Eriekanaal: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 10:
Die kanaal, met sy voltooiing die tweede langste ter wêreld ná die Groot Kanaal in China, het grootliks bygedra tot die ekonomiese ontwikkeling van die deelstaat New York, sy gelyknamige hawemetropool en die Verenigde State. Terwyl dit die binneland in die weste ontsluit het vir handel en die vestiging van setlaars, het dit tegelykertyd New York se status as belangrikste handelsmetropool in die Verenigde State bevestig. Duisende werkers het die deelstaat New York binnegestroom om werk te vind by die kanaalprojek, vir ander weer sou dit 'n belangrike deurgangsroete op pad na hul nuwe tuiste wees.
 
Dele van die kanaal loop parallel met die Mohawkrivier wat weens onvoorspelbare waterpeile nie geskik was vir bootvervoer nie. Ook was die rivierstroming te sterk vir perde om vragbote rivierop te trek. Die oorspronklike trekpadkanaal, waarop bote deur perde getrek is, is in 1917 vir goed gesluit en in die volgende jaar deur 'n nuwe vragbootkanaal (die ''New York State Barge Canal'', tans bekend as ''New York State Canal System'') vervang waardeur die bootkapasiteit van 260 tot 2 000 ton verhoog is. Ander kanale is by die stelsel ingesluit, riviere en mere met steenkoolgedrewe hidrouliese baggerbote gekanaliseer en die kanaalnetwerk verder uitgebrei, terwyl sommige seksies van die oorspronklike kanaal gesluit is. Baggerbote, wat enige hindernis vir die kanaalroete uit die weg kon ruim, was desytydsdestyds so duur dat hulle sewe dae per week en 24 uur per dag in bedryf was - die enigste manier waarop hulle winsgewend bedryf kon word.
 
Uiteindelik het die kanaal met die koms van spoorweë en in die 20ste eeu met die bou van die Sint Laurens-waterweg sy ekonomiese belangrikheid algaande verloor, ofskoon daar goedere soos [[sement]], [[hout]], [[steenkool]], [[ruolie]] en ander massavragte was wat deur spoorwegmaatskappye dikwels nie graag gehanteer is nie en sodoende steeds per vragboot op die kanaal vervoer is. Ook het die deelstaat New York as eienaar van die kanaalstelsel moeite gedoen om die bedrywighede van spoorwegmaatskappye as mededingers in die vervoerbedryf deur wetgewing te beperk - 'n voorneme wat, gegewe die ekonomiese mag en belangrikheid van spoorwegondernemings op nasionale vlak, tot mislukking gedoem was.