Jacques Jasmin: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
 
Lyn 29:
Jansemin was nie 'n produktiewe skrywer nie, en ten spyte van sy voortvarende aard het hy lank aan een gedig gewerk en daarna gestreef om te verseker dat hy aan elke gevoel sy natuurlikste en helderste uitdrukking gee.
 
In 1852 word Jansemin se werke bekroon deur die [[Académie française|Académie Française]] en word 'n pensioen aan hom toegeken. Die medalje wat by die geleentheid geslaan is bevat die opskrif: ''Au poète moral et populaire''. Hy ontvang die titel ''Maistre es Jeu'' van die Akademie van [[Toulouse]]; 'n onderskeiding wat slegs toegeken word aan roemryke [[skrywersskrywer]]s. [[Pous Pius IX]] het vir hom die kentekens van 'n ridder van Sint [[Pous Gregorius I|Gregorius die Grote]] gestuur, en hy is 'n ridder van die [[Erelegioen|Légion d'honneur]] gemaak.
 
Hy het die laaste jare van sy lewe op 'n klein landgoed naby Agen wat hy ''Papillotos'' genoem het deurgebring. Hy beskryf dit in 'Ma Bigno'. Alhoewel hy genooi is om sy geboortestad te verteenwoordig, het hy geweier om dit te doen en in stede hiervan die plesier en ontspanning van 'n plattelandse lewe geniet, en geoordeel dat hy nie werklik 'n aanneemlike kandidaat vir verkiesings sal wees nie. Hy sterf in 1864 en sy laaste gedig, 'n antwoord op Ernest Renan, is tussen sy gevoude hande in sy kis geplaas.
 
== Notas ==
{{vertaalvanaf
| taalafk = en
| pl = https://en.wikipedia.org/wiki/Jacques_Jasmin
}}
 
{{Normdata}}