Frederik I (Barbarossa): Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
Huis van Welfe |
||
Lyn 44:
| issue-link=#Issue
| issue-pipe=more...
| house = [[Huis van
| father = [[Frederik II, Hertog van Swabe]]
| mother = [[Judith van Bavaria, Hertogin van Swabe|Judith van Bavaria]]
Lyn 60:
'''Frederik I''' ({{lang-de|Friedrich I.}}, {{lang-it|Federico I}}; 1122 – 10 Junie 1190), ook bekend as '''Frederik Barbarossa''' ({{lang-it|Federico Barbarossa}}), was vanaf 2 Januarie 1155 tot sy dood op 10 Junie 1190 die [[Keiser van die Heilige Romeinse Ryk]]. Hy was op 4 Maart 1152 by [[Frankfurt am Main|Frankfurt]] verkies as die Koning van Duitsland en op 9 Maart 1152 in [[Agen]] bekroon. Hy was op 24 April 1155 in [[Pavia]] as die Koning van Italië bekroon en op 18 Junie 1155 as Keiser deur [[Pous Adrianus IV]] in [[Rome]]. Twee jaar later het die term ''sacrum'' ([[Latyn]]) ("heilig") vir die eerste keer in verband met sy ryk verskyn. <ref>Peter Moraw, ''Heiliges Reich'', in: ''Lexikon des Mittelalters'', Munich & Zurich: Artemis 1977–1999, vol. 4, bls. 2025–28.</ref> Hy was later, op 30 Junie 1178, formeel by [[Arles]] as Koning van Boergondië gekroon. Hy was ''Barbarossa'' ([[Italiaans]]) genoem deur die noordelike Italiaanse stede welke hy gepoog het om te beheer: Barbarossa beteken "rooibaard" in [[Italiaans]];<ref>{{harvp|Iba, Johnson|2015|p=29}}</ref> in [[Duits]] was hy bekend as ''Keiser Rotbart'', wat dieselfde betekenis dra.
Voor sy keiserlike verkiesing, was Frederik die Hertog van [[Swabe]] (1147–1152, synde as Frederik III). Hy was die seun van Frederik II, Hertog van Swabe van die [[Huis van
Geskiedkundiges beskou Frederik I as die Heilige Romeinse Ryk se grootste middeleeuse keisers. Hy het karakteristieke gehad wat hom byna bomenslik aan sy teenstanders laat voorkom het. Sy langlewendheid, ambisie, buitengewone vaardighede as dit by organisasie kom, sy skerpsinnigheid op die oorlogsveld en sy politiese skerpsinnigheid het hom as byna bomenslik laat voorkom. Sy bydrae tot die samelewing en kultuur van Sentraal-Europa sluit die hervestiging van die ''[[Corpus Juris Civilis]]'' (Latyn), oftewel die Romeinse opperheerskappy van die reg, in, wat as teenvoeter vir die pouslike mag gedien het wat die Duitse state sedert die beëindiging van die Inhuldigings-kontroversie gedomineer het.
|