Planete anderkant Neptunus: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Besig |
Besig |
||
Lyn 84:
In 1988 het A.A. Jackson en R.M. Killen die stabiliteit van Pluto se baanresonansie met Neptunus bestudeer deur toets-"Planeet X'e" met wisselende massas en afstande van Pluto in modelle te gebruik. Pluto en Neptunus se wentelbane is in ’n 3:2-resonansie, wat voorkom dat die twee planete bots of selfs naby mekaar kom. Daar is bevind die hipotetiese voorwerp moet ’n massa van meer as 5 aardmassas hê om die resonansie te versteur en dat ’n groot verskeidenheid voorwerpe anderkant Pluto kan voorkom sonder dat die resonansie versteur word. Vier toetswentelbane van ’n trans-Pluto-planeet is vir 4 miljoen jaar vooruit getoets om te bepaal watter uitwerking dit op die resonansie tussen Pluto en Neptunus sou hê. Daar is bevind planete anderkant Pluto met ’n massa van 0,1 en 1 aardmassas, in wentelbane by onderskeidelik 48,3 en 75,5 AE, versteur nie die 3:2-resonansie nie. Toetsplanete van 5 aardmassas en [[Ellips|halflengteasse]] van 52,5 en 62,5 AE versteur wel die resonansie oor 4 miljoen jaar.<ref>{{cite journal|title= Planet X and the stability of resonances in the Neptune-Pluto system|author= A. A. Jackson|author2= R. M. Killen|last-author-amp= yes |journal= Monthly Notices of the Royal Astronomical Society|volume= 235 |issue= 2|date=1988|pages = 593–601 |bibcode=1988MNRAS.235..593J |doi=10.1093/mnras/235.2.593|doi-access= free}}</ref>
===Planeet X verkeerd bewys===
Harrington is in Januarie 1993 oorlede sonder dat hy Planeet X gevind het.<ref name="croswell66">Croswell (1997), p. 66.</ref> Ses maande tevore het E. Myles Standish data van [[Voyager 2|Voyager 2]] se verbyvlug van Neptunus in 1989 – wat die planeet se massa afgeskaal het met 0,5%, omtrent soveel soos Mars se massa<ref name="croswell66" /> – gebruik om die swaartekraginvloed op Uranus te herbereken.<ref>{{cite journal |title= Planet X – No dynamical evidence in the optical observations |author=Myles Standish |date= 1992-07-16 |bibcode=1993AJ....105.2000S |journal=Astronomical Journal |volume= 105|pages=200–2006|issue= 5 |doi=10.1086/116575}}</ref> Toe Neptunus se aangepaste massa gebruik is in die berekenings, het die onreëlmatighede in Uranus se wentelbaan, en daarmee saam die behoefte aan ’n Planeet X, verdwyn.<ref name="standage"/>
Daar is geen afwykings in die bane van enige [[Ruimtetuig|ruimtetuie]] soos [[Pioneer 10]] en 11 of [[Voyager 1]] en 2 wat toegeskryf kan word aan die swaartekraginvloed van ’n groot, onontdekte voorwerp in die buitenste Sonnestelsel nie.<ref>Littman (1990), p. 204.</ref> Vandag stem die meeste sterrekundiges saam dat Planeet X, soos Lowell dit gedefinieer het, nie bestaan nie.<ref>{{cite book|title=The Neptune File|author=Tom Standage|publisher=Penguin|date=2000|isbn=978-0-8027-1363-6|page=[https://archive.org/details/neptunefilestory00stan/page/168 168]|url-access=registration|url=https://archive.org/details/neptunefilestory00stan/page/168}}</ref>
==Verwysings==
| |||