Ysterhout: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in. |
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in. |
||
Lyn 17:
Een van die drie subspesies is [[endemies (ekologie)|endemies]] aan Suid-Afrika en op die [[SANBI-rooilys]] is aldrie as ''veilig'' (LC) gelys:
{|
|''O.c. capensis'' L.<ref>{{
|-
|''O.c. enervis'' (Harv. ex C.H.Wright) I.Verd.<ref>{{
|-
|''O.c. macrocarpa'' (C.H.Wirght) I.Verd.<ref>{{
|}
Die ''Kleinysterhout'' is die endemiese subspesie ''O.c. capensis''. Die subspesie ''O.c. macrocarpa'' is so genoem vanweë sy vrugte wat amper tweemaal so groot is as die ander s'n. (Grieks: "makro" beteken groot en "karpon" is vrug). Die ''macrocarpa''-vrug is ongeveer 15–20 cm lank en lyk amper net soos die Kalamata-[[olyf|olywe]]. Die ysterhoutboom se hout is baie hard en swaar en nie maklik om te bewerk nie, maar dit is ook baie duursaam. Die [[digtheid]] kan 1,49 [g/cm3] bereik en dit wil sê dat ysterhout in water sal sink. Die hoë digtheid maak die hout minder aantreklik vir meubels ensomeer as byvoorbeeld stinkhout of geelhout. Die genus ''Olea'' se bome kan gewoonlik baie oud word. Leeftye van 2000-3000 is geen uitsondering nie en ook die ysterhout groei stadig. Dit duur reeds meer as 'n eeu om volwassenheid te bereik.<ref>{{cite web |url=http://pza.sanbi.org/olea-capensis |title=pza.sanbi |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20170810142638/http://pza.sanbi.org:80/olea-capensis |archive-date=10 Augustus 2017 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref>
== Galery ==
| |||