Bloutongsiekte

Bloutongsiekte is 'n nie-aansteeklike, insekgedraagde virus wat voorkom by herkouers, veral skape en minder gereeld vee, jak, bokke, buffels, takbokke, dromedarisse en wildsbokke. Dit word veroorsaak deur die Bluetongue-virus (BTV). Die virus word deur die muggies Culicoides imicola, Culicoides variipennis en ander culicoïede oorgedra.

Tekens

Besmette skaap

By skape veroorsaak BTV 'n akute siekte met hoë siektes en vrektes. BTV besmet ook bokke, beeste en ander mak diere sowel as wilde herkouers (byvoorbeeld blesbokke, witsterthertjies, Amerikaanse elk en wildsbokke).

Belangrike tekens is hoë koors, oormatige speekselafskeiding, swelling in die gesig en tong en sianose in die tong. Swelling van die lippe en tong gee die tong sy tipiese blou voorkoms, alhoewel hierdie teken beperk is tot 'n minderheid van die diere. Neustekens kan prominent wees, met neusafskeiding en sterre asemhaling.

Sommige diere ontwikkel ook voetletsels, begin met koronitis, met gevolglike mankheid. By skape kan dit lei tot knieloop. By beeste gee bloutong voortdurend die posisie om die posisie te verander, die bynaam The Dancing Disease. Torsie van die nek (opisthotonos of torticollis) word waargeneem by diere wat baie aangetas is.

Nie alle diere ontwikkel tekens nie, maar die wat doen verloor vinnig kondisie, en die siekstes sterf binne 'n week. Vir aangetaste diere wat nie vrek nie, is die herstel baie stadig en duur dit 'n paar maande.

Die inkubasietydperk is 5-20 dae, en alle tekens ontwikkel gewoonlik binne 'n maand. Die vrektesyfer is normaalweg laag, maar dit is hoog in vatbare skaaprasse. In Afrika mag plaaslike skaaprasse geen vrektes hê nie, maar by ingevoerde rasse kan dit tot 90 persent wees.