Ed. Hoornik: Verskil tussen weergawes

Reeds voor die [[Tweede Wêreldoorlog|oorlog]] waarsku Hoornik teen die opkoms van die [[Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty]], onder meer met die gedig ''Pogrom'', met die slotreël ''het is maar tien uur sporen naar Berlijn'' (1939; ''Steenen''). Hoornik weier om as literêre-resensent van die ''Algemeen Handelsblad'' tydens die besettingstydperk sensuur toe te pas. (hy werk en skryf onder direkte leiding van die [[Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty|nasionaal-sosialistiese]] letterkundige en joernalis Chris de Graaff) Hy het egter 'n gesin met kinders gehad waaraan hy moes dink, en derhalwe het hy gevoel het dit onvanpas en ongeleë sou wees om ontslag te vra. Gedurende die loop van 1942 onderduik hy die Tweede Wêreldoorlog en pogings om hom sover te kry om tot die oorlogspoging by te dra. Sy werk word derhalwe verbied. Op 19 Augustus 1943 word Hoornik saam met sy vrou, die uitgewer Bert Bakker en vriende gearresteer tydens 'n fees ter geleentheid van die verskyning van die onwettig en verbanne digbundel ''Tweespalt''.

 

Ed Hoornik word na Kamp Vught gestuur en vandaar op 26 Mei 1944 na die konsentrasiekamp Dachau, waar hy op 29 April 1945 deur die Amerikaanse magte bevry word. Dachau het egter 'n blywende stempel op hom afgedruk: ''Banger word ik voor mijn eigen wezen, Dachau schoof een raster voor mijn ziel'' (''Ex Tenebris'') en ''wie daarin opgenomen is geweest, zal de dood tot zijn dood met zich meedragen''. In 1968 word die roman ''De overlevende'' gepubliseer wat die trauma van die kampervaring as tema het.