Wysiging soos op 21:06, 25 Julie 2020 wysig BurgertB (besprekings \| bydraes) Administrateurs 65 307 edits No edit summary ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 21:16, 25 Julie 2020 wysig maak ongedaan Voyageur (besprekings \| bydraes) 117 852 edits k →‎Bewind Etiket: 2017-bronwysiging Nuwer wysiging →
Lyn 42: Constantius was nie gewillig om Magnentius as medeheerser te aanvaar nie en het ’n burgeroorlog teen hom gevoer. Hy het hom in 351 en 353 verslaan. Magnentius het daarna selfmoord gepleeg en Constantius het as die enigste heerser van die Romeinse Ryk oorgebly. In 351 het Constantius sy neef [[Constantius Gallus]] tot die ondergeskikte rang van caesar opgehef om in die ooste te heers, maar het hom drie jaar later laat teregstel nadat hy verslae gekry het oor sy gewelddadige en korrupte persoonlikheid. In 355 het Constantius sy laaste oorlewende neef, Gallus se jonger halfbroer, [[Julianus]], tot caesar verhef. Constantius was ’n [[Arianisme\|~~Ariese~~Ariaanse Christen]], het heidene laat vervolg en diskriminerende wette teen [[Jode]] uitgevaardig. Sy militêre veldtogte teen die Germane was suksesvol. Die oorlog teen die Sassanidiese Ryk, wat sedert 350 in felheid afgeneem het, het in 359 opnuut opgevlam en in 360 het Constantius na die ooste gereis om stabiliteit te herstel ná die verlies van verskeie grensforte. Julianus het egter in dieselfde jaar die titel augustus opgeëis. Nadat Constantius Julianus nie kon oorreed om daarvan af te sien nie, het oorlog tussen die twee uitgebreek. Geen veldslag het egter plaasgevind nie, want Constantius het siek geword en is op 3 November 361 in Mopsuestia aan koors dood. Hy het Julianus voor sy dood as sy regmatige opvolger aangewys. ==Verwysings==

Constantius II: Verskil tussen weergawes