Daniel Kahneman: Verskil tussen weergawes

Kahneman het ook getoon dat mense veel meer as verliese swaarder weeg as wat hulle dieselfde waardevermeerdering waardeer. Dit kan byvoorbeeld in vasvraeprogramme gesien word. Dikwels sal daar in die vasvra 'n oomblik wees dat mense moet kies of hulle moet stop (om die bedrag te hou) of om voort te gaan (met die opsie om die bedrag te verdubbel of heeltemal te verloor). Omdat mense gewoond geraak het aan die bedrag - dit is hul verwysingsvlak - en die vooruitsig om te verloor, meer beïndruk as die kans om te wen, hou hulle gewoonlik op. Kahneman se teorie van afkeer van verlies verklaar vasvraegedrag baie beter as die vorige teorieë. Daar is ook kritiek op hierdie teorie. Kahneman hou nie rekening met die feit dat die eerste verdienste geld meer werd is as jou laaste geld verdien.

 

Navorsing deur Kahneman toon ook aan dat mense 'n voorkeur vir die ''[[status quo]]'' het. Hy het dit getoon met behulp van 'n (onbedoelde) eksperiment in Amerika. In die Amerikaanse deelstate [[New Jersey]] en [[Pennsilvanië]] het die regering burgers 'n keuse uit twee voertuigversekeringspolisse gegee as deel van 'n wetswysiging. Opsie 1 was duurder, maar het meer (wettige) opsies aangebied. Opsie 2 was goedkoper en het minder opsies aangebied. Destyds was die bestaande verdeling tussen hierdie opsies in albei state ongeveer dieselfde. In New Jersey is die goedkoopste opsie as standaardopsie aangebied, wat daartoe lei dat 79% van die burgers dit kies. In Pennsilvanië, waar die duurste opsie standaard aangebied is, het slegs 30% die goedkoopste gekies. Hierdie effek speel waarskynlik ook 'n rol in soortgelyke keuse prosesse, soos in die keuse om orgaanskenker te word al dan nie.