Muur van Hadrianus: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 10:
Die '''Muur van Hadrianus''' is 'n antieke [[Romeinse Ryk|Romeinse]] grens- en verdedigingslinie in [[Noord-Engeland]] wat oor 'n afstand van 73 myl (118 km) strek en die [[landengte]] tussen die Solway Firth, 'n mondingsgebied aan die [[Ierse See]], ooswaarts tot die oewers van die River Tyne naby [[Newcastle upon Tyne|Newcastle]] en die [[Noordsee]] deurkruis. Die muur - die grootste bekende Romeinse artefak (alhoewel sowat 90 persent van die oorspronklike bogrondse strukture vandag nie meer sigbaar is nie) - is tussen 122 en 128/30 n.C. tydens die regentskap van keiser [[Hadrianus]] as die Romeinse Ryk se mees noordelike grenslyn gebou om die Romeinse provinsie [[Britannia (provinsie)|Britannia]] teen aanvalle van [[Pikte]], Skotte en Attacotti uit die noorde te beskerm.
Die grootste deel van Romeinse magte, wat destyds op die eiland gestasioneer was, was by die projek betrokke - na ramings sowat 10 000 of meer soldate. Langs die muur het forte (sogenaamde ''castellae'' of grenskastele), wagtorings en nedersettings ontstaan. Monumente, wat ter herdenking van die bouwerk opgerig is, noem in hul inskripsies die Britse legioene ''II Augusta'', ''XX Valeria Victrix'' en ''VI Victrix'' as boumeesters. Tradisioneel het die bou van paaie en brûe, versterkings en geboue binne hierdie forte binne die verantwoordelikheid van die Romeinse leër geval. So was daar in sy geledere bekwame vaklui wat die argitektoniese ontwerpe sowel as die opmeting, messel- en timmerwerk kon behartig.<ref>Hodgson (2017), bl. 46</ref>
Meer onlangse navorsing dui daarop dat Romeinse grensversterkings nie noodsaaklik beperk was tot hul funksie as verdedigingswalle nie, maar dat hulle grenslyne in 'n meer moderne betekenis was. So het Romeine wél ekonomiese betrekkinge met bewoners noord van die muur gehandhaaf - 'n grenswal is dus benodig om die bewegings van mense en goedere oorkant die grens te reguleer en beheer.<ref>Hodgson (2017), bl. 20</ref>
| |||