Einstein-Szilárd-brief: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) →Aflewering: bywerk |
Sobaka (besprekings | bydraes) →Oorsprong: verwysings |
||
Lyn 2:
== Oorsprong ==
Otto Hahn en Fritz Strassmann het die ontdekking van uraansplyting in die uitgawe van ''Die Naturwissenschaften'' op 6 Januarie 1939 gerapporteer, en Lise Meitner het dit as [[kernsplyting]] in die uitgawe van ''Nature'' op 11 Februarie 1939 geïdentifiseer. Dit het intense belangstelling onder fisici veroorsaak. Die Deense fisikus [[Niels Bohr]] het die nuus na die Verenigde State gebring, en die VSA het op 26 Januarie 1939 die Vyfde Washington-konferensie oor teoretiese fisika met [[Enrico Fermi]] geopen. Die resultate is vinnig bevestig deur eksperimentele fisici, veral Fermi en John R. Dunning by die Universiteit van Columbia.{{sfn|Hewlett|Anderson|1962|pp=10–13}}
Die Hongaarse fisikus Leó Szilárd het destyds in die Verenigde State gebly en het besef dat die [[neutron]]gedrewe splyting van swaar atome gebruik kan word om 'n kern[[kettingreaksie]] te skep wat groot hoeveelhede energie kan oplewer vir elektriese kragopwekking of atoombomme. Hy het in 1933 vir die eerste keer so 'n idee geformuleer toe hy [[Ernest Rutherford]] se afkeurende opmerkings oor die moontlikheid vir die opwekking van krag uit die eksperiment van sy span in 1932 om protone te gebruik om [[litium]] te verdeel, gelees het Szilárd kon egter nie 'n neutrongedrewe kettingreaksie met neutronryke ligte atome bereik nie. In teorie, as die aantal sekondêre neutrone wat geproduseer word in 'n neutrongedrewe kettingreaksie groter was as een, dan kan elke sodanige reaksie veelvuldige addisionele reaksies ontlok, wat 'n eksponensieel toenemende aantal reaksies tot gevolg sal hê.{{sfn|Lanouette|Silard|1992|pp=132–136}}
Szilárd werk saam met Fermi om 'n [[kernreaktor]] van natuurlike [[uraan]] aan die Universiteit van Columbia te bou, waar George B. Pegram aan die hoof van die fisika-afdeling was. Daar was onenigheid oor of die splyting veroorsaak word deur uraan-235, wat minder as een persent van die natuurlike uraan uitmaak, of die meer volop uraan-238-isotoop, soos deur Fermi beweer. Fermi en Szilárd het 'n reeks eksperimente uitgevoer en tot die gevolgtrekking gekom dat 'n kettingreaksie in natuurlike uraan moontlik sou wees as hulle 'n geskikte neutronmoderator kon vind. Hulle het gevind dat die [[waterstof]]atome in [[water]] die neutrone vertraag, maar geneig was om hulle vas te vang. Szilárd het daarna voorgestel om [[koolstof]] as moderator te gebruik. Hulle het dan groot hoeveelhede koolstof en uraan benodig om 'n reaktor te skep. Szilárd was oortuig daarvan dat hulle sou slaag as hulle die materiaal sou kry.
| |||