Wentelbaan: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in.
Lyn 7:
In die geosentriese model van die Sonnestelsel is verskeie teorieë geopper om die beweging van die planete op grond van perfekte sfere of [[sirkel]]s te verduidelik, totdat [[Johannes Kepler]] sy drie [[Kepler se wette van planetêre beweging|wette van planetêre beweging]] geformuleer het.
 
Eerstens het hy vasgestel dat die wentelbane van die planete in ons Sonnestelsel [[ellips|ellipties]] is en nie rond soos wat voorheen geglo is nie, en dat die [[Son]] nie in die middel van die wentelbane geleë is nie maar by een [[fokus (meetkunde)|fokus]].<ref name="Kepler's Laws of Planetary Motion">{{cite web |url=http://physics.about.com/od/astronomy/p/keplerlaws.htm |title=Kepler's Laws of Planetary Motion |last=Jones |first=Andrew |publisher=about.com |access-date=1 Junie 2008 |language=en |accessdatearchive-url=2008https://web.archive.org/web/20161118041151/http://physics.about.com/od/astronomy/p/keplerlaws.htm |archive-06date=18 November 2016 |url-status=live|df=dmy-01all}}</ref> Tweedens het hy gevind dat die wentelspoed van elke planeet nie konstant is soos voorheen vermoed is nie, maar dat dit afhang van die planeet se afstand van die Son af. Derdens het Kepler gevind daar bestaan ’n algemene verwantskap tussen die wenteleienskappe van al die planete wat om die Son wentel: die [[derde mag]] van die planete se afstand van die Son af, soos gemeet in [[Astronomiese eenheid|Astronomiese eenhede]] (AE), is eweredig aan die [[kwadraat]] van hul wentelperiode, gemeet in jaar. [[Jupiter (planeet)|Jupiter]] en [[Venus (planeet)|Venus]] is byvoorbeeld onderskeidelik 5,2 en 0,723 AE van die Son af en hul wentelperiode is onderskeidelik 11,86 en 0,615 jaar. Hieruit blyk dat die verhouding vir Jupiter, 5,23/11,862, feitlik gelyk is aan dié vir Venus, 0,7233/0,6152.
 
[[Isaac Newton]] het bewys dat die wentelbane van liggame wat aan swaartekrag onderwerp word, ’n [[keëlsnit]] is. Hy het ook aangedui dat die grootte van twee liggame se wentelbane omgekeerd ewerig is aan hul massa en dat die liggame draai om hul massamiddelpunt. As een liggaam baie swaarder is as die ander, kan die massamiddelpunt benaderd beskou word as die middelpunt van die swaarder liggaam.