Wanneer komplikasies intree ná 'n besering, kan dit klem-in-die-kaak (tetanus) veroorsaak. Hoewel daar op groot skaal teen hierdie siekte ingeënt word, kom dit tog dikwels voor omdat die immuniteit slegs van korte duur is. Klem-in-die-kaak word veroorsaak deur die bakterie ''Clostridium tetani'' wat sonder suurstof kan groei (veral onder perde) en beland dan met uitskeiding in die grond. Die baterieë vorm spore en kan in ongunstige toestande lank in die grond of in vullis aan die lewe bly. Die ''tetanus'' bakterie vervaardig 'n gifstof wat die sentrale senustelsel aantas en verhoogde spierspanning veroorsaak, wat in die begin veral die kaakspiere aantas. As die slukderm en asemhalingspiere aangetas word, kan dit noodlottige gevolge hê.
Klem-in-die-kaak word met medisyne wat spierkrampe teëwerk, behandel. Sodra 'n mens 'n besering opdoen, moet hy teen hierdie siekte ingeënt word om die liggaam se immuniteit weer op die regienodige vlak te bring. Ontstekings in die maag- en dermkanaal is gewoonlik te wyte aaninfeksiesiektesaan infeksiesiektes. 'n Hele paar van hierdie siektes kan ernstige gevolge hê. Buiktifus (''typhus abdominalis febris typhoidea'') se ontkiemingstyd is een tot twee weke. Die bakterieë ''Salmonella typhi'' kom deur middel van besmette voedsel in die liggaam. Die eerste simptome is 'n effense koors en dan 'n baie hoë koers vir etlike weke, wat met 'n stadige polsslag en tamheid gepaard gaan. Die bakterie vestig hom gewoonlik in die wande van die dunderm wat dan ernstig ontsteek wordraak. Dit veroorsaak bloederige diarreë (maagwerkings). Buiktifus kan noodlottig wees as dermbloeding intree of in gevalle waar 'n swerende dermwand in die buikholte bars. Die siekte kan egter suksesvol met antibiotika behandel word. Verspreiding van buiktifus geskied deur uitskeiding. Hierdie bakterieë word vir maande, en selfs jare ná genesing, nog deur die liggaam uitgeskei. Persoonlike higiëne is van die allergrootste belang om die siekte deeglik te bekamp. Paratifus is 'n minder ernstige, maar soortgelyke infeksie as buiktifus. Dié siekte gaan met diarreë en braking gepaard.
== Disenterie ==
[[Disenterie]] word deur die ''Shigella''-bakterie veroorsaak. Hierdie bakterie kom algemeen onder kinders voor. Ná 'n kort ontkiemingstyd van twee tot sewe dae ontwikkel die persoon maagkrampe, koors en ernstige diarreë. Die ontlasting bevat etter en bloed en die liggaam kan weens die groot vogverlies gou dehidreer (ontwater). Die siekte word hoofsaaklik deur die inname van besmette voedsel oorgedra. Om te herstel, moet die liggaam baie vloeistof inneem en medikasie soos sulfamiddels moet toegedien word.
== Cholera ==
Cholera word deur die bakterie ''Vibrio cholerae'' veroorsaak. Die simptome is braking, maagpyn en waterige diarree. Die gevaar van die siekte lê ook in die moontlikheid van dehidrasie. Die siekte word behandel deur die toediening van antibiotika, asook die inname van groot hoeveelhede skoon vloeistof. Cholera word deur besmette water oorgedra en was tot onlangs (1980/81) nog 'n groot probleem in die oostelike dele van TransvaalMpumalanga en Eswatini. Dit het veral onder die Swart plattelandse bevolking voorgekom waar onhigiëniese toestande geheers het. Dit het versprei tot aan die Witwatersrand en is slegs met groot moeite onder beheergebringbeheer gebring.<ref> [[Wêreldspektrum]] 1982 Ensiklodpedie Afrikana (Edms) Bpk
