Max Theiler: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in.
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in.
 
Lyn 34:
In 1922 is hy by die departement van tropiese medisyne by Harvard aangestel en het hy met navorsing oor die geelkoorsvirus begin. In 1930 het hy 'n aanbod van die internasionale gesondheidsdepartement van die Rockefeller Stigting in [[New York]] aanvaar om te help met die stryd teen [[geelkoors]]. Eers het hy 'n toets ontwerp waardeur dié dele van die wêreld waar geelkoors inheems is, akkuraat afgebaken word.
 
Laastens, in 1937, het hy 'n effektiewe entstof teen geelkoors ontwikkel, na hy in 1930 ontdek het watter virus die siekte veroorsaak. Hierdie entstof was geskik vir [[massaproduksie]] en sedert die uitvinding daarvan is miljoene mense teen geelkoors ingespuit. Ter herkenning van sy briljante werk is die 1951 [[Nobelprys vir Fisiologie of Geneeskunde]] aan Theiler toegeken.<ref>{{cite web |url=https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1951/index.html |title=The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1951 |publisher=Nobelprize.org |access-date=4 Februarie 2018 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180708162939/https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1951/index.html |archive-date=8 Julie 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Hy het ook belangrike navorsing gedoen oor denguekoors, Japannees-enkefalitis en kinderverlamming.
 
Theiler is in 1928 met Lillian Graham getroud en hulle het een dogter gehad. Hy is in 1972 in [[New Haven]], [[Connecticut]], oorlede.