Rein Arndt: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Nog |
Klaar |
||
Lyn 42:
Arndt was ook instrumenteel in die skepping van 'n ontwikkelingsprogram vir swart universiteite, ondanks die feit dat die beoogde begunstigde instellings nie energiek en entoesiasties daaroor was nie. Hy het die Technikon-ontwikkelingsprogram ingestel wat Technikons en hul akademiese personeel uitgedaag het om navorsing te doen; voorheen is Technikons nie as navorsingsfasiliteite beskou nie.{{R|NRF}}
Sommige akademiese ingenieurs en die leierskap van die Suid-Afrikaanse Ingenieursvereniging het gekla dat die beoordelingsstelsel nadeelig was teenoor akademiese ingenieursnavorsers en hulle in 'n duidelike agterstand plaas weens die vertroue op wetenskaplike publikasies as primêre produkte van navorsing. Die argument was dat hulle nie hul werk, wat van hoë gehalte is, kon publiseer nie
As besoekende professor het hy tyd aan die Stanford Universiteit in [[Kalifornië]] (1964-1965), die Eidgenössische Technische Hochschule in Zürich (1972) en die [[Universiteit van Cambridge]] (1978) deurgebring. Gedurende die periode 1992-1993 ontvang hy eredoktorsgrade van die [[Noordwes-Universiteit|Potchefstroomse Universiteit vir CHO]], die Universiteit Stellenbosch en die Universiteit van die Oranje-Vrystaat, terwyl hy in 1999 ook 'n doktorsgraad in die wetenskap aan die Universiteit van Natal verwerf. Ander toekennings ter erkenning van sy bydrae tot die Suid-Afrikaanse wetenskap sluit in die Claude Harris Leon-toekenning in 1990; die Suid-Afrikaanse medalje (goud) deur die Suid-Afrikaanse vereniging vir die bevordering van die wetenskap (S2A3) in 1992; en die Hendrik van Eck-medalje (goud) van die Suid-Afrikaanse Chemie-instituut (SACI) in 1996.{{R|CREST}}
|