Wysiging soos op 13:19, 4 Augustus 2020 wysig BurgertB (besprekings \| bydraes) Administrateurs 65 303 edits k Burgert Behr het bladsy Exodus na Eksodus (uittog) geskuif: Verkeerde spelling ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 13:23, 4 Augustus 2020 wysig maak ongedaan BurgertB (besprekings \| bydraes) Administrateurs 65 303 edits eksodus Nuwer wysiging →
Lyn 1: : ''Hierdie artikel handel oor die oorsprongsmite van die Israeliete. Vir die tweede boek van die Tora en die Ou Testament, sien [[Eksodus]].'' In die verhaal van die '''~~exodus~~eksodus''', oftewel die uittog van die [[Israeliete]] uit [[Egipte]], word die neerslag gevind van 'n geskiedkundige gebeurtenis wat waarskynlik in die eerste helfte van die [[13de eeu v.C.]] plaasgevind het. Die verhaal vertel van [[God]] se opdrag aan [[Moses]] om die Israeliete, wat in [[slawerny]] in [[Antieke Egipte\|Egipte]] verkeer het, te bevry. Hoewel die Egiptiese koning (die [[Farao]]) aanvanklik daarteen gekant was om die Israeliete te laat gaan, het hy uiteindelik ingestem nadat [[Plae van Egipte\|tien plae]] Egipte getref het. Nadat die Joodse volk Egipte verlaat het, het hulle die woestyn binnegetrek, waar hulle op die berg [[Sinai]] die [[Tien Gebooie]] (of die Mosaïese Wet) van God ontvang het. Die uittog is een van die kerngebeure in die Joodse tradisie en geskiedenis, en word deur hulle op die Pesach (Joodse [[paasfees]]) gevier. Die verhaal van die uittog van die Joodse volk uit Egipte, wat in die tweede [[Bybel]]boek, [[Eksodus (Bybel)\|Eksodus]], beskryf word, begin met 'n uiteensetting van die toestand van slawerny waarin die Jode na die dood van Josef in Egipte verkeer het. Josef was een van die seuns van [[Jakob]], en is deur sy afgunstige broers as slaaf verkoop, waarna hy na Egipte geneem is. Uit vrees vir die potensiële mag van die steeds groeiende Israelitiese gemeenskap, het die Farao, die Egiptiese koning, die Jode swaar [[slawe]]-arbeid laat verrig. Toe dit blyk dat hierdie maatreëls nie doeltreffend genoeg was nie, het die Farao opdrag gegee dat alle pasgebore Joodse seuntjies doodgemaak moet word. In hulle nood het "die kinders van Israel gesug en geweeklaag vanweë die slawerny en hulle geroep om hulp het opgeklim tot God" (Ex. 2:23). God se antwoord was die roeping van Moses. Moses het as baba aan die lewe gebly nadat sy moeder, Jogebed, hom in 'n mandjie van gevlegte biesies tussen die riete aan die kant van die [[Nylrivier]] versteek het. Daar is hy deur 'n Egiptiese prinses, 'n dogter van Farao, aangetref, wat haar oor hom ontferm het. In die Sinaiwoestyn by die berg van God, Horeb, het God hom aan Moses geopenbaar. Moses het die opdrag gekry om na die Farao te gaan en die Joodse volk uit Egipte te lei. Moses het hom as onbevoeg beskou om die opdrag uit te voer, maar sy besware is deur God van die hand gewys. Vergesel van sy broer [[Aäron]] het hy voor die Farao verskyn, en God se bevele aan hom oorgedra. Die gevolg was rampspoedig: Farao het nie net geweier om die Joodse volk te laat gaan nie, maar die toestand van slawerny waarin hulle verkeer het, vererger.

Eksodus (uittog): Verskil tussen weergawes