Simfonie No. 2 (Beethoven): Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Dis nou 'n gemors. Vee maar hierdie een uit. Die ander een [Symphony No. 2 (Beethoven)] kan nie aangestuur word na die korrekte Afr. nie, en hierdie artikel kan nie koppel of skakel met die anderstalige weergawes nie. Sodra hierdie een uitgevee is sal mens seker weer die ander artikel kan aanstuur na die korrekte Afr. titel. |
Geskep deur die bladsy "Symphony No. 2 (Beethoven)" te vertaal |
||
Lyn 1:
{{Inligtingskas musikale komposisie|name=Simfonie in D-majeur|subtitle=No. 2|Image=Beethoven Hornemann.jpg|image_upright=1.1|Alt=|Caption=Portret van die komponis in 1803, die jaar van die simfonie se première|composer=[[Ludwig van Beethoven]]|Catalogue=[[Opus number|Op.]] 36|Style=[[Klassieke periode (musiek)|Klassieke periode]]|Dedication=[[Karl Alois, prins Lichnowsky]]|Composed={{start date|1801}}–1802|Performed=5 Mei 1803, Wene|Published=|Movements=Vier|Scoring=}}Die '''tweede simfonie''' in [[D-majeur]], oOpus 36, is 'n simfonie in vier bewegings wat tussen 1801 en 1802 deur [[Ludwig van Beethoven]] gekomponeer is. Die werk is opgedra aan Karl Alois, prins Lichnowsky.
== Agtergrond ==
Beethoven se tweede simfonie is meestal geskryf tydens Beethoven se verblyf in Heiligenstadt in 1802, in 'n tyd toe sy doofheid al hoe erger geword het en hy begin besef het dat dit ongeneeslik sou wees. Die werk is vir die eerste keer op 5 April 1803 in die Theatre an der Wien in Wene uitgevoer onder leiding van die komponis self. Tydens dieselfde konsert is die derde klavierkonsert en die oratorium ''Christus op die Olyfberg'' ook vir die eerste keer uitgevoer.<ref name="Steinberg">Steinberg, M. 1998. ''The concerto: A listener's guide''. Oxford: Oxford University Press, bl. 59–63.</ref> Dit is een van die laaste werke uit Beethoven se vroeë tydperk.
Beethoven het die tweede simfonie sonder 'n standaardmenuet gekomponeer; in plaas daarvan neem 'n scherzo dié plek in, wat die komposisie 'n veel groter omvang en energie gee. Die scherzo en die laaste beweging word gevul met Beethoveniaanse musikale grappies, wat baie kritici van die tyd geskok het. Een Weense kritikus vir die ''Zeitung fuer die elegante Welt'' (Afrikaans: ''Koerant vir die elegante wêreld'') het beroemd oor die simfonie geskryf dat dit 'n afskuwelike, gewonde draak is wat weier om te sterf, maar in sy laaste pyne ineenkrimp en hom uiteindelik in die vierde beweging doodbloei.<ref>[http://www.classicalarchives.com/work/4147.html#tvf=tracks&tv=about Beethoven Symphony No. 2], [[Allmusic]]</ref>
== Instrumentasie ==
Die simfonie is gekomponeer vir twee [[Fluit|fluite]], twee [[Hobo|hobo's]], twee [[Klarinet|klarinette]] (in A), twee [[Fagot|fagotte]], twee horings (in D, E en A), twee [[Trompet|trompette]] (in D, maar slegs vir eerste, derde en vierde bewegings), [[Keteltrom|keteltromme]] (ook slegs in die eerste, derde en vierde beweging) en strykers. Die komponis het ook 'n transkripsie van die hele simfonie vir klaviertrio gekomponeer, wat dieselfde opusnommer het.
== Vorm ==
{{listen|header=Symphony No. 2 (Beethoven)|filename=Beethoven Symphony 2 D major Op 36 - 1 Adagio molto – Allegro con brio.oga|title=1. Adagio molto – Allegro con brio (D major)|filename2=Beethoven Symphony 2 D major Op 36 - 2 Larghetto (A major).oga|title2=2. Larghetto (A major)|filename3=Beethoven Symphony 2 D major Op 36 - 3 Scherzo Allegro – Trio.oga|title3=3. Scherzo Allegro – Trio (D major)|filename4=Beethoven Symphony 2 D major Op 36 - 4 Allegro molto.oga|title4=4. Allegro molto (D major)|description4=Performed by the Tsumugi Orchestra conducted by Takashi Inoue (2011)}}
Die simfonie bestaan uit vier bewegings:
# ''Adagio molto'', {{Musiek|time|3|4}}<nowiki></br></nowiki> {{Musiek|time|3|4}} - Allegro con brio, {{Musiek|time|4|4}}<nowiki></br></nowiki> {{Musiek|time|4|4}} ( [[D-majeur]] )
# <nowiki><i>Larghetto</i></nowiki>, {{Musiek|time|3|8}}<nowiki></br></nowiki> {{Musiek|time|3|8}} (A-majeur )
# ''Scherzo'' : Allegro, {{Musiek|time|3|4}}<nowiki></br></nowiki> {{Musiek|time|3|4}} (D-majeur)
# Allegro molto, {{Musiek|time|2|2}}<nowiki></br></nowiki> {{Musiek|time|2|2}} (D-majeur)
'n Tipiese opvoering duur tussen 33 en 36 minute.
=== Eerste beweging ===
Die inleiding (''adagio molto – "baie stadig")'' begin in D-majeur, maar verander in [[Maatstreep|maat]] 11 na B-mol-majeur. In maat 12 tot 16 moduleer dit vir 'n oogwink na B-mol-majeur en onmiddellik terug na D. Die eksposisie (''allegro con brio –'' "vinnig met geesdrif") begin met die A-tema in D-majeur tot maat 57. 'n Oorgang na die B-tema duur voort tot maat 72 en moduleer na A-mineur op maat 61. Die B-tema begin in A-majeur in maat 73 en beweeg weer terug na A-mineur op maat 113, met 'n kodetta in maat 117 tot 136 (wat in maat 120 weer terugkeer na D-majeur). Die ontwikkeling behels materiaal uit die A-tema wat deurlopend deur verskillende modulasies gaan. In maat 216 keer die A-tema terug in die rekapitulasie, wat tot maat 228 aanhou. Daar is 'n oorgang in maat 229 tot 244, wat na die B-tema in maat 245 terugkeer, maar hierdie keer in die [[tonika]]. In maat 327 keer B-mol-majeur kortliks terug, maar die toonaard herstel weer na D-majeur in maat 334 met 'n koda van maat 340 tot 360.
=== Tweede beweging ===
Hierdie beweging, ''larghetto'', ("effens stadig") is in die dominantsleutel van A-majeur en een van Beethoven se langste simfoniese stadige bewegings. Daar is duidelike aanduidings van die invloed van volksmusiek en die herderlike (pastorale), wat 'n vooruitblik is op die sesde simfonie.
Dié beweging is, soos die eerste, in sonatevorm. [[Franz Schubert]] haal uit die beweging aan in die tweede deel van sy Grand Duo vir klavier.<ref>Grove, G.C.B. 1962. ''Beethoven and his nine symphonies''. Derde uitgawe. New York: Dover Publications, bl. 28–33.</ref>
=== Derde beweging ===
Hierdie beweging, ''Scherzo: Allegro'' ("vinnig"), omsluit 'n melodieuse hobo-en-fagotkwartet in 'n tipies klinkende Oostenrykse syklapdans.
=== Vierde beweging ===
Die vierde beweging, ''Allegro molto'' ("baie vinnig"), bestaan uit baie vinnige strykpassasies. Die musikoloog Robert Greenberg van die San Francisco Konservatorium vir Musiek beskryf die hoogs ongewone openingsmotief as 'n hik of winderigheid, gevolg deur 'n sug van pyn. Volgens Greenberg was Beethoven se spysverteringsprobleme – wat veral erg was in tye van groot spanning, soos die herfs van 1802 – legendaries. Dit was bykans sedert die dag van die première al bekend dat dit is waaroor die musiek handel. Beethoven het dit nooit ontken nie; trouens, hy het dit aangemoedig. Hoe kon só 'n interpretasie enigsins anders so algemeen word? En algemeen is dit beslis.<ref>Greenberg, R. 1996. Symphony No. 2: Beethoven at the Edge II. Op The Symphonies of Beethoven [DVD-reeks]. Chantilly: The Teaching Company.</ref>
Die musikoloog en komponis Bryan Townsend verwys egter na Greenberg se bewering as "'n voorbeeld van musikologiese oorreaksie".<ref>{{Cite web|url=http://themusicsalon.blogspot.com/2013/07/beethoven-symphony-no-2.html|title=The Music Salon: Beethoven: Symphony No. 2|date=18 July 2013}}</ref> Greenberg gee ook geen bronne om sy interpretasie te verdedig wat hy in sy kursusse "The symphonies of Beethoven" en "How to listen to and great great music" voorstel nie.
== Notas ==
== Eksterne skakels ==
* 'n Ontleding van [http://www.all-about-beethoven.com/symphony2.html Beethoven se tweede simfonie] op die bladsy [http://www.all-about-beethoven.com All about Ludiwg van Beethoven].
* 'n [https://www.youtube.com/watch?v=VjlPwTKA1Yo Volledige uitvoering van die simfonie deur die Hanover Band onder leiding van Benjamin Bayl].
* {{International Music Score Library Project|work=Symphony No.2, Op.36 (Beethoven, Ludwig van)|cname=Simfonie No. 2}}
* [https://www.youtube.com/watch?v=qCQMvL-dXvc 'n Visuele ontleding van die simfonie].
[[Kategorie:Komposisies in D-majeur]]
| |||