Slawiese tale: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 59:
Die drie hooftakke – Oos-, Wes- en Suid-Slawies – het waarskynlik teen die middel van die 1ste eeu n.C. uit Oerslawies begin ontwikkel. Die uitbreiding van Slawiese groepe en taalkontak met ander volke het die ontstaan van 'n verskeidenheid Slawiese tale en dialekte bevorder.
 
Die Slawe het lank vir die [[Grieke]] en [[Romeine]] onbekend gebly. Van die 4de eeu het daar 'n uitbreiding na die weste plaasgevind. Die Slawe is in die 9de eeu vanuit die [[Bisantynse Ryk]] deur [[Cyrillus en Methodius]] gekersten. [[Oud-Bulgaars]] ([[Ou Kerkslawies]] (soms ook ''Oudslawies'', ''Oudbulgaars'' of ''Oudmasedonies'' genoem) het die taal van die [[Oosters-Ortodokse Kerk]] geword. Vanaf die 11de–12de eeu het daar 'n [[geografie]]se variasie ontstaan. Kerkslawies het vir lank as skryftaal gedien.
 
Die Oos-Slawiese en die Suid-Slawiese tale, behalwe [[Sloweens]], [[Kroaties]] en [[Bosnies]] word met die [[Cyrilliese alfabet]] geskryf. Die Wes-Slawiese tale gebruik, onder die invloed van die [[Rooms-Katolieke Kerk]], die [[Latynse alfabet]].