Jacques Jasmin: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Geskep deur die bladsy "Jacques Jasmin" te vertaal
 
No edit summary
Lyn 1:
{{Inligtingskas Persoon
 
| naam = Jacques Jasmin
{{Inligtingskas Outeur}}'''Jansemin''' (gebore as '''Jacques Boé''' en ook bekend as '''Jasmin''' in Frans) (16 Maart 1798 - 4 Oktober 1864) was 'n [[Oksitaans|Oksitaanse]] [[digter]].
| beeld = Jacques Boé, dit Jasmin.jpg
| beeldonderskrif =
| geboortenaam = Jacques Boé
| geboortedatum = {{geboortedatum|1798|3|16|}}
| geboorteplek =
| sterfdatum = {{sterfdatum en ouderdom|1864|10|4|1798|3|16|}}
| sterfplek =
| beroep = [[Digter]]<!--
| taal = [[Oksitaans]]
| nasionaliteit = Frans
| genre = digkuns-->
| huweliksmaat =
| kinders =
| familie =
| pryse =
| handtekening =
| jare_aktief =
| webwerf =
}}
{{Inligtingskas Outeur}}'''Jansemin''' (gebore as '''Jacques Boé'''. en ookOok bekend asonder die [[skuilnaam]] van '''JasminJansemin''' en in [[Frans]] as '''Jasmin''') ([[16 Maart]] [[1798]] - [[4 Oktober]] [[1864]]) was 'n Franse [[Oksitaans|Oksitaansedigter]] wat in [[digterOksitaans]] gedig het.
 
== Lewe ==
Hy is gebore in [[Agen]] met die familienaam Boé. Sy vader was 'n kleremaker, maar het tog 'n aanleg vir poësie gehadgetoon waten tydens kermisse en soortgelyke byeenkomste gesing of opgesêvoordragte hetgelewer; Jacques, wat hom oorvele die algemeenkere vergesel het, was dus vroeg vertroud met die rol van die [[digter]]. Op 16-jarige leeftyd het hy werk gekry by 'n haarkapper en daarna 'n soortgelyke onderneming op die Gravier by [[Agen]] begin.
 
In 1825 publiseer hy sy eerste bundel ''Papillotos'' ( ''krulpapiere''), wat gedigte in [[Frans]] bevat ('n taal wat hy met 'n sekere mate van beheersing gebruik), en in die bekende Agen-variëteit van die [[Oksitaans|Oksitaanse taal]], die gewilde spraakstyl van die werkersklasse waarin hy later literêre sou triomfeer. Sy invloed in die rehabilitasie van sy eie dialek vir literêre doeleindes is veral uitgeoefen in die openbare voordragte van sy gedigte wat hy gegee het. Sy digterlike geskenk, sowel as sy vloeiende stem en vloeibaarheid het hom uitstekend gepas vir hierdie dubbele rol van troebadoer en jongleur . In 1835 het hy sy "Blinde meisie van Castel-Cuill" in [[Bordeaux]] voorgedra en in 1836 in [[Toulouse]] en 'n entoesiastiese ontvangs in albei hierdie belangrike stede gekry. Die meeste van sy openbare voordragte is vir welwillende doeleindes gegee, en die opbrengs het bygedra tot die herstel van die kerk in Vergt en ander goeie doelwitte.
 
 
In 1825 publiseer hy sy eerste bundel getiteld ''Papillotos'' ( ''krulpapiere''), wat gedigte in [[Frans]] bevat ('n taal wat hy met 'n sekere mate van beheersing gebruik), enasook in die bekende Agen-variëteit van die [[Oksitaans|Oksitaanse taal]] bevat, te wete die gewilde spraakstyl van die werkersklasse, waarin hy later literêre sou triomfeer. Sy invloed in die rehabilitasie van sy eie dialek vir literêre doeleindes is veral uitgeoefen in die openbare voordragte van sy gedigte wat hy gegee het. Sy digterlike geskenk, sowel as sy vloeiende stem en vloeibaarheid het hom uitstekend gepas vir hierdie dubbele rol van troebadoer en jongleur . In 1835 het hy sy "Blinde meisie van Castel-Cuill" in [[Bordeaux]] voorgedra enasook in 1836 in [[Toulouse]] en 'n entoesiastiese ontvangs in albei hierdie belangrike stede gekry. Die meeste van sy openbare voordragte is vir welwillende doeleindes gegee,gelewer. enDie die opbrengsopbrengste het o.a. bygedra tot die herstel van die kerk in Vergt en ander goeie doelwitte.
Jansemin was nie 'n produktiewe skrywer nie, en ten spyte van sy voortvarende aard, het hy lank aan een gedig gewerk en daarna gestreef om te verseker dat hy elke gevoel sy natuurlikste en helderste uitdrukking gee.
 
Jansemin was nie 'n produktiewe skrywer nie, en ten spyte van sy voortvarende aard, het hy lank aan een gedig gewerk en daarna gestreef om te verseker dat hy aan elke gevoel sy natuurlikste en helderste uitdrukking gee.
In 1852 word Jansemin se werke bekroon deur die [[Académie française|Académie Française]], en 'n pensioen word aan hom toegeken. Die medalje wat by die geleentheid geslaan is, het die opskrif: ''Au poète moral et populaire''. Hy ontvang die titel ''Maistre es Jeu'' van die Akademie van [[Toulouse]]; 'n onderskeiding word slegs toegeken word aan roemryke skrywers. [[Pous Pius IX]] het vir hom die kentekens van 'n ridder van Sint [[Pous Gregorius I|Gregorius die Grote]] gestuur, en hy is 'n chevalier van die [[Erelegioen|Légion d'honneur]] gemaak .
 
In 1852 word Jansemin se werke bekroon deur die [[Académie française|Académie Française]], en word 'n pensioen word aan hom toegeken. Die medalje wat by die geleentheid geslaan is, hetbevat die opskrif: ''Au poète moral et populaire''. Hy ontvang die titel ''Maistre es Jeu'' van die Akademie van [[Toulouse]]; 'n onderskeiding wordwat slegs toegeken word aan roemryke [[skrywers]]. [[Pous Pius IX]] het vir hom die kentekens van 'n ridder van Sint [[Pous Gregorius I|Gregorius die Grote]] gestuur, en hy is 'n chevalierridder van die [[Erelegioen|Légion d'honneur]] gemaak .
Hy het die laaste jare van sy lewe op 'n klein landgoed deurgebring wat hy naby Agen gekoop het en ''Papillotos genoem het'', en wat hy beskryf in 'Ma Bigno'. Alhoewel hy genooi is om sy geboortestad te verteenwoordig, het hy geweier om dit te doen en in stede hiervan die plesier en ontspanning van 'n plattelandse lewe geniet; en geoordeel dat hy nie werklik 'n aanneemlike kandidaat vir verkiesings was nie. Hy sterf in 1864, en sy laaste gedig, 'n antwoord op Ernest Renan, is tussen sy gevoude hande in sy kis geplaas.
 
Hy het die laaste jare van sy lewe op 'n klein landgoed deurgebring wat hy naby Agen gekoopwat het enhy ''Papillotos'' genoem het'', endeurgebring. watHy hybeskryf beskryfdit in 'Ma Bigno'. Alhoewel hy genooi is om sy geboortestad te verteenwoordig, het hy geweier om dit te doen en in stede hiervan die plesier en ontspanning van 'n plattelandse lewe geniet;, en geoordeel dat hy nie werklik 'n aanneemlike kandidaat vir verkiesings wassal wees nie. Hy sterf in 1864, en sy laaste gedig, 'n antwoord op Ernest Renan, is tussen sy gevoude hande in sy kis geplaas.
== Verwysings ==
 
{{Normdata}}
* {{cite CE1913|wstitle=Jacques Jasmin}}{{EB1911|wstitle=Jasmin, Jacques}}
 
{{DEFAULTSORT:Jasmin,Jacques}}
== Eksterne skakels ==
 
* {{wikisource author-inline}}
[[Kategorie:Sterftes in 1864]]
[[Kategorie:Geboortes in 1798]]