Wes-Indiese nasionale krieketspan: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in. |
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in. |
||
Lyn 69:
}}
Die '''Wes-Indiese nasionale krieketspan''', met die bynaam ''Windies'' of ''Men in Maroon'', is die nasionale [[krieket]]span van [[Wes-Indië]]. Die span staan bekend as die Wes-Indiese Eilande of, in die omgangstaal, die Windies, en is ’n multi-nasionale krieketspan in ’n sportkonfederasie wat 15 hoofsaaklik [[Engels]]sprekende [[Karibiese gebied|Karibiese lande]], [[Britse oorsese gebiede|Britse afhanklikhede]] en nie-Britse afhanklikhede verteenwoordig; in die meeste van hierdie [[eilandnasie]]s is krieket die nasionale sport, hetsy ''[[de facto]]'' of ''[[de jure]]''. Vervolgens gebruik die Wes-Indiese krieketspan nóg een van die lande se volksliedere, nóg een van hul vlae as ’n verteenwoordigende simbool; pleks daarvan gebruik die Wes-Indiese nasionale krieketspan sy eie vlag – dié van die [[Krieket Wes-Indië]] – en himne. In internasionale krieket is daar net twee ander spanne wat meer as een krieketnasie verteenwoordig, hulle is [[Engelse nasionale krieketspan|Engeland]] – vir beide [[Engeland]] en [[Wallis]] – en [[Ierse nasionale krieketspan|Ierland]], vir beide die [[Republiek Ierland]] en [[Noord-Ierland]]. Krieket word in Wes-Indië deur Krieket Wes-Indië geadministreer. Hulle is die enigste volle lid van die [[Internasionale Krieketraad]] (IKR) in die [[Amerikas]]. Wes-Indië is tans (24 Februarie 2020) agtste op die IKR-toetsranglys, negende op die eendagranglys, en tiende op die Twintig20-wêreldranglys.<ref>{{cite web |url=https://www.icc-cricket.com/rankings/mens/team-rankings/test |title=Men's Test Team Rankings |publisher=[[Internasionale Krieketraad]] |date=10 Februarie 2020 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200605042610/https://www.icc-cricket.com/rankings/mens/team-rankings/test |archive-date=5 Junie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref><ref>{{cite web |url=https://www.icc-cricket.com/rankings/mens/team-rankings/odi |title=Men's ODI Team Rankings |publisher=[[Internasionale Krieketraad]] |date=15 Februarie 2020 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200608032315/https://www.icc-cricket.com/rankings/mens/team-rankings/odi |archive-date=8 Junie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref><ref>{{cite web |url=https://www.icc-cricket.com/rankings/mens/team-rankings/t20i |title=Men's T20I Team Rankings |publisher=[[Internasionale Krieketraad]] |date=15 Februarie 2020 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200511002557/https://www.icc-cricket.com/rankings/mens/team-rankings/t20i |archive-date=11 Mei 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
Vanaf die middel-1970’s tot die vroeë 1990’s was die Wes-Indiese span een van die sterkstes ter wêreld in beide [[Toetskrieket|toets]]- en [[Internasionale eendagwedstryd|internasionale eendagkrieket]]. ’n Hele aantal voormalige spelers, beskou as van die beste in die wêreld, is afkomstig van die Wes-Indiese Eilande: Sir Garfield Sobers, Lance Gibbs, George Headley, Brian Lara, Clive Lloyd, Malcolm Marshall, Alvin Kalicharan, Sir Andy Roberts, Rohan Kanhai, Sir Frank Worrell, Sir Clyde Walcott, Sir Everton Weekes, Sir Curtly Ambrose, Michael Holding, Courtney Walsh, Joel Garner, Sir Viv Richards en Sir Wes Hall is almal ingelyf in die IKR se Heldesaal.<ref>{{cite web |url=http://www.catchthespirit.com/hall_of_fame/hall_of_famers.aspx |title=ICC Hall of Fame |publisher=[[Internasionale Krieketraad]] |access-date=23 September 2009 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20090209081021/http://catchthespirit.com/hall_of_fame/hall_of_famers.aspx |archive-date=9 Februarie 2009 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref><ref>{{cite web |url=https://www.icc-cricket.com/hall-of-fame/hall-of-famers |title=Live Cricket Scores & News International Cricket Council |publisher=[[Internasionale Krieketraad]] |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20191225001902/https://www.icc-cricket.com/hall-of-fame/hall-of-famers |archive-date=25 Desember 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
Die Wes-Indiese Eilande het die IKR se [[Krieketwêreldbeker]] twee keer verower (in [[Krieketwêreldbeker 1975|1975]] en [[Krieketwêreldbeker 1979|1979]]), die IKR Twintig20-wêreldbeker eenkeer (in 2012), die IKR Kampioenetrofee een keer (in 2004), en was naaswenners in die o/19-wêreldbekertoernooi (in 2004). Hulle was die eerste krieketspan om die krieketwêreldbekertoernooi twee keer te wen, maar hul rekord is later deur [[Australiese nasionale krieketspan|Australië]] se vier wêreldbekeroorwinnings verbeter en deur [[Indiese nasionale krieketspan|Indië]] in [[Krieketwêreldbeker 2011|2011]] geëwenaar. Wes-Indië is ook die eerste span wat twee agtereenvolgende wêreldbekertoernooie kon wen, dit is sedertdien oortref deur drie agtereenvolgende wêreldbekeroorwinnings deur Australië (in [[Krieketwêreldbeker 1999|1999]], [[Krieketwêreldbeker 2003|2003]] en [[Krieketwêreldbeker 2007|2007]]). Wes-Indië was die eerste span om in drie agtereenvolgende wêreldbekertoernooieindstryde te verskyn (in 1975, 1979 en [[Krieketwêreldbeker 1983|1983]]), sedertdien oortref deur vier agtereenvolgende wêreldbekertoernooieindstrydverskynings deur Australië (in [[Krieketwêreldbeker 1996|1996]], 1999, 2003 en 2007).
Lyn 80:
=== Vroeë toere ===
[[Lêer:Learie Constantine.jpg|duimnael|links|upright|Learie Constantine, wat in die 1920’s en 1930’s toetskrieket gespeel het, was een van die eerste groot Wes-Indiese spelers]]
Soos in ander dele van die wêreld het Britse kolonisasie die spel krieket na Wes-Indië gebring, wat vinnig begin ontwikkel het. Die Wes-Indiese krieketgeskiedenis het in die 1880’s begin, toe ’n verteenwoordigende span saamgestel is om na [[Kanada]] en die [[Verenigde State van Amerika|Verenigde State]] te toer.<ref>{{cite web |url=http://www.canadacricket.com/corantoarchives/news-archive-4-2007.html |title=Canada Cricket online |publisher=Krieket Kanada |date=April 2007 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20160401130223/http://www.canadacricket.com/corantoarchives/news-archive-4-2007.html |archive-date=1 April 2016 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref><ref>{{en}} {{cite book|author=Hilary Beckles|title=The Development of West Indies Cricket, Vol. 2: The Age of Nationalism|publisher=University of the West Indies Press|year=1998|url=https://books.google.de/books?id=2mRjVQ9C9YwC&pg=PA23&lpg=PA23&dq=fyfe+jamaica+cricket&source=web&ots=gYWMZJEP8E&sig=AcfYED0O1grkmVUFPBM9EDNDecA&redir_esc=y#v=onepage&q=fyfe%20jamaica%20cricket&f=false|pages=23|isbn=978-9766400644}}</ref> Die eerste bekende internasionale krieket wat in Wes-Indië gespeel is, was tussen plaaslike spanne, hoofsaaklik bestaande uit wit spelers, en Engelse toeriste – die [[Middlesex]]-speler [[Robert Slade Lucas]] het in 1894–95 met ’n span na Wes-Indië getoer,<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1890S/1894-95/LUCAS-XI_IN_WI/ |title=RS Lucas' XI in West Indies, 1894–95 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20181230042511/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1890S/1894-95/LUCAS-XI_IN_WI/ |archive-date=30 Desember 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> en twee jaar later het [[Arthur Priestley]] ’n span na Barbados, Trinidad, en Jamaika gelei, wat vir die eerste keer ’n "All West Indies"-span ingesluit het, wat die gasheer kon wen.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1890S/1896-97/PRIESTLEY-XI_IN_WI/ |title=AA Priestley's XI in West Indies, Jan-Mar 1896–97 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200224190018/http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1890S/1896-97/PRIESTLEY-XI_IN_WI/ |archive-date=24 Februarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> [[Lord Hawke]] se Engelse span, insluitende verskeie Engelse toetsspelers, het in dieselfde tyd getoer en teen Trinidad, Barbados en Brits-Guiana (nou Guyana) gespeel.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1890S/1896-97/LORD-HAWKES-XI_IN_WI/ |title=Lord Hawke's XI in West Indies, Feb-Apr 1896–97 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200224190027/http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1890S/1896-97/LORD-HAWKES-XI_IN_WI/ |archive-date=24 Februarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> In 1900 het die blanke Trinidadse [[Aucher Warner]], die broer van die toekomstige Engelse kaptein [[Pelham Warner]], ’n toerende span na Engeland gelei, maar nie aan een van die wedstryde op hul toer is eersterangse status toegeken nie.<ref>{{en}} {{cite book|author=Ray Goble en Keith AP Sandiford|title=75 Years of West Indies Cricket 1928–2003|publisher=Hansib Publications Limited|year=2004|pages=88|isbn=1-870518-78-0}}</ref> Twee [[winter]]s later, in 1901–02, het die [[Hampshire]]paaltjiewagter [[Richard Bennett]] se span na Wes-Indië getoer, en drie wedstryde teen ’n span genoem "Wes-Indië" gespeel, wat die gasheer 2–1 gewen het.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1900S/1901-02/BENNETT-XI_IN_WI/ |title=R.A.Bennett's XI in West Indies: Jan–Apr 1902 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20170625112623/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1900S/1901-02/BENNETT-XI_IN_WI/ |archive-date=25 Junie 2017 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> In 1904–05 het Lord Brackley se span na die Karibiese gebied getoer en albei hul wedstryde teen Wes-Indië gewen.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1900S/1904-05/BRACKLEY-XI_IN_WI/ |title=Lord Brackley's XI in West Indies : Jan/Apr 1905 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20170627050209/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1900S/1904-05/BRACKLEY-XI_IN_WI/ |archive-date=27 Junie 2017 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
Die toere na Engeland is in 1906 voortgesit, toe Harold Austin ’n Wes-Indiese span na Engeland gelei het.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1900S/1906/WI_IN_ENG/ |title=Tour Directory – West Indies in England, 1906 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180816232252/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1900S/1906/WI_IN_ENG/ |archive-date=16 Augustus 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Sy span het teen ’n aantal countyspanne gespeel, en in die wedstryd teen ’n "Engeland XI" gelykop gespeel. Hierdie Engelse span het egter net een destydse toetsspeler ingesluit – die paaltjiewagter [[Dick Lilley]] – en hy het nie aan Engeland se onlangse toer na Suid-Afrika in 1905–6 deelgeneem nie. Die Marylebone Krieketklub (MKK), wat die opsig oor alle amptelike Engelse oorsese toere oorgeneem het, het Wes-Indië in 1910–11<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1910S/1910-11/MCC_IN_WI/ |title=MCC in West Indies, 1910–11 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180814173538/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1910S/1910-11/MCC_IN_WI/ |archive-date=14 Augustus 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> en in 1912–13 besoek, maar daar was nie verdere internasionale krieket totdat die Wes-Indiese span in 1923 na Engeland getoer het nie. Dié toer het nie ’n wedstryd teen ’n Engelse span ingesluit nie, maar daar was ’n einde-van-die-seisoen-wedstryd tussen HDG Leveson-Gower se span en ’n virtuele Engelse toetsspan op die [[Scarborough]] krieketfees, wat Leveson-Gower se span met net 4 paaltjies gewen het.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1920S/1923/WI_IN_ENG/ |title=West Indians in England – May–Sep 1923 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190829202439/http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1920S/1923/WI_IN_ENG/ |archive-date=29 Augustus 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> In 1925–26 het die MKK weer na die Wes-Indiese eilande getoer.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1920S/1925-26/MCC_IN_WI/ |title=MCC in West Indies, 1925–26 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180809071554/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1920S/1925-26/MCC_IN_WI/ |archive-date=9 Augustus 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
Die MKK was gretig om krieket in die hele [[Britse Ryk]] te bevorder, en op 31 Mei 1926 het die Wes-Indiese Krieketraad, saam met sy Nieu-Seelandse en Indiese eweknieë, by die Imperiale Krieketkonferensie (IKK) aangesluit, wat voorheen net uit die MKK en verteenwoordigers uit Australië en Suid-Afrika bestaan het.<ref>{{cite web |url=http://www.icc-cricket.com/about/history.html |title=ICC History |publisher=[[Internasionale Krieketraad]] |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20060220172457/http://www.icc-cricket.com/about/history.html |archive-date=20 Februarie 2006 |url-status=dead |df=dmy-all}}</ref> Ná hul toetrede tot die IKK kon Wes-Indië nou amptelike toetswedstryde speel, wat na die belangrikste en vernaamste internasionale krieketwedstryde verwys, en die Wes-Indiese span het op 23 Junie 1928 die vierde span geword wat ’n amptelike toetswedstryd gespeel het, toe hulle teen Engeland op [[Lord’s]] in [[Londen]] te staan gekom het.<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/series/17597/scorecard/62559/england-vs-west-indies-1st-test-west-indies-tour-of-england-1928 |title=1st Test, West Indies tour of England at Lord's, Jun 23–26 1928 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200526201740/https://www.espncricinfo.com/series/17597/scorecard/62559/england-vs-west-indies-1st-test-west-indies-tour-of-england-1928 |archive-date=26 Mei 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Hulle het egter nie onmiddellike behaal geniet nie – die Wes-Indiese span het al drie driedaagse toetse in daardie 1928-toer duidelik verloor, en versuim om 250 lopies in al hul ses beurte aan te teken. Hulle het ook nie daarin geslaag om Engeland onder 350 lopies vas te bind nie en Engeland het dié reeks heeltemal oorheers.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1920S/1928/WI_IN_ENG/ |title=Tour Directory – West Indies in England, 1928 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515204026/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1920S/1928/WI_IN_ENG/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
=== Die vroeë toetse (1930’s en 1940’s) ===
Lyn 91:
[[Lêer:Bill Hunt and Learie Constantine.jpg|duimnael|Die Australiër Bill Hunt gesels met die Wes-Indiër Learie Constantine tydens die 1930–31-toer na Australië]]
[[Lêer:West Indians in Britain during the Second World War SG8615C.jpg|duimnael|Wes-Indiese werknemers gedurende die [[Tweede Wêreldoorlog]] in die [[Verenigde Koninkryk]], waaronder die krieketspeler Learie Constantine]]
Die Wes-Indiese span het in die 1930’s 19 toetse tydens vier reekse teen Engeland en een reeks teen Australië gespeel. Die eerste vier daarvan is teen ’n Engelse span gespeel wat in 1929–30 onder [[Freddie Calthorpe]] getoer het. Gelyktydig het [[Harold Gilligan]] ’n ander Engelse span na Nieu-Seeland aangevoer, waarvolgens die Engelse span in Wes-Indië nie ’n volstoomspan was nie. Die reeks eindig een-elk, en die Wes-Indiese span het op 26 Februarie 1930 hul eerste toetsoorwinning behaal. Die Wes-Indiese [[George Headley]] het die meeste lopies (703) aangeteken en [[Learie Constantine]] die meeste paaltjies (18) geneem.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1920S/1929-30/ENG_IN_WI/ |title=Tour Directory – England in West Indies, 1929–30 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515205824/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1920S/1929-30/ENG_IN_WI/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
Die Wes-Indiese span het in 1930–31 na Australië getoer.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1930S/1930-31/WI_IN_AUS/ |title=West Indies in Australia, 1930–31 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190714104301/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1930S/1930-31/WI_IN_AUS/ |archive-date=14 Julie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Hulle het die toetsreeks met 4–1 verloor. Die vyfde en laaste toets het die een of ander verrassing gesien – die Wes-Indiese span het eerste begin kolf en die eerste drie dae ’n voorsprong van 250 lopies met nog vyf paaltjies oor in hul tweede beurt aangeteken. Hul boulers het ’n groot opskudding behaal, nadat [[Herman Griffith]] vier paaltjies geneem en Wes-Indië met 30 lopies hul eerste oorsese toets gewen het. Toe die span huis toe trek, het hulle ’n goeie indruk onder die Australiese publiek gelaat, alhoewel die span aan die begin verskeie kulturele verskille in die gesig gestaar het – byvoorbeeld het hul gasheer oorspronklik nie besef dat hul [[Rooms-Katolieke Kerk|Rooms-Katolieke]] gaste sou weier om [[gholf]] op Sondae te speel of om by ’n meer ruwe gedrag aan te sluit. Die Wes-Indiese spanne is altyd deur blankes aangevoer, en die toerende span het sewe blankes en elf "inheemse" ingesluit, en die Wes-Indiese Krieketraad het aan hul Australiese eweknie geskryf "dat almal in dieselfde hotelle sal bly". Australië het destyds sy "Wit Australië"-beleid gehad, waarvolgens die Australiese Krieketraad vir die Australiese regering moes verseker dat die nie-blankes Australië na die toer sal verlaat. Toe die Wes-Indiese span in [[Sydney]] aangekom het, is die blankes ’n ander hotel as die swartes gegee. Hulle het protes aangeteken en daarna is aan hul wense voldoen. Die toer was duur en destyds is Australië ook deur die [[Groot Depressie]] geraak.<ref>{{en}} {{cite book|author=Chris Harte en Bernard Whimpress|title=A History of Australian Cricket|isbn=0-233-05130-9}}</ref> Die Wes-Indiese span het vier van hul 14 eersterangse wedstryde gewen en agt verloor.
In 1933 het die Wes-Indiese span weer na Engeland getoer. Hul gasheer het pas teruggekom van hul oorwinning oor Australië in die berugte [[lyfkrieket-reeks]],<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1930S/1932-33/ENG_IN_AUS/ |title=Cricket's darkest hour – Martin Williamson with a brief history of Bodyline |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20191203200709/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1930S/1932-33/ENG_IN_AUS/ |archive-date=3 Desember 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> waar Engeland se aggressiewe boulwerk op die lyf met ’n veld aan die beenkant baie kritiek ontlok het. Engeland het die drie-toetsreeks met driedaagse toetse teen die Wes-Indiese span met 2–0 gewen. Die tweede, onbesliste toets op [[Old Trafford-krieketveld|Old Trafford]], [[Manchester]], het ’n interessante voetnota na die lyfkrieket-reeks geword, toe beide [[Manny Martindale]] en [[Learie Constantine]] lyfballe – vinnige, kort aflewerings direk op die lyf – teen die Engelse geboul het, die enigste keer wat hulle sulke aflewerings in die gesig gestaar het.<ref>{{en}} {{cite book|author=Alan Gibson|title=The Cricket Captains of England|publisher=The Pavilion Library|year=1988|isbn=1-85145-395-4}}</ref> Dié taktiek was egter nie doeltreffend nie, nadat [[Douglas Jardine]], die Engelse kaptein wat vir sy spelers opdrag gegee het om op die manier vir die Australiërs te boul, nie gekantel het nie en hy sy enigste toetshonderdtal, 127 van Engeland se totale 374, aanteken.<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/series/17570/scorecard/62614/england-vs-west-indies-2nd-test-west-indies-tour-of-england-1933 |title=2nd Test, West Indies tour of England at Manchester, Jul 22–25 1933 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200525054304/https://www.espncricinfo.com/series/17570/scorecard/62614/england-vs-west-indies-2nd-test-west-indies-tour-of-england-1933 |archive-date=25 Mei 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
’n Verdere Engelse toer na Wes-Indië het in 1934–35 gevolg.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1930S/1934-35/ENG_IN_WI/ |title=Tour Directory – England in West Indies, 1934–35 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190714083143/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1930S/1934-35/ENG_IN_WI/ |archive-date=14 Julie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Engeland wen die eerste natgereëne toets in Barbados op ’n swak blad met 4 paaltjies, in ’n wedstryd waarin 309 lopies aangeteken is.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1930S/1934-35/ENG_IN_WI/ENG_WI_T1_08-10JAN1935_MR |title=West Indies v England, 1st Test, Bridgetown (4 days), December 1934 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20151103190449/http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1930S/1934-35/ENG_IN_WI/ENG_WI_T1_08-10JAN1935_MR |archive-date=3 November 2015 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref><ref>{{en}} {{cite book|author=Peter Arnold en Peter Wynne-Thomas|title=The Illustrated History of the Test Match|publisher=Sidgwick & Jackson|year=1988|isbn=978-0-283-99618-4}}</ref> Albei spanne het een van hul beurte gesluit verklaar, om hul boulers voordeel uit die swak blad te laat trek. Die tweede toets kon die Wes-Indiese span met 217 lopies wen, en ná ’n gelykop in die derde toets sal die reeks in die laaste wedstryd op Sabinapark in Jamaika beslis word. ’n Massiewe 70 nie uit nie van [[George Headley]] het die Wes-Indiese span met 535 vir 7 laat wen. Ondanks ’n honderdtal deur [[Les Ames]] kon Engeland die afrekening nie vermy nie en het met ’n beurt en 161 lopies verloor – Wes-Indië het sodoende sy eerste toetsreeksoorwinning ingepalm.
Die Wes-Indiese span het in 1939 na Engeland getoer.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1930S/1939/WI_IN_ENG/ |title=Tour Directory – West Indies in England, 1939 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190714102615/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1930S/1939/WI_IN_ENG/ |archive-date=14 Julie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Engeland het die eerste toets op Lord’s maklik met 8 paaltjies gewen, vervolgens ’n natgereëne gelykop in Manchester, en ’n uiteindelike gelykop met ’n hoë telling op [[The Oval (Londen)|The Oval]] in middel-Augustus. Die hoogtepunt vir die Wes-Indiese span was George Headley se honderdtalle in albei beurte tydens die toets op Lord’s. Met die wolke van die [[Tweede Wêreldoorlog]], oënskynlik op die punt om Europa te omhul, is die res van die toer afgelas en die Wes-Indiese span het huis toe getrek.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1940S/1947-48/ENG_IN_WI/ |title=Tour Directory – England in West Indies, 1947–48 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190104030326/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1940S/1947-48/ENG_IN_WI/ |archive-date=4 Januarie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Hulle sou tot op 21 Januarie 1948 nie meer verdere toetse speel nie; die eerste toets ná die oorlog eindig teen die Engelse span onbeslis.<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/series/17505/scorecard/62681/west-indies-vs-england-1st-test-england-tour-of-west-indies-1947-48 |title=Scorecard, 1st Test: West Indies v England at Bridgetown, Jan 21–26 1948 |work=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20120612162642/http://content-www.cricinfo.com/westindies/engine/match/62681.html |archive-date=12 Junie 2012 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Die tweede toets was ook gelykop, en beide [[George Carew]] en [[Andy Ganteaume]] kon honderdtalle aanteken. Ganteaume is toe laat val, en eindig met ’n toetsgemiddelde van 112 – die hoogste in die toetsgeskiedenis.<ref>{{cite web |url=http://www.espncricinfo.com/westindies/content/player/51874.html |title=Andy Ganteaume |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200429130935/https://www.espncricinfo.com/westindies/content/player/51874.html |archive-date=29 April 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Die Wes-Indiese span het die laaste twee toetse van die reeks gewen, nadat hulle minder as 100 lopies gejaag het, en die reeks met 2–0 beklink, hul eerste oorsese reeksoorwinning.
In 1948 het die Wes-Indiese span na die pas onafhanklike [[Indiese nasionale krieketspan|Indië]] vir die eerste keer in ’n vyf-toetsreeks getoer. Dié toer het ’n nie-toetstoer na [[Pakistanse nasionale krieketspan|Pakistan]] voorafgegaan,<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1940S/1948-49/WI_IN_PAK/ |title=West Indies in Pakistan, 1948–49 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515204036/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1940S/1948-49/WI_IN_PAK/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> en is deur ’n soortgelyke toer na [[Sri Lanka nasionale krieketspan|Ceylon]] opgevolg.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1940S/1948-49/WI_IN_CEYLON/ |title=West Indies in Ceylon : Feb 1949 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200224190018/http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1940S/1948-49/WI_IN_CEYLON/ |archive-date=24 Februarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Ná drie onbesliste toetse met hoë tellings teen Indië, het die Wes-Indiese span die vierde toets met ’n beurt klaargemaak, voordat in ’n vyfde, naelbyter toets die Indiese span net ses lopies – met twee paaltjies oor – vir ’n oorwinning moes aanteken, maar nadat die tyd uitgeloop het, kon Wes-Indië die reeks met 1–0 beklink. Vanaf sy honderdtal in die reeks teen Engeland kon [[Everton Weekes]] ’n rekord van aangetekende honderdtalle in vyf agtereenvolgende toetsbeurte aanteken.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1940S/1948-49/WI_IN_IND/ |title=West Indies in India : Nov 1948/Feb 1949 (5 TESTS) |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515193700/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1940S/1948-49/WI_IN_IND/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
=== Die naoorlogse tydperk (1950’s) ===
[[Lêer:Weekes Worrell Walcott.jpg|duimnael|Die drie Wes-Indiese krieketspeler Frank Worrell, Everton Weekes en Clyde Walcott tydens die 1951-52-toer na Australië]]
In 1950 is ’n verdere toer na Engeland onderneem, en dié reeks het die opkoms van die Wes-Indiese draaiduet, [[Sonny Ramadhin]] en [[Alf Valentine]], gesien. Engeland het die eerste toets met 202 lopies gewen, maar Valentine en Ramadhin se boulwerk sou die reeks vir die besoekers laat beklink. In die tweede toets het die Wes-Indiese span 326 aangeteken, danksy 106 van [[Allan Rae]] voordat Valentine (4 vir 48) en Ramadhin (5 vir 66) Engeland in die eerste beurt laat kantel het. ’n Reuse 168 deur [[Clyde Walcott]] het vir Engeland ’n teoretiese teiken van 601 opgestel. Ramadhin se 6 vir 86 en Valentine se 3 vir 79 het die gasheer op ’n 274 beperk. Die draaiduet het 12 paaltjies geneem, [[Frank Worrell]] het 261 en [[Everton Weekes]] 129 aangeteken, toe die Wes-Indiese span in die derde toets met 10 paaltjies weghardloop, in die vierde toets het Valentine en Ramadhin altesaam 14 paaltjies geneem en beide Rae en Worrell het honderdtalle aangeteken, waarvolgens Engeland met ’n beurt verslaan is. Die Wes-Indiese span kon die reeks met 3–1 beklink.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1950/WI_IN_ENG/ |title=Tour Directory – West Indies in England, 1950 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190305201001/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1950/WI_IN_ENG/ |archive-date=5 Maart 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
In 1951–1952 het die Wes-Indiese span na Australië getoer. In die eerste toets is hulle naelskraaps met drie paaltjies verslaan, terwyl die twee draaiers hul prestasie oënskynlik kon voortsit met twaalf paaltjies tussen hulle. Die tweede toets het met sewe paaltjies verloor gegaan, toe Australië op Wes-Indië se 362 en 290 met 567 (insluitende honderdtalle deur beide [[Lindsay Hassett]] en [[Keith Miller]]) en 137 vir 2 antwoord. Ná 6 paaltjies deur Worrell in die derde toets het Australië met net 82 verloor, en die Wes-Indiese span sal uiteindelik met ses paaltjies wen om sodoende terug te trek na 2–1 in die reeks. In die vierde toets het die Wes-Indiese span naelskraaps verloor. Worrell, wat met ’n beseerde hand gekolf het, het 108 aangeteken en die Wes-Indiese span 272 laat bereik, voordat Australië met 216 kon antwoord. 203 van Wes-Indië het vir Australië ’n teiken van 260 opgestel. 5 paaltjies van Valentine het gehelp om die Aussies op 222 vir 9 vas te bind; hulle moes 38 lopies met een oorblywende paaltjie aanteken. Hulle het egter nie daarin geslag nie, nadat deur ’n uitstekende loofwerk tussen die paaltjies deur die Australiese [[Bill Johnston]] en [[Doug Ring]] Wes-Indië beide sy kalmte en die wedstryd laat verloor het. In die vyfde toets het drie kolfbeurte ineengestort, nadat Australië (116 en 377) Wes-Indië (78 en 213) met 202 lopies verslaan en die reeks sodoende 4–1 beklink.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1951-52/WI_IN_AUS/ |title=West Indies in Australia : Nov 1951/Jan 1952 (5 TESTS) |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190801213852/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1951-52/WI_IN_AUS/ |archive-date=1 Augustus 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Die Wes-Indiese span het toe na Nieu-Seeland getoer. In die eerste toetsontmoeting tussen albei spanne kon die toeriste ’n oorwinning met vyf paaltjies aanteken. In die tweede en laaste toets het [[Allan Rae]] 99, [[Jeffrey Stollmeyer]] 152, [[Frank Worrell]] 100 en [[Clyde Walcott]] 115 aangeteken en sodoende die Wes-Indiese span na 546 vir 6 geneem. Daar was egter nie genoeg tyd om die opposisie twee keer uit te boul nie, en die gasheer het 160 aangeteken en hulle is opgevolg met 17 vir 1 toe die stompe getrek is, waarvolgens die Wes-Indiese span as reekswenners geëindig het.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1951-52/WI_IN_NZ/ |title=Tour Directory – West Indies in New Zealand, 1951–52 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515193705/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1951-52/WI_IN_NZ/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
Die Indiese span het aan die begin van 1953 kom besoek.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1952-53/IND_IN_WI/ |title=Tour Directory – India in West Indies, 1952–53 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515193710/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1952-53/IND_IN_WI/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Die Wes-Indiese span kon die tweede van die vyf toetse wen, en al die ander toetse het onbeslis geëindig. Die hoogtepunt van hierdie reeks was [[Frank Worrell]] se 237 in die vyfde toets, en al die drie Wes-Indiese kolwers kon honderdtalle aanteken, waardeur Wes-Indië dié reeks met 1–0 beklink het. [[Len Hutton]] het ’n MKK-span (Engeland) in 1953–1954 na die eilande gelei. [[Sonny Ramadhin]] het weer vir Wes-Indië uitgeblink en 23 paaltjies geneem (geen ander Wes-Indiese speler kon meer as 8 paaltjies neem nie), en Walcott se 698 lopies was meer as 200 hoër as die naasbeste Wes-Indiese kolwer, Everton Weekes, s’n. Die vyf-toetsreeks het onbeslis 2–elk geëindig.
Australië het Wes-Indië in 1954–1955 besoek en die reeks beklink.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1953-54/ENG_IN_WI/ |title=Tour Directory – England in West Indies, 1953–54 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190513032512/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1953-54/ENG_IN_WI/ |archive-date=13 Mei 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Nadat die Aussies 515 in die eerste beurt van die eerste toets aangeteken het, het die Wes-Indiese span met 9 paaltjies afgegaan. Daarna was Wes-Indië se 382 in die skadu van die 600 vir 9 wat deur die toeriste aangeteken is en die tweede toets het onbeslis geëindig. In ’n laetelling derde toets het Australië (257 en 133 vir 2) die gasheer (182 en 207) met 8 paaltjies verslaan. Nadat Australië 668 in die vierde toets aangeteken het, was die reeks vir Wes-Indië verlore, alhoewel ’n dubbele honderdtal deur die kaptein [[Denis Atkinson]] en ’n wêreldrekordvennootskap om die sewende paaltjie Wes-Indië 510 laat aanteken en die vierde toets sodoende onbeslis laat eindig. In die vyfde toets het Wes-Indië die loot gewen en verkies om eerste te kolf. Walcott se 155 was die hoogste telling van hul 357. Die Australiërs het toe gekolf en gekolf, altesaam in 245.4 beurte in die sesdaagse toets, en hulle kon 758 vir 8 aangeteken, nadat vyf spelers honderdtalle aangeteken het. 319 in Wes-Indië se tweede beurt het hulle in die toets met ’n beurt en 82 lopies laat verloor, en met drie wedstryde teenoor nil in die reeks. Walcott het rekorde opgestel nadat hy vyf honderdtalle aangeteken het, en twee keer honderdtalle in beide beurte van ’n wedstryd. ’n Vier-toetsreeks deur Nieu-Seeland het in in Februarie 1956 gevolg.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1955-56/WI_IN_NZ/ |title=Tour Directory – West Indies in New Zealand, 1955–56 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190412123917/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1955-56/WI_IN_NZ/ |archive-date=12 April 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Ná twee oorwinnings met ’n beurt en een met 9 paaltjies, is die Windies in die vierde toets deur die Kiwis verras, nadat Nieu-Seeland hulle met 145 en 77 klop om sodoende hul eerste toetsoorwinning in hul 45ste toets kon aanteken.
[[John Goddard]] het in 1957 die Wes-Indiese span vir ’n vyf-toetsreeks na Engeland aangevoer, maar dit het met 3–0 verlore gegaan, en Engeland het die beter een van die twee onbesliste toetse gehad.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1957/WI_IN_ENG/ |title=Tour Directory – West Indies in England, 1957 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190411190019/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1957/WI_IN_ENG/ |archive-date=11 April 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> [[Gerry Alexander]] het in 1957–1958 ’n span aangevoer wat Pakistan 3-1 kon klop.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1957-58/PAK_IN_WI/ |title=Pakistan in West Indies, 1957–58 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515204046/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1957-58/PAK_IN_WI/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> In hierdie reeks kon [[Garry Sobers]] in Jamaika 365 nie uit nie aanteken, die destyds hoogste telling in toetskrieket. Alexander het die Wes-Indiese span ook na ’n reeksoorwinning met 3–0 in ’n vyf-toetsreeks in Indië,<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1958-59/WI_IN_IND/ |title=West Indies in India, 1958–59 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190115120737/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1958-59/WI_IN_IND/ |archive-date=15 Januarie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> en ’n 2–1-nederlaag teen Pakistan in ’n drie-toetsreeks in die volgende winter geneem.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1958-59/WI_IN_PAK/ |title=Tour Directory – West Indies in Pakistan, 1958–59 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190115114102/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1958-59/WI_IN_PAK/ |archive-date=15 Januarie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> In 1959–1960 het Wes-Indië onder sy kapteinskap 1–0 in ’n vyf-toetsreeks tuis teen Engeland afgegaan.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1950S/1959-60/ENG_IN_WI/ |title=Tour Directory – England in West Indies, 1959–60 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180515193725/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1950S/1959-60/ENG_IN_WI/ |archive-date=15 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
=== ’n Tydperk van gemengde resultate (1960’s) ===
Lyn 120:
Ondanks die feit dat Wes-Indië ’n streek is waar blankes ’n minderheid vorm, is die Wes-Indiese span tot in 1960 net deur blanke kapteins aangevoer, hoewel dit meer ’n sosiale as ’n rassistiese diskriminasie was. Regdeur die 1950’s het die sosiale teoretikus [[C.L.R. James]], die toenemend politieke voormalige krieketspeler [[Learie Constantine]] en ander vir ’n swart kaptein gepleit.<ref>{{en}} {{cite book|author=Jack Williams|title=Cricket and Race|pages=11, 37, 49, 135|isbn=1-85973-309-3}}</ref> Constantine self het vir [[Jackie Grant]] in die veld teen Engeland tydens die 1937–38-toer ingestaan,<ref>{{en}} {{cite book |last=Howat |first=Gerald |title=Learie Constantine |year=1976 |publisher=Readers Union Limited |location=Newton Abbot |pages=109–10 |isbn=0-04-920043-7}} (Book Club-uitgawe. Vir die eerste keer in 1975 in Londen uitgegee, 1975. Allen & Unwin.)</ref> en [[George Headley]] het die Wes-Indiese span in die eerste toets teen Engeland in 1947–48 aangevoer, nadat die benoemde blanke kaptein, [[John Goddard]], beseer was. Geen swart speler is egter as kaptein vir ’n hele toetsreeks benoem nie, totdat [[Frank Worrell]] Wes-Indië in hul 1960–61-toer na Australië aangevoer het. Gedurende sy drie jaar as kaptein het Worrell ’n klomp talentvolle, maar rou krieketspelers in waarskynlik die beste span ter wêreld omgeskep.
In 1960 was Australië die beste span ter wêreld, maar op ’n pad ondertoe, terwyl Wes-Indië op pad boontoe was. Toe albei spanne in 1960 ontmoet het, was hulle amper gelykop.<ref>{{cite web |url=http://abc.net.au/calypso/history.htm |title=Calypso Summer |publisher=ABC |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20051123210505/http://abc.net.au/calypso/history.htm |archive-date=23 November 2005 |url-status=dead |df=dmy-all}}</ref><ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1960S/1960-61/WI_IN_AUS/ |title=West Indies in Australia, 1960–61 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20181212175810/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1960S/1960-61/WI_IN_AUS/ |archive-date=12 Desember 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Die uitslag was ’n reeks wat as een van die beste in die krieketgeskiedenis beskou word. Die eerste toets op die [[The Gabba-krieketveld|Brisbane-krieketveld]] was die eerste wat gelykop geëindig het, wat in krieket beteken dat die span wat laaste gekolf het met dieselfde puntestand as hul teenstanders uitgeskakel is. Die spanne het die volgende twee toetse gedeel. In die vierde het Australië se laaste paartjie [[Ken Mackay]] en [[Lindsay Kline]] tydens die laaste 100 minute gespeel en ’n gelykop behaal, terwyl Australië die laaste toets en die reeks met twee paaltjies kon wen. Een van die toetse is deur ’n rekordskare van 90 800 bygewoon.<ref>{{cite web |url=http://www.mcg.org.au/content/document/00000079-src.pdf |title=Highest attendance at the M.C.G. for cricket |publisher=[[Melbourne-krieketveld]] |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20050630190405/http://www.mcg.org.au/content/document/00000079-src.pdf |archive-date=30 Junie 2005 |url-status=dead |df=dmy-all}}</ref> Worrell se span was so indrukwekkend dat na dié toetsreeks ’n nuwe trofee tussen die twee spanne geskep is en na die Wes-Indiese kaptein genoem is: Die Frank Worrell-trofee.
Wes-Indië kon Indië die volgende jaar 5–0 tuis verslaan,<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1960S/1961-62/IND_IN_WI/ |title=Tour Directory – India in West Indies, 1961–62 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190416183737/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1960S/1961-62/IND_IN_WI/ |archive-date=16 April 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> en in 1963 kon hulle Engeland met 3–1 verslaan.<ref>{{cite web |url=http://static.espncricinfo.com/db/ARCHIVE/1960S/1963/WI_IN_ENG/ |title=Tour Directory – West Indies in England, 1963 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190130023757/http://static.espncricinfo.com:80/db/ARCHIVE/1960S/1963/WI_IN_ENG/ |archive-date=30 Januarie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Die toets op Lord’s tydens dié reeks het ’n beroemde eindpunt gesien. In die twee oorblywende aflewerings het Engeland ses lopies vir ’n oorwinning benodig, en Wes-Indië een paaltjie. Die Engelse kolwer was [[Colin Cowdrey]], wat sy linkerarm weens ’n fraktuur vroeër die dag in ’n hangverband gehad het.<ref>{{cite web |url=http://www.espncricinfo.com/england/content/player/10846.html |title=Colin Cowdrey |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20191207181149/http://www.espncricinfo.com:80/england/content/player/10846.html |archive-date=7 Desember 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> [[David Allen]] het die twee laaste balle egter veilig gespeel en die wedstryd in ’n gelykop laat eindig. Worrell het ná die einde van die reeks as kaptein bedank. Die Wes-Indiese Krieketraad het [[Garry Sobers]] as sy opvolger benoem.
Worrell het egter as spanbestuurder gedien toe Wes-Indië Australië in 1964–65 gehuisves het. Die wedstryde is hoogs geveg, met beskuldigings rondom [[Charlie Griffith]] se aksie (hy is van balgooiery, wat volgens die krieketreëls verbode is, beskuldig) en opslaggevegte. Die Wes-Indiese span kon dié reeks 2–1 beklink en is vervolgens as die nieamptelike wêreldkampioen beskou. Sobers was nie so goed in die spanbestuur soos Worrell nie en daar het binnekort krake opgedaag. Dikwels het sy individuele uitmuntendheid die verskil tussen oorwinning en nederlaag gemaak. Regdeur die 1960’s is die Wes-Indiese boulwerk deur [[Wes Hall]], Griffith, [[Lance Gibbs]] en Sobers self aangevoer. Beide Hall en Griffith het verbleik en toe aan die einde van dié dekade afgedank, maar Wes-Indië kon tot in die middel-1970’n nie opvolgers vind nie.
Lyn 138:
Wes-Indië het die eerste [[Krieketwêreldbeker 1975|Krieketwêreldbeker]] in Engeland gewen, nadat hulle Australië in die eindstryd op Lord’s verslaan het. In 1975–76 het hulle na Australië getoer, maar het met 1–5 in die ses-toetsreeks verloor, en hulle kon daarna Indië tuis met 2–1 in ’n vier-toetsreeks in dieselfde winter verslaan. In Australië het die snelbouler [[Michael Holding]] sy eerste verskyning gemaak. Beide [[Colin Croft]] en [[Joel Garner]] het hul debuut die volgende jaar gemaak, en [[Malcolm Marshall]] twee jaar later. In die volgende vier jaar het Wes-Indië ’n kwaliteitsboulspan saamgestel wat nog selde voorheen gesien is. In die toer na Indië het [[Vivian Richards]] sy debuut gemaak, glo die fynste Wes-Indiese kolwer nog, en [[Gordon Greenidge]], wat by die sterk kolfspan aangesluit het, wat alreeds uit [[Alvin Kallicharran]] en die aanvangskolwer [[Roy Fredericks]], bykomende tot Rowe en Lloyd bestaan het. Hierdie spelers het die kern van die span gevorm wat tot aan die begin van die 1990’s as wêreldkampioen in toetskrieket beskou is.
Vervolgens het die Wes-Indiese span in 1976 na Engeland getoer.<ref>{{cite web |url=http://www.espncricinfo.com/wisdenalmanack/content/story/153475.html |title=West Indies in England, 1976 |publisher=ESPNcricinfo |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200224190020/http://www.espncricinfo.com/wisdenalmanack/content/story/153475.html |archive-date=24 Februarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> In ’n televisie-onderhoud voor die reeks het die Engelse kaptein [[Tony Greig]] opgemerk dat die Wes-Indiese span onder druk swak vaar en dat "ons hulle sal laat gril". Hierdie opmerking, veral omdat dit deur ’n [[Suid-Afrika]]ans-gebore speler was, het ’n rou senuwee van die Wes-Indiërs geraak. Regdeur die reeks was die Engelse kolwers onderworpe aan ’n baie vyandige boulwerk. Nadat die eerste twee toetse gelykop geëindig het, het Wes-Indië die volgende drie gewen. Van die Wes-Indiese span se baie hele het Richards met 829 lopies in vier toetse uitgeblink. Hy slaan 232 op Trent Bridge en 291 op The Oval. Greenidge het drie honderdtalle aangeteken, waarvan twee op die moeilike paaltjie van Old Trafford. Roberts en Holding het 55 paaltjies tussen hulle gedeel, Holding se 8 vir 92 en 6 vir 57 op die nuttelose paaltjie op The Oval was ’n uitstekende poging.
Wes-Indië kon in 1976–77 ’n tuisreeks teen ’n moeilike Pakistanse span wen. Enkele maande later het die Wêreldreekskrieketskandaal opgedaag. Die meeste van die Wes-Indiese spelers het kontrakte onderteken met die Australiese televisiemagnaat [[Kerry Packer]], wat besig was om sy eie internasionale kriekettoernooi van stapel te stuur. Die Australiese span, wat die volgende jaar na Wes-Indië getoer het, het geen van Packer se spelers ingesluit nie. Die Wes-Indiese Krieketraad het ’n volstoomspan op die veld gestuur met die redenasie dat geen Wes-Indiese speler geweier het om te speel nie, maar geskille het ontstaan rakende betaling en die keuse van sekere spelers. Voor die derde toets het Lloyd as kaptein bedank. Binne twee dae het al die ander Wes-Indiese spelers hulself onttrek. [[Alvin Kallicharran]] het die span in die oorblywende toetse van dié reeks aangevoer, en Windies kon met 3-1 wen.
Lyn 170:
Te midde van hierdie geskille het Wes-Indië die [[Krieketwêreldbeker 2007]] aangebied, die eerste in die Amerikas. Die gasheer kon die groepfase maklik wen, maar is in die volgende rondte ná net twee oorwinnings uitgeskakel.
In 2009 het ’n nuwe geskil ontstaan toe baie seniorspelers besluit het om nie aan kwessies rakende betaling en kontrak saam te werk nie. Die Wes-Indiese Krieketraad het ’n tweede span saamgestel wat aan die reeks teen Bangladesj en die Kampioenetrofee deelgeneem het.<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/story/_/id/22771824/ |title=WICB-WIPA peace talks fail |publisher=ESPNcricinfo |date=2 September 2009 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200124204305/https://www.espncricinfo.com/story/_/id/22771824/ |archive-date=24 Januarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> In 2012 het die IKR besluit om hierdie jarelange geskil op te los.<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/story/_/id/22290733/west-indies-news-icc-fica-mediate-west-indies-dispute |title=ICC and FICA to mediate in West Indies dispute |publisher=ESPNcricinfo |date=9 Junie 2012 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200124203139/https://www.espncricinfo.com/story/_/id/22290733/west-indies-news-icc-fica-mediate-west-indies-dispute |archive-date=24 Januarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
In 2014 het nog ’n dispuut tussen die WIKR en die Wes-Indiese Spelersvereniging (WIPA) daartoe gelei dat die span se Indiese toer ingekort is. Die twispunt was ’n uitgerekte betalingstruktuur.<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/story/_/id/21375161/west-indies-pull-india-tour |title=West Indies pull out of India tour |publisher=ESPNcricinfo |date=17 Oktober 2014 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200111120332/https://www.espncricinfo.com/story/_/id/21375161/west-indies-pull-india-tour |archive-date=11 Januarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
In 2015 het spelers hulself nie vir toetse beskikbaar gestel nie, en met Jason Holder wat die rol van kapteinskap betree het, is hulle met groot wantroue tussen veteraanboulers en Holder en die administrasie en keurders teëgekom. As gevolg hiervan het Wes-Indië tussen 1995 en 2015 21 wedstryde met ’n beurt verloor; vanaf 1966 tot 1995 het die span nooit meer as vier wedstryde met ’n beurt verloor nie.<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/story/_/id/20425960/batsmen-drag-west-indies-new-low |title=Batsmen drag West Indies to new low |publisher=ESPNcricinfo |date=12 Desember 2015 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200124203051/https://www.espncricinfo.com/story/_/id/20425960/batsmen-drag-west-indies-new-low |archive-date=24 Januarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
=== Terugkoms na bo/Opkoms as ’n T20-krag ===
Lyn 182:
Tydens die [[Krieketwêreldbeker 2011]] het Wes-Indië net weens sy beter lopietempo as Bangladesj s’n tot die kwarteindstryd gevorder, maar is deur Pakistan vinnig uitgeskakel.
Tydens die T20-wêreldbeker 2012 in Sri Lanka het Wes-Indië Australië in die halfeindstryd uitgeskakel en toe die gasheer met 32 lopies verslaan om sodoende hul derde IKR-wêreldbeker en hul eerste sedert Richards, Holding en Lloyd se oorwinning tydens die Krieketwêreldbeker 1979 te wen. Tydens die T20-wêreldbeker 2016 het hulle die gasheer Indië in die halfeindstryd ná ’n suksesvolle lopiejaag verslaan en hulle is nog by hul hotel deur beide plaaslike en reisende ondersteuners toegejuig<ref>
Tydens die [[Krieketwêreldbeker 2015]] het Wes-Indië weer volgens ’n beter lopietempo bo Ierland tot die kwarteindstryd gevorder, en is duidelik deur Nieu-Seeland verslaan.
Lyn 192:
== Vlag en himne ==
[[Lêer:WestIndiesCricketFlagPre1999.svg|duimnael|links|Die Windies-vlag wat tot in 1999 gebruik is]]
Die meeste krieketspelende nasies gebruik hul eie nasionale vlae tydens internasionale krieketwedstryde. Aangesien die Wes-Indiese krieketspan ’n verskeidenheid onafhanklike lande en afhanklike gebiede verteenwoordig, gebruik hulle nie ’n nasionale vlag nie. Die Wes-Indiese Krieketraad gebruik derhalwe ’n embleem met ’n palmboom en krieketstompe op ’n klein sonnige eiland. Dié embleem, op ’n maroen agtergrond, vorm die Wes-Indiese vlag. Die agtergrond het soms ’n wit baan bo ’n groen baan, wat deur ’n maroen baan verdeel word, wat horisontaal deur die middel van die agtergrond loop.<ref>{{cite web |url=https://fotw.info/flags/int@wicb.html |title=West Indies Cricket Board |publisher=Flags of the World |date=21 Desember 2013 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200216220009/https://fotw.info/flags/int@wicb.html |archive-date=16 Februarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Voor 1999 het die WIKR ’n soortgelyke embleem met ’n koolpalm op ’n eiland gebruik, maar daar was nie stompe nie en pleks van die son is die [[Jagter (sterrebeeld)|sterrebeeld Jagter]] uitgebeeld. Dit is in 1923 ontwerp deur Sir Algernon Aspinall, die destydse sekretaris van die Wes-Indiese Komitee.<ref>{{en}} {{cite journal |url=https://books.google.de/books?id=OVgjAQAAIAAJ&q=west+indies+cricket+team+orion&dq=west+indies+cricket+team+orion&hl=en&sa=X&redir_esc=y |title= Badge of the West Indian Cricket Team now in England|author=Royal Colonial Institute |date=1923 |journal=United Empire |publisher=Pitman and Sons Ltd. |volume=14 |page=350 |accessdate=24 Februarie 2020}}</ref> Teen dieselfde tyd in die 1920’s was die voorgestelde leuse vir die Wes-Indiese span ''Nec curat Orion leones'', afgelei van ’n aanhaling deur [[Horatius]], waarvolgens Orion, simbolies vir die Wes-Indiese XI, nie skrik vir die leeus [van Engelse krieket] nie.<ref>{{en}} {{cite book |last=Aspinall |first=Sir Algernon|title=The Handbook of the British West Indies, British Guiana and British Honduras |year=1929 |publisher=West India Committee |location=Londen |pages=90 |isbn=0-85474-000-7 }}</ref>
Tydens IKR-toernooie word ''Rally Round the West Indies'' deur David Rudder as die span se himne gebruik.
Lyn 204:
Tydens Wêreldkrieketreekse word gekleurde truie gedra. Die oorspronklike Wes-Indiese trui was pienk en is later na maroen verander om met hul toetspette ooreen te stem. Grys is ook as ’n tweede kleur gebruik. In sommige gevalle was grys die hoofkleur bo die tradisionele maroen. Sommige truie het groen, geel of wit as aksentkleure gebruik.
Vorige truiverskaffers was Joma (2015–2018),<ref>{{cite web |url=https://www.joma-sport.com/news/joma-enters-cricket-market-sponsoring-west-indies |title=Joma enters cricket market sponsoring West Indies |publisher=Joma |date=20 Februarie 2005 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20160402045114/http://www.joma-sport.com/news/joma-enters-cricket-market-sponsoring-west-indies |archive-date=2 April 2016 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Woodworm (2008–2015),<ref>{{cite web |url=https://www.sports-insight.co.uk/news/woodworm-sponsors-west-indies-cricket-team |title=Woodworm sponsors West Indies cricket team |publisher=sports insight |date=16 Februarie 2011 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190711144714/https://www.sports-insight.co.uk/news/woodworm-sponsors-west-indies-cricket-team |archive-date=11 Julie 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref><ref>
Voormalige borge was Digicel (2005–2018),<ref>{{cite web |url=https://www.hindustantimes.com/cricket/cricket-west-indies-digicel-end-sponsorship-agreement/story-6L3cUOePZFja6CLkYAjulI.html |title=Cricket West Indies, Digicel end sponsorship agreement |publisher=Hindustani Times |date=30 Mei 2018 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20180531040749/https://www.hindustantimes.com/cricket/cricket-west-indies-digicel-end-sponsorship-agreement/story-6L3cUOePZFja6CLkYAjulI.html |archive-date=31 Mei 2018 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> [[KFC]] (2006–2009),<ref>{{en}} {{cite web|url=https://zeenews.india.com/sports/laras-men-have-kentucky-fried-chicken-for-champions-trophy_326979.html|title=Lara's men have Kentucky Fried Chicken for Champions Trophy|publisher=Zeenews|date=4 Oktober 2006|accessdate=24 Februarie 2020}}</ref> Cable & Wireless (2000–2004),<ref>{{cite web |url=https://www.telegraph.co.uk/sport/columnists/scyldberry/2355946/Sponsors-finger-West-Indies.html |title=Sponsors finger West Indies |publisher=The Telegraph |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20160706213513/http://www.telegraph.co.uk/sport/columnists/scyldberry/2355946/Sponsors-finger-West-Indies.html |archive-date=6 Julie 2016 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Carib Beer (1999–2001)<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.landofsixpeoples.com/news301/nc3012111.htm |title=WICB and Carib Beer announce sponsorship |publisher=Land of six peoples |date=21 Januarie 2003 |accessdate=24 Februarie 2020 |archive-url=https://web.archive.org/web/20060514224019/http://www.landofsixpeoples.com/news301/nc3012111.htm |archive-date=14 Mei 2006 |url-status=live }}</ref> en Kingfisher (1996–1999).<ref>{{cite web |url=https://www.espncricinfo.com/story/_/id/23267658/ |title=West Indies Cricket Board at loggerheads with sponsor |publisher=ESPNcricinfo |date=9 Januarie 1998 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20200216220013/https://www.espncricinfo.com/story/_/id/23267658/ |archive-date=16 Februarie 2020 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref><ref>
== Tuisstadions ==
Lyn 230:
Nes ander vername krieketnasies soos Australië, Bangladesj, Engeland, Ierland, Indië, Nieu-Seeland, Pakistan, Sri Lanka, Suid-Afrika en Zimbabwe beskik Wes-Indië oor geen amptelike tuisstadion vir sy nasionale span nie. Die Windies span vir hul krieketwedstryde eerder ’n verskeidenheid stadions dwarsdeur Wes-Indië in.
Wes-Indië het in 2007 die eerste krieketwêreldbekertoernooi in die Amerikas aangebied. Dit is volgens die Internasionale Krieketraad se rotasiebeleid aan Wes-Indië toegeken. Oorspronklik het die [[Bahamas]], [[Bermuda]] en die [[Verenigde State van Amerika|Verenigde State]] deel gevorm van die Wes-Indiese eilande se bod vir die Krieketwêreldbeker 2007.<ref>{{cite news |url=http://www.espncricinfo.com/ci/content/story/140649.html |title=Three days to go for ICC Cricket World Cup 2007 bids |publisher=ESPNcricinfo |date=4 Mei 2004 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190531210006/http://www.espncricinfo.com/ci/content/story/140649.html |archive-date=31 Mei 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Dié toernooi is egter aan die Wes-Indiese [[eilandnasie]]s [[Antigua en Barbuda]], [[Barbados]], [[Guyana]], [[Grenada]], [[Jamaika]], [[St. Kitts en Nevis]], [[St. Lucia]], [[St. Vincent en die Grenadine]] en [[Trinidad en Tobago]] toegeken.<ref>{{cite news |url=http://www.espncricinfo.com/westindies/content/story/138760.html |title=Barbados to host World Cup final in 2007 |publisher=ESPNcricinfo |date=14 Julie 2004 |access-date=24 Februarie 2020 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20190531210017/http://www.espncricinfo.com/westindies/content/story/138760.html |archive-date=31 Mei 2019 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
== Lidlande en afhanklikhede ==
| |||