historical}} {{FIAV|000100}} 3:5 Handelsvlag (1959–1973)
Lêer:Regimental colours of NVA (East Germany).svg| <small>3:4 </small>{{FIAV|historical}} {{FIAV|001001}} Regimentele kleure van die Nasionale Volksleër
Lyn 489:
Die ou swart-wit-rooi-driekleur van die Duitse Keiserryk word steeds deur monargiste en daardie lede van die Duitse adelikes wat vir die vreedsame herinvoering van ’n Duitse demokratiese monargie pleit gebruik.<ref>{{de}} [http://www.promonarchie.de/ Tuisblad] van die monargistiese organisasie ''Tradition und Leben'' ("Tradisie en lewe").</ref> Hierdie gebruik van die ou vlag is amper heeltemal oorskadu deur sy algemene gebruik deur verregses; aangesien die voorgenoemde verbod van alle Nasionaalsosialiste (Nazi)-simbole (''Hakenkreuz'', die ''Schutzstaffel'' se ''sowilo'', ens.) steeds in die hedendaagse Duitsland kragtens is, is die verregses gedwing om enige Nazi-vlae te vermy en eerder die ou driekleur wat deur die Nazi's in 1935 self verban is te gebruik.<ref name="vlag1935" />
In Duitsland was die gebruik van die vlag en ander nasionale simbole vir die meeste tyd sedert die einde van die Tweede Wêreldoorlog relatief laag — in reaksie op die wydverspreide gebruik van vlae deur die Nazi-party en die Nazi's se nasionalistiese furore.<ref>
Na aanleiding van die vlag van Duitsland se kleure word soms na ’n regeringskoalisie van ’n konserwatiewe (CDU/CSU, swart), ’n sosialistiese of sosiaaldemokratiese (SPD, rooi) en ’n liberale party (FDP, geel) as "Duitsland-koalisie" verwys; ’n soortgelyke koalisie is egter nog nie op federale vlag gevorm nie, net in enkele deelstate. ’n Historiese voorbeeld is die Weimarse koalisie van SPD, Sentrum en DDP (1919/1920 en 1921/1922).
Lyn 503:
<center><gallery align="center" widths="150">
Lêer:Bandera danesos Slesvig Sud.svg| <small>2:3</small> {{FIAV|110000}} Vlag van die [[Dene]] in Sleeswyk-Holstein<ref>{{en}} {{cite web | url = https://fotw.info/flags/de-sh%7Ddk.html | title = Danish Minority in South Schleswig (Germany) | publisher = Flags of the World | accessdate = 16 Desember 2018 }}</ref>
Lêer:Nordfriesischeflagge.svg| <small>3:5</small> {{FIAV|110000}} Vlag van [[Noord-Friesland]] in Sleeswyk-Holstein<ref>
Lêer:Flag of East Frisia.svg| {{FIAV|110000}} Vlag van [[Oos-Friesland]] in Nedersakse<ref>
Lêer:Flag of Sorbs.svg| <small>3:5</small> {{FIAV|110000}} Vlag van die [[Sorbe]] in Brandenburg en Sakse<ref>
Lêer:Flag of the Romani people.svg| <small>3:5</small> {{FIAV|110000}} Vlag van die [[Roma]]<ref>
Lêer:Faux drapeau germano-turc.svg| {{FIAV|defacto}} Vlag van die Duits-Turke
</gallery></center>
Lyn 513:
=== Deelstate van Duitsland ===
{{Hoofartikel|Deelstate van Duitsland}}
Sommige Wes-Duitse deelstate – meestal dié wat uit verskeie individuele lande saamgevoeg is, soos [[Nedersakse]], [[Rynland-Palts]] en [[Saarland]] – het na die Tweede Wêreldoorlog ook swart-rooi-goud as hul kleure gekies, maar altyd in samewerking met die landswapen. Terwyl die vlae van Nedersakse en Saarland die Duitse kleure gebruik, is die kleure van Rynland-Palts van die landswapen ontleen. Daarom is die wapen van Rynland-Palts nie in die sentrum van die vlag nie, maar in die skildhoek. Interessant genoeg word die landsvlae van Nedersakse en Saarland in die twee deelstate se grondwette bepaal,<ref>
<center><gallery align="center" widths="150">
Lêer:Flag of Lower Saxony.svg| <small>2:3</small> {{FIAV|normal}} {{FIAV|110000}} Vlag van [[Nedersakse]] (1951–''hede'')<ref name="Nedersakse" />
Lêer:Flag of Rhineland-Palatinate.svg| <small>2:3</small> {{FIAV|normal}} {{FIAV|110000}} Vlag van [[Rynland-Palts]] (1945–''hede'')<ref name="Rynland-Palts" />
Lêer:Flag of Saarland.svg| <small>3:5</small> {{FIAV|normal}} {{FIAV|110000}} Vlag van [[Saarland]] (1957–''hede'')<ref>
Lêer:Flag of Württemberg-Baden.svg| <small>3:5</small> {{FIAV|historical}} {{FIAV|110000}} Vlag van [[Württemberg-Baden]] (1945–1952)<ref>
</gallery></center>
=== Swart-rooi-goud ===
[[België]], die buurland van Duitsland, gebruik ’n vertikale swart-geel-rooi-driekleur. Hierdie kleure is ontleen van die Hertogdom Brabant (Boergondiese keiserlike sirkel van die Heilige Romeinse Ryk van die Duitse Nasie) se wapen, ’n goue leeu met rooi kloue op ’n swart agtergrond,<ref>
<center><gallery align="center" widths="150">
Lyn 547:
Nes baie ander vlae is vir die ontwerp van die swart-rooi-goue federale vlag heraldiese reëls geïgnoreer. Vervolgens sal twee ''kleure'' nie langs mekaar kan staan nie. Hulle moet deur ’n ''metal'' (geel = goud, wit = silwer) geskei word. Hierdie reël het vir vlae egter slegs beperkte geldigheid en is vandag nie meer belangrik nie.<ref>{{de}} Neubecker, 1977, bl. 86f.</ref>
Op 22 Februarie 1928 het koning Amanullah Khan van [[Afghanistan]] vir vyf dae na Duitsland gereis en [[Berlyn]] en [[München]] besoek. Duitsland het sedert 1919 die Afghaanse regering en mense finansieel, polities en kultureel in feitlik alle gebiede van [[infrastruktuur]], [[tegnologie]] en [[onderwys]] ondersteun. Amanullah Khan is glo deur die vorm en kleur van Duitsland se swart-rooi-goue vlag geïnspireer, want in dieselfde jaar is vir die eerste keer in Afghanistan ’n drie-kleurige vlag met horisontale strepe in swart-rooi-groen bekendgestel. Die landswapen was in wit in die [[vlag van Afghanistan]] se sentrum.<ref>
== Verwysings ==
| |||
.svg){kind=link}