Rhodesië: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Etiket: 2017-bronwysiging
Voyageur (besprekings | bydraes)
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 59:
Die nuwe bewind in Salisbury het homself as 'n Britse voorpos van die Europese beskawing in Afrika beskou; hul pligte as Britse onderdane het Rhodesiërs nagekom deur Elizabeth II van die Verenigde Koninkryk tot Koningin van Rhodesië uit te roep. Die koningin het, in lyn met die amptelike Britse beleid, geweier om die titel te aanvaar. Haar amptelike verteenwoordiger, die Rhodesiese goewerneur-generaal Sir Humphrey Gibbs wat sy amp sedert 1959 beklee het, het die eensydige onafhanklikheidsverklaring verwerp en 'n vergeefse poging onderneem om die Rhodesiese regering onder premier Ian Smith te ontslaan, het vervolgens geen aktiewe rol meer in die land se politieke lewe gespeel nie. Ian Smith het verkies om sy eie staatshoof as verteenwoordiger van die koningin te benoem - die visepremier en minister van buitelandse sake, Clifford Dupont, wat die amptelike titel ''Officer Administering the Government'' gedra het.
 
Alhoewel geen enkele staat Rhodesië se onafhanklikheid amptelik erken het nie, kon die bewind in Salisbury op twee buurlande steun wat in noue politieke, ekonomiese en militêre samewerking belang gestel het - Suid-Afrika en die destydse koloniale moondheid [[Portugal]] (wat [[Mosambiek]] geadministreer het).
 
== Bevolkingsamestelling ==