Heidelberg-konsentrasiekamp: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
|||
Lyn 22:
Teen die einde van Januarie 1902 het die hoofsuperintendent van die Transvaalse kampe gemeld dat bevrore vleis so ver moontlik aan al die kampe voorsien word “... ''and is greatly appreciated by the inmates of our camps”''. Hy moes desondanks in dieselfde asem toegee dat as gevolg van vervoermoeilikhede “... ''the delivery of this meat is uncertain and irregular at present”''.
ʼn Saak wat mens opval as jy die rantsoenskale wat tot einde 1901 bestaan het bestudeer, is dat geen spesiale voedsel vir kinders voorsien is nie. Klein en groot het presies dieselfde voedsel ontvang. Daarom het die kinders weggekwyn. Nog die militêre nog die siviele owerhede het hulle egter oor die toestand verknies; dit was eers as gevolg van daadwerklike onthullings van [[Emily Hobhouse]], die gade van die militêre goewerneur Maxwell, dr. Kendal Franks en uiteindelik die Dameskomitee dat die Britse regering tot die besef gekom het dat die kampe, veral sover dit die kindertjies betref, niks minder as “moordkampe” was nie.
== Onderwys in die kampe ==
Lyn 34:
== Bronne ==
* Otto, J.C. 2015. ''Die konsentrasiekampe''. Protea: Pretoria
* Pakenham, T. 1979. ''Die Boereoorlog''. Jonathan Ball Uitgewers: Johannesburg▼
{{Normdata}}
▲Pakenham, T. 1979. ''Die Boereoorlog''. Jonathan Ball Uitgewers: Johannesburg
| |||